헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πρῶτον μὲν γὰρ οἱ ταμίαι τῆσ Ἀθηνᾶσ εἰσὶ μὲν δέκα, κληροῦται δ’ εἷσ ἐκ τῆσ φυλῆσ, ἐκ πεντακοσιομεδίμνων κατὰ τὸν Σόλωνοσ νόμον ἔτι γὰρ ὁ νόμοσ κύριόσ ἐστιν, ἄρχει δ’ ὁ λαχὼν κἂν πάνυ πένησ ᾖ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 47 1:2)
καὶ γὰρ οἵ τε πλούσιοι δεδίασιν αὐτὸν ὅ τε πένησ βδύλλει λεώσ.
(아리스토텔레스, Prologue 6:10)
διὸ πένησ μὲν οὐκ ἂν εἰή μεγαλοπρεπήσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 52:2)
ἐξ ἐναντίων δὲ μάλιστα μὲν δοκεῖ ἡ διὰ τὸ χρήσιμον γίνεσθαι φιλία, οἱο͂ν πένησ πλουσίῳ, ἀμαθὴσ εἰδότι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 85:2)
ἄτοπον γὰρ εἰ πένησ μὲν ὢν ἐπιεικὴσ δὲ βουλήσεται κερδαίνειν, φαυλότεροσ δ’ ὢν οὐ βουλήσεται δαπανήσασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 293:2)
ἐγχειροῦσι λέγειν ὡσ δημοκρατίασ οὔσησ διὰ τὸ δημοκρατικὰ πολλὰ τὴν τάξιν ἔχειν, οἱο͂ν πρῶτον τὸ περὶ τὴν τροφὴν τῶν παίδων ὁμοίωσ γὰρ οἱ τῶν πλουσίων τρέφονται τοῖσ τῶν πενήτων, καὶ παιδεύονται τὸν τρόπον τοῦτον ὃν ἂν δύναιντο καὶ τῶν πενήτων οἱ παῖδεσ, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἐπὶ τῆσ ἐχομένησ ἡλικίασ, καὶ ὅταν ἄνδρεσ γένωνται, τὸν αὐτὸν τρόπον οὐθὲν γὰρ διάδηλοσ ὁ πλούσιοσ καὶ ὁ πένησ οὕτω τὰ περὶ τὴν τροφὴν ταὐτὰ πᾶσιν ἐν τοῖσ συσσιτίοισ, καὶ τὴν ἐσθῆτα οἱ πλούσιοι τοιαύτην οἱάν ἄν τισ παρασκευάσαι δύναιτο καὶ τῶν πενήτων ὁστισοῦν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 142:1)
λαθητικὰ δ’ εἰσὶν οἵ τ’ ἐναντίοι τοῖσ ἐγκλήμασιν, οἱο͂ν ἀσθενεῖσ περὶ αἰκίασ καὶ ὁ πένησ καὶ ὁ αἰσχρὸσ περὶ μοιχείασ, καὶ τὰ λίαν ἐν φανερῷ καὶ ἐν ὀφθαλμοῖσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 5:1)
ἢν γὰρ ἀποθάνῃ ὁ Ζεὺσ παραδοὺσ τούτοισι τὴν τυραννίδα, πένησ ἔσει σύ.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 2:36)
ἐγὼ θεοσεβὴσ καὶ δίκαιοσ ὢν ἀνὴρ κακῶσ ἔπραττον καὶ πένησ ἦν·
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 1:15)
καὶ τάσ γ’ ἑταίρασ φασὶ τὰσ Κορινθίασ, ὅταν μὲν αὐτάσ τισ πένησ πειρῶν τύχῃ, οὐδὲ προσέχειν τὸν νοῦν, ἐὰν δὲ πλούσιοσ, τὸν πρωκτὸν αὐτὰσ εὐθὺσ ὡσ τοῦτον τρέπειν.
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 3:44)
οὔτε τοῦτο πείθομαι οὔθ’ ὡσ πένησ ἄνθρωποσ ἐνοχλῶν πολλάκισ τοῖσ εὐποροῦσιν οὐ λαβεῖν τι βούλεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 14 4:5)
φρόνημα δὲ οὐδέν τι μεῖζον εἶχεν ἢ πένησ ἀνήρ, ψέγων τραπέζαισ εἴ τισ ἐξογκοῖτ’ ἄγαν, τἀρκοῦν ἐπαινῶν οὐ γὰρ ἐν γαστρὸσ βορᾷ τὸ χρηστὸν εἶναι, μέτρια δ’ ἐξαρκεῖν ἔφη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 48 3:1)
συνέτρεχον οὖν πρὸσ τὴν θέαν ταύτην ἄνδρεσ, γυναῖκεσ, παῖδεσ, τὰ κάλλιστα προσδοκῶντεσ παρὰ Μιθριδάτου, ὁπότε Ἀθηνίων ὁ πένησ καὶ τὰσ ἐρανικὰσ ποιησάμενοσ ἀκροάσεισ διὰ τὸν βασιλέα σιληπορδῶν διὰ τῆσ χώρασ καὶ πόλεωσ πομπεύει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 49 1:2)
ὁ μὲν ὢν γὰρ πένησ πτωχότερον αὑτοῦ καταμαθὼν τὸν Τήλεφον γενόμενον ἤδη τὴν πενίαν ῥᾷον φέρει, ὁ νοσῶν δὲ μανικῶσ Ἀλκμέων’ ἐσκέψατο·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 2 1:3)
ἐν δὲ Ὀλυνθίοισ φησίν ὁ δὲ σὸσ πένησ ἔστ’, ὦ γλυκεῖα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 382)

SEARCH

MENU NAVIGATION