헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ οὗτοσ ὦ φίλ’ Ἄπολλον <ἀεὶ> πεινῇ, θαλεροῖσ δακρύοισ σᾶσ ἁπτόμενοσ φαρέτρασ Πυθῶνι δίᾳ μὴ κακῶσ πένεσθαι.
(아리스토텔레스, Parabasis, strophe2)
πεινῇ γὰρ ᾗπερ Ἀντιφῶν·
(아리스토파네스, Wasps, Choral, strophe3)
ὁ δὲ ἀποδόσθαι τὸ πρεσβεῖον αὐτῷ τοῦ φαγεῖν συνεργῷ χρησάμενοσ τῇ πείνῃ τὸν ἀδελφὸν ἠνάγκαζε, κἀκεῖνοσ ὑπὸ τοῦ λιμοῦ προαχθεὶσ παραχωρεῖ τῶν πρεσβείων αὐτῷ μεθ’ ὁρ́κων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 5:1)
πείνη δ’ οὔ ποτε δῆμον ἐσέρχεται, οὐδέ τισ ἄλλη νοῦσοσ ἐπὶ στυγερὴ πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν·
(호메로스, 오디세이아, Book 15 50:2)
ἢ πείνη μὲν ἔσται, ἐάνπερ ἄνθρωποί τε καὶ τἆλλα ζῷα ᾖ, οὐ μέντοι βλαβερά γε;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 194:1)
ἐγὼ γοῦν σε πολλάκισ οἶμαι ὡμολογηκέναι καὶ ἐγνωκέναι ὡσ ἄρα διττὴ αὕτη τισ ἡ πραγματεία ἔστιν καὶ περὶ τὸ σῶμα καὶ περὶ τὴν ψυχήν, καὶ ἡ μὲν ἑτέρα διακονική ἐστιν, ᾗ δυνατὸν εἶναι ἐκπορίζειν, ἐὰν μὲν πεινῇ τὰ σώματα ἡμῶν, σιτία, ἐὰν δὲ διψῇ, ποτά, ἐὰν δὲ ῥιγῷ, ἱμάτια, στρώματα, ὑποδήματα, ἄλλ’ ὧν ἔρχεται σώματα εἰσ ἐπιθυμίαν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 429:5)
οἱ δ’ ἄνθρωποι διὰ τὸ αὑτῶν δέοσ τοῦ θανάτου καὶ τῶν κύκνων καταψεύδονται, καί φασιν αὐτοὺσ θρηνοῦντασ τὸν θάνατον ὑπὸ λύπησ ἐξᾴδειν, καὶ οὐ λογίζονται ὅτι οὐδὲν ὄρνεον ᾄδει ὅταν πεινῇ ἢ ῥιγῷ ἤ τινα ἄλλην λύπην λυπῆται, οὐδὲ αὐτὴ ἥ τε ἀηδὼν καὶ χελιδὼν καὶ ὁ ἔποψ, ἃ δή φασι διὰ λύπην θρηνοῦντα ᾄδειν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 508:1)
πείνη μέν που λύσισ καὶ λύπη;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 126:4)
οὐ δὴ ἀλόγωσ, ἦν δ’ ἐγώ, ἀξιώσομεν αὐτὰ διττά τε καὶ ἕτερα ἀλλήλων εἶναι, τὸ μὲν ᾧ λογίζεται λογιστικὸν προσαγορεύοντεσ τῆσ ψυχῆσ, τὸ δὲ ᾧ ἐρᾷ τε καὶ πεινῇ καὶ διψῇ καὶ περὶ τὰσ ἄλλασ ἐπιθυμίασ ἐπτόηται ἀλόγιστόν τε καὶ ἐπιθυμητικόν, πληρώσεών τινων καὶ ἡδονῶν ἑταῖρον.
(플라톤, Republic, book 4 465:1)
τοῦδε δ’ οὐ π<ει>ν<ῇ> δόμοσ.
(소포클레스, Ichneutae 30:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION