헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

συνιστάμενοι δὴ κατὰ μέροσ ὠλοφύροντο καὶ προύφερον τοῖσ πένησιν ἀρχαῖά τε ἔργα ἑαυτῶν καὶ φυτὰ καὶ οἰκοδομίασ, καὶ τιμὴν ἔνιοι δεδομένην γείτοσιν, εἰ καὶ τήνδε μετὰ τῆσ γῆσ ἀπολέσουσι, τάφουσ τε ἔνιοι πατέρων ἐν τῇ γῇ καὶ διαιρέσεισ ἐπὶ τοῖσ κλήροισ ὡσ πατρῴοισ, οἱ δὲ καὶ προῖκασ γυναικῶν ἐσ ταῦτα ἀνηλωμένασ ἢ τὴν γῆν παισὶν ἐμπροίκιον δεδομένην, δανεισταί τε χρέα καὶ ταύτησ ἐπεδείκνυον, καὶ ἄκοσμοσ ἦν ὅλωσ οἰμωγὴ καὶ ἀγανάκτησισ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 1 4:3)
μόνη μὲν γὰρ τὰσ ἐκ Διὸσ ὡρ́ασ βεβαιοῖ, μόνη δὲ ἅπαντα ἐπισφραγίζεται, τὰ μὲν κατὰ τὴν χώραν γεωργίαισ κοσμοῦσα καὶ τῶν τε ὑπαρχόντων ἐπικαρπίασ καὶ ἑτέρων κτῆσιν διδοῦσα, τὰ δ’ ἐν τῇ πόλει κατ’ εὐχὴν ἄγουσα, δι’ ἣν γάμοι τε ὡραῖοι καὶ ἐκδιδόναι καὶ λαμβάνειν εἰσ οὕσ τισ βούλεται καὶ ὅθεν βούλεται, καὶ παίδων τροφαὶ καὶ παιδεία κατὰ τοὺσ πατρίουσ νόμουσ, καὶ ὑπὲρ γυναικῶν ἄδεια καὶ πίστεισ συμβολαίων, καὶ ξένων ὑποδοχαὶ καὶ θεῶν θεραπεῖαι καὶ πρόσοδοι καὶ χοροὶ καὶ θυμηδίαι, ἔτι δὲ ἐκκλησίαι καὶ βουλευτήρια, ἃ θεῶν ἡ πρεσβυτάτη συνάγει Θέμισ, καὶ πένησιν ἀφορμαὶ βίου καὶ πλουσίοισ ἀπόλαυσισ τῶν ὄντων, καὶ πρεσβύταισ γηροκομηθῆναι καὶ νέοισ ἐν κόσμῳ ζῆν, καὶ τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο πάντα κοινὰ, ὥσπερ τὸ τοῦ ἡλίου φῶσ, ὑφ’ ᾧ σωζόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 11:7)
ὅλωσ δὲ διετέλουν νοσοῦντεσ τὰ πρὸσ ἑαυτούσ, οἱ μὲν ἀρχὴν καὶ πρόφασιν ἔχοντεσ τὴν τῶν χρεῶν ἀποκοπήν συνεβεβήκει γὰρ αὐτοῖσ γεγονέναι πένησιν, οἱ δὲ τῇ πολιτείᾳ δυσχεραίνοντεσ διὰ τὸ μεγάλην γεγονέναι μεταβολήν, ἔνιοι δὲ διὰ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ φιλονικίαν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 13 3:1)
ὁ γὰρ βοῦσ ἀντ’ οἰκέτου τοῖσ πένησίν ἐστιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 14:1)
μετέχειν μὲν γὰρ οὐ ῥᾴδιον τοῖσ λίαν πένησιν, ὁρ́οσ δὲ τῆσ πολιτείασ οὗτόσ ἐστιν αὐτοῖσ ὁ πάτριοσ, τὸν μὴ δυνάμενον τοῦτο τὸ τέλοσ φέρειν μὴ μετέχειν αὐτῆσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 242:2)
εἰ γὰρ εἰήσαν οἱ πάντεσ χίλιοι καὶ τριακόσιοι, καὶ τούτων οἱ χίλιοι πλούσιοι, καὶ μὴ μεταδιδοῖεν ἀρχῆσ τοῖσ τριακοσίοισ καὶ πένησιν ἐλευθέροισ οὖσι καὶ τἆλλα ὁμοίοισ, οὐθεὶσ ἂν φαίη δημοκρατεῖσθαι τούτουσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 41:2)
οὐθὲν γὰρ φοβερὸν μή ποτε συμφωνήσωσιν οἱ πλούσιοι τοῖσ πένησιν ἐπὶ τούτουσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 194:1)
ἆρα δῆτ’ οὐκ αὐτὰ δῆλα τοῖσ πένησιν, ἡ τυραννὶσ ὡσ λάθρᾳ γ’ ἐλάνθαν’ ὑπιοῦσά με, εἰ σύ γ’ ὦ πόνῳ πόνηρε καὶ κομηταμυνία τῶν νόμων ἡμᾶσ ἀπείργεισ ὧν ἔθηκεν ἡ πόλισ, οὔτε τιν’ ἔχων πρόφασιν οὔτε λόγον εὐτράπελον, αὐτὸσ ἄρχων μόνοσ;
(아리스토파네스, Wasps, Choral, antistrophe2)
ἆρα μικρὰ βοηθῆσαι τοῖσ πένησιν ὑμῶν δοκῶ, ἢ μίκρ’ ἀναλῶσαι ἂν τοῦ μὴ τὰ δίκαια ποιεῖν οἱ πλούσιοι;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 154:1)
τὸ δ’ αἴτιον, ἐν τοῖσ πένησιν ἦν τὸ λῃτουργεῖν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 155:2)
τῶν μὲν γὰρ οὐδὲν ὄφελοσ εἶναι, τὰ δὲ καὶ σφόδρα πένησιν ἐξεῖναι ποιεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 9:3)
κοινῇ δὲ σύμπαντεσ, ὅτι κατὰ νόμουσ γεγραμμένουσ ἐθισθήσονται ζῆν τὰ δίκαια ἐξ ἴσου διδόντεσ ὑμῖν καὶ λαμβάνοντεσ, ἀλλ’ οὐχ ὥσπερ ἀργυρωνήτοισ παραχρήσονται τοῖσ πένησιν, ὃ ποιοῦσι νῦν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 11 4:1)
ἐν αἷσ ἦν ἀμνηστία μὲν πρῶτον ἁπάντων, ἔπειτ’ ἐξουσία τοῖσ πένησιν ἀρχὰσ ἀποδεικνύναι, τιμωροὺσ μὲν ἐσομένασ σφίσιν αὐτοῖσ, τοῖσ δὲ κατισχύειν βουλομένοισ ἀντιπάλουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 46 5:2)
ἔπειτα συνεχεῖσ ποιούμενοσ ἐκκλησίασ οὐκ ὂν ἐν ἔθει Ῥωμαίοισ ἰδιώτην ἐκκλησίαν συνάγειν πολλὰ μὲν τοῦ Μηνυκίου κατηγόρει πρὸσ τὸν δῆμον, ὡσ ὄνομα φέροντοσ ἀρχῆσ μόνον, ἔργον δὲ οὐδὲν ἀποδειξαμένου τοῖσ πένησιν ὠφέλιμον, πολλὰ δὲ τοὺσ πατρικίουσ διέβαλλε πρὸσ τὸν δῆμον, ὡσ ταῦτα πράττοντασ ἐξ ὧν ὀλίγου τε καὶ οὐδενὸσ ἄξιοσ ὁ δῆμοσ ἔσται καὶ οὐδ’ ἐπὶ σιτοδείᾳ φροντίδα τῶν ἀπόρων ἔχοντασ οὐδεμίαν, οὔτε κοινῇ πάντασ οὔτε ἰδίᾳ τοὺσ δυνατούσ, παντὸσ μάλιστα δέον αὐτοὺσ χρήμασί τε καὶ σώμασιν ὥσπερ αὐτὸσ δὴ κακοπαθεῖν καὶ πάντοθεν ἐπεισάγειν τῇ πόλει τὰσ ἀγοράσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 1 5:1)
Καὶ τοῖσ πένησιν, ὦ Λάκων, ‐ πολλοὶ δ̓ εἰσὶ καὶ ἀχθόμενοι τῷ πράγματι καὶ οἰκτείροντεσ τὴν ἀπορίαν ‐ λέγε μήτε δακρύειν μήτε οἰμώζειν διηγησάμενοσ τὴν ἐνταῦθα ἰσοτιμίαν, καὶ ὅτι ὄψονται τοὺσ ἐκεῖ πλουσίουσ οὐδὲν ἀμείνουσ αὐτῶν·
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Πολυδεύκης 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION