헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πρῶτον μὲν ὅταν παύσωνται πίνοντεσ καὶ μέλλωσι καθεύδειν, εἰσάγουσι παρ’ αὐτοὺσ οἱ διάκονοι τῶν λύχνων ἔτι καιομένων ὁτὲ μὲν ἑταίρασ, ὁτὲ δὲ παῖδασ πάνυ καλούσ, ὁτὲ δὲ καὶ γυναῖκασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 14 3:2)
καὶ λέγειν ἠξίου ταῦτα πρὸσ τὴν ἑαυτοῦ πόλιν ἕκαστον καὶ πράττειν, ὅπωσ παύσωνται τῆσ ὕβρεωσ Ῥωμαῖοι δίκασ παρασχόντεσ τῆσ παρανομίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 4 3:1)
ἐφ’ οἷσ ἅπαντεσ μὲν οἱ τῆσ βουλῆσ προεστηκότεσ ἤχθοντο καί, ὅπωσ παύσωνται τῆσ ὕβρεωσ οἱ κινοῦντεσ τὴν πολιτείαν, σκοπεῖν ἠξίουν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 5 6:2)
" ναὶ κατασκεύασον, ἵν’ οἱ πολῖται ἡμῶν ἐπιστραφέντεσ τιμῶσι τὸ θεῖον καὶ παύσωνταί ποτε ῥᾳθυμοῦντεσ περὶ τὰ μέγιστα.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ Ἐπικουρείουσ καὶ Ἀκαδημαικούσ. 22:4)
ἐπεὰν δὲ παύσωνται, ἐλθόντασ αὖτισ πλησίον στρατοπεδεύεσθαι.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 111 2:3)
Οἷσι δ’ ἂν ἤδη ἀνδράσιν ἐοῦσιν ἐκπέσῃ ὁ ὦμοσ, καὶ μὴ ἐμβληθῇ, ἡ ἐπωμὶσ ἀσαρκοτέρη γίνεται, καὶ ἡ ἕξισ λεπτὴ ἡ κατὰ τοῦτο τὸ μέροσ‧ ὅταν μέντοι ὀδυνώμενοι παύσωνται, ὁκόσα μὲν δεῖ ἐργάζεσθαι ἐπάραντασ τὸν ἀγκῶνα ἀπὸ τῶν πλευρέων ἐσ τὸ πλάγιον, ταῦτα μὲν οὐ δύνανται ἅπαντα ὁμοίωσ ἐργάζεσθαι‧ ὁκόσα δὲ δεῖ ἐργάζεσθαι, παραφέροντασ τὸν βραχίονα παρὰ τὰσ πλευρὰσ, ἢ ἐσ τοὐπίσω, ἢ ἐσ τοὔμπροσθεν, ταῦτα δὲ δύνανται ἐργάζεσθαι‧ καὶ γὰρ ἂν ἀρίδα ἑλκύσαιεν, καὶ πρίονα, καὶ πελεκήσαιεν ἂν, καὶ σκάψαιεν ἂν, μὴ κάρτα ἄνω αἴροντεσ τὸν ἀγκῶνα, καὶ τἄλλα ὅσα ἐκ τῶν τοιούτων σχημάτων ἐργάζονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 12.3)
ὅταν γὰρ ἀκροχειρισάμενοι καὶ παίσαντεσ καὶ παισθέντεσ ἐν τῷ μέρει παύσωνται, εἰσ ὄρχησιν αὐτοῖσ ἡ ἀγωνία τελευτᾷ, καὶ αὐλητὴσ μὲν ἐν τῷ μέσῳ κάθηται ἐπαυλῶν καὶ κτυπῶν τῷ ποδί, οἱ δὲ κατὰ στοῖχον ἀλλήλοισ ἑπόμενοι σχήματα παντοῖα ἐπιδείκνυνται πρὸσ ῥυθμὸν ἐμβαίνοντεσ, ἄρτι μὲν πολεμικά, μετ’ ὀλίγον δὲ χορευτικά, ἃ Διονύσῳ καὶ Ἀφροδίτῃ φίλα.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 10:5)
ἐπὰν δὲ παύσωνται δειπνοῦντεσ, αἰτήσαντα φιάλην ἐπισπεῖσαι κατὰ τῆσ τραπέζησ καὶ μνηστεύεσθαι τὴν παῖδα πολλὰ ἐπαινοῦντα ἑαυτόν, ὥσ τισ ἢ γένουσ ἢ πλούτου ἢ δυνάμεωσ ἔχει.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 43:8)
ἐπειδὰν δὲ οὗτοι παύσωνται ᾄδοντεσ, δεύτεροσ χορὸσ παρέρχεται ἐκ κύκνων καὶ χελιδόνων καὶ ἀηδόνων.
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 15:5)
τὸ δὲ δὴ πρόβλημα ἄλλο τι παρειλήφαμεν παρὰ μὲν τῶν ἀρχαίων μετὰ ποιήσεωσ ἐπικρυπτομένων τοὺσ πολλούσ, ὡσ ἡ γένεσισ τῶν ἄλλων πάντων Ὠκεανόσ τε καὶ Τηθὺσ ῥεύματα <ὄντα> τυγχάνει καὶ οὐδὲν ἕστηκε, παρὰ δὲ τῶν ὑστέρων ἅτε σοφωτέρων ἀναφανδὸν ἀποδεικνυμένων, ἵνα καὶ οἱ σκυτοτόμοι αὐτῶν τὴν σοφίαν μάθωσιν ἀκούσαντεσ καὶ παύσωνται ἠλιθίωσ οἰόμενοι τὰ μὲν ἑστάναι, τὰ δὲ κινεῖσθαι τῶν ὄντων, μαθόντεσ δὲ ὅτι πάντα κινεῖται τιμῶσιν αὐτούσ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 233:4)
στάσεων πολλαὶ καὶ παντοδαπαὶ φυόμεναι ἑκάστησ ἡμέρασ διαφοραί, εἰδέναι μέν που χρὴ πάντα τινὰ ἄνδρα, ᾧ καὶ βραχὺ δόξησ ὀρθῆσ μετέδωκεν θεία τισ τύχη, ὡσ οὐκ ἔστιν παῦλα κακῶν τοῖσ στασιάσασιν, πρὶν ἂν οἱ κρατήσαντεσ μάχαισ καὶ ἐκβολαῖσ ἀνθρώπων καὶ σφαγαῖσ μνησικακοῦντεσ καὶ ἐπὶ τιμωρίασ παύσωνται τρεπόμενοι τῶν ἐχθρῶν, ἐγκρατεῖσ δὲ ὄντεσ αὑτῶν, θέμενοι νόμουσ κοινοὺσ μηδὲν μᾶλλον πρὸσ ἡδονὴν αὑτοῖσ ἢ τοῖσ ἡττηθεῖσιν κειμένουσ, ἀναγκάσωσιν αὐτοὺσ χρῆσθαι τοῖσ νόμοισ διτταῖσ οὔσαισ ἀνάγκαισ, αἰδοῖ καὶ φόβῳ, φόβῳ μὲν διὰ τὸ κρείττουσ αὐτῶν εἶναι δεικνύντεσ τὴν βίαν, αἰδοῖ δὲ αὖ διὰ τὸ κρείττουσ φαίνεσθαι περί τε τὰσ ἡδονὰσ καὶ τοῖσ νόμοισ μᾶλλον ἐθέλοντέσ τε καὶ δυνάμενοι δουλεύειν.
(플라톤, Epistles, Letter 7 87:1)
ὡσ ἐκείνοισ μὲν τότε μεταμέλει ὧν ἂν εὖ ποιήσωσιν, ἐπειδὰν τῆσ ἐπιθυμίασ παύσωνται·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 26:1)
καὶ μὲν δὴ τῶν μὲν ἐρώντων πολλοὶ πρότερον τοῦ σώματοσ ἐπεθύμησαν ἢ τὸν τρόπον ἔγνωσαν καὶ τῶν ἄλλων οἰκείων ἔμπειροι ἐγένοντο, ὥστε ἄδηλον αὐτοῖσ εἰ ἔτι τότε βουλήσονται φίλοι εἶναι, ἐπειδὰν τῆσ ἐπιθυμίασ παύσωνται·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 38:1)
ὡσ ἐκείνοισ μὲν τότε μεταμέλει ὧν ἂν εὖ ποιήσωσιν, ἐπειδὰν τῆσ ἐπιθυμίασ παύσωνται·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 249:1)
ἐπειδὰν αἱ ἐπιθυμίαι παύσωνται κατατείνουσαι καὶ χαλάσωσιν, παντάπασιν τὸ τοῦ Σοφοκλέουσ γίγνεται, δεσποτῶν πάνυ πολλῶν ἐστι καὶ μαινομένων ἀπηλλάχθαι.
(플라톤, Republic, book 1 33:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION