헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τούτων γὰρ οἱ μὲν φρουρουμένησ ὑπὸ Λακεδαιμονίων τῆσ Καδμείασ βοηθήσαντεσ τοῖσ εἰσ Θήβασ κατιοῦσι τῶν φυγάδων τοῖσ ἰδίοισ κινδύνοισ ἠλευθέρωσαν πόλιν ἀστυγείτονα καὶ πολὺν χρόνον δουλεύουσαν, οἱ δὲ πείσαντοσ ἐξελθεῖν ὑμῶν τοὺσ προγόνουσ Κεφάλου τοῦ τὸ ψήφισμα γράψαντοσ, ὃσ οὐ καταπλαγεὶσ τὴν Λακεδαιμονίων δύναμιν, οὐδὲ λογισάμενοσ ὅτι τὸ κινδυνεύειν καὶ τὸ γράφειν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἐπισφαλέσ ἐστιν, ἔγραψεν ἐξιέναι βοηθήσοντασ Ἀθηναίουσ τοῖσ κατειληφόσι τῶν φυγάδων Θήβασ·
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 45:2)
τὸ δὲ τελευταῖον κατὰ τοὺσ ὑποκειμένουσ καιροὺσ Θηβαῖοι, πείσαντοσ αὐτοὺσ Ἐπαμεινώνδου καὶ πανταχόθεν συναγαγόντοσ τοὺσ Μεσσηνίουσ, ᾤκισαν τὴν Μεσσήνην καὶ τὴν ἀρχαίαν αὐτοῖσ χώραν ἀποκατέστησαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 63 27:1)
ἐφ’ ὧν ἀπέστησαν αἱ Λατίνων πόλεισ ἀπὸ τῆσ Ῥωμαίων φιλίασ, Ὀκταουϊού Μαμιλίου τοῦ κηδεύσαντοσ Ταρκυνίῳ τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ ἐξ ἑκάστησ πόλεωσ, τοὺσ μὲν ὑποσχέσεσι δώρων, τοὺσ δὲ δεήσεσι πείσαντοσ συμπρᾶξαι τοῖσ φυγάσι τὴν κάθοδον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 50 1:2)
καὶ ὅτι γῆσ ἀγαθῆσ αὐτοὺσ πείσαντοσ ἀπαναστῆναι τὴν μὲν ἀπολέσειαν, ἀντὶ δὲ ἧσ ὑπέσχετο παρέξειν εὐδαιμονίασ ἐν ταύταισ ἀλῶνται ταῖσ ταλαιπωρίαισ, ὕδατοσ μὲν σπανίζοντεσ, εἰ δὲ καὶ τὴν μάνναν ἐπιλιπεῖν συμβαίη τέλεον ἀπολούμενοι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 381:1)
οἶδα γὰρ ὅτι πάντεσ ἐκείνῳ προστέθεισθε τοὐμοῦ παιδὸσ Ιὠνάθου αὐτοῦ τε οὕτωσ φρονήσαντοσ καὶ ὑμᾶσ ταῦτα πείσαντοσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 324:2)
οἱ δὲ καίπερ τὸ κατ’ ἀρχὰσ ἐν δεινῷ φέροντεσ τὴν ἐπὶ ταῖσ ἀπογραφαῖσ ἀκρόασιν ὑποκατέβησαν τοῦ μὴ εἰσ πλέον ἐναντιοῦσθαι πείσαντοσ αὐτοὺσ τοῦ ἀρχιερέωσ Ιωἀζάρου, Βοηθοῦ δὲ οὗτοσ υἱὸσ ἦν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 5:1)
πάλιν γοῦν ὑπ’ Ἀντιπάτρου σώζεται πείσαντοσ Μοῦρκον τὸν τότε στρατηγοῦντα Συρίασ, ὃσ ὡρ́μητο κτεῖναι Μάλιχον ἐφ’ οἷσ ἐνεωτέρισεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 320:3)
προειστήκει δὲ τῶν κατειληφότων αὐτὸ σικαρίων δυνατὸσ ἀνὴρ Ἐλεάζαροσ, ἀπόγονοσ Ιοὔδα τοῦ πείσαντοσ Ιοὐδαίουσ οὐκ ὀλίγουσ, ὡσ πρότερον δεδηλώκαμεν, μὴ ποιεῖσθαι τὰσ ἀπογραφάσ, ὅτε Κυρίνιοσ τιμητὴσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἐπέμφθη.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 291:1)
πότερον ἐν τῇ τοῦ πεισθέντοσ ψυχῇ γιγνόμενον ἐμφύσεται τὸ τῆσ ἀνδρείασ ἦθοσ, ἢ ἐν τῇ τοῦ πείσαντοσ τὸ τῆσ σώφρονοσ ἰδέασ γένοσ;
(플라톤, Laws, book 8 53:2)
Σενέκαν δὲ εἶχεν εὔνουν κἀκείνου τὸν Νέρωνα πείσαντοσ καὶ παραινέσαντοσ ἐξεπέμφθη Λυσιτανῶν στρατηγὸσ ἐπὶ τὸν Ὠκεανόν.
(플루타르코스, Galba, chapter 20 1:1)
ὧν ὡσ μὲν ἔργον ἄξιον σπουδῆσ οὐδὲν ὁ ἀνὴρ προὔθετο, γεωμετρίασ δὲ παιζούσησ ἐγεγόνει πάρεργα τὰ πλεῖστα, πρότερον φιλοτιμηθέντοσ Ιἕρωνοσ τοῦ βασιλέωσ καὶ πείσαντοσ Ἀρχιμήδη τρέψαι τι τῆσ τέχνησ ἀπὸ τῶν νοητῶν ἐπὶ τὰ σωματικά καὶ τὸν λόγον ἁμῶσ γέ πωσ δι’ αἰσθήσεωσ μίξαντα ταῖσ χρείαισ ἐμφανέστερον καταστῆσαι τοῖσ πολλοῖσ.
(플루타르코스, Marcellus, chapter 14 4:1)
ἀρρωστίᾳ δὲ χρησαμένου τοῦ Δεινάρχου συχνὰσ ἡμέρασ ἐν Ἐλατείᾳ διέτριψαν, ἐν αἷσ Ἁγνωνίδου πείσαντοσ, Ἀρχεστράτου δὲ τὸ ψήφισμα γράψαντοσ, ἔπεμπε πρεσβείαν ὁ δῆμοσ κατηγο σου σαν τὸν Φωκίωνοσ, ἅμα δὲ καὶ συνέμιξαν ἀμφότεροι τῷ Πολυσπέρχοντι μετὰ τοῦ βασιλέωσ πορευομένῳ περὶ κώμην τινὰ τῆσ Φωκίδοσ, Φαρύγασ, κειμένην ὑπὸ τὸ Ἀκρούριον ὄροσ, ὃ νῦν Γαλάτην καλοῦσιν.
(플루타르코스, chapter 33 4:1)
ἐκ τούτου δὲ Πομπήϊοσ ἐν Νεαπόλει νοσήσασ ἐπισφαλῶσ ἀνέρρωσε, Πραξαγόρου δὲ πείσαντοσ τοὺσ Νεαπολίτασ ἔθυσαν ὑπὲρ αὑτοῦ σωτήρια, μιμουμένων δὲ τούτουσ τῶν προσοίκων καὶ τοῦ πράγματοσ οὕτω περιϊόντοσ τὴν Ἰταλίαν πᾶσαν, καὶ μικρὰ καὶ μεγάλη πόλισ ἐφ’ ἡμέρασ πολλὰσ ἑώρταζε, τοὺσ δὲ ἀπαντῶντασ πανταχόθεν οὐδεὶσ ἐχώρει τόποσ, ἀλλὰ ὁδοί τε κατεπίμπλαντο καὶ κῶμαι καὶ λιμένεσ εὐωχουμένων καὶ θυόντων.
(플루타르코스, Pompey, chapter 57 1:1)
ταύτησ ἀφροσύνησ ἔστι δ’ ὅπου καὶ τὸ ἔργον ἅμα τῷ λόγῳ συνῆψεν, ὡσ Μενέδημοσ Ἀσκληπιάδου τοῦ φίλου τὸν υἱὸν ἄσωτον ὄντα καὶ ἄτακτον ἀποκλείων καὶ μὴ προσαγορεύων ἐσωφρόνισε, καὶ Βάτωνι τὴν σχολὴν ἀπεῖπεν Ἀρκεσίλαοσ, ὅτε πρὸσ Κλεάνθην στίχον ἐποίησεν ἐν κωμῳδίᾳ, πείσαντοσ δὲ τὸν Κλεάνθην καὶ μεταμελομένου διηλλάγη.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 11 14:1)
Λυσίασ υἱὸσ ἦν Κεφάλου τοῦ Λυσανίου τοῦ Κεφάλου, Συρακουσίου μὲν γένοσ μεταναστάντοσ δ’ εἰσ Ἀθήνασ ἐπιθυμίᾳ τε τῆσ πόλεωσ καὶ Περικλέουσ τοῦ Ξανθίππου πείσαντοσ αὐτόν, φίλον ὄντα καὶ ξένον, πλούτῳ διαφέροντα·
(플루타르코스, Vitae decem oratorum, Λυσίας, section 11)

SEARCH

MENU NAVIGATION