헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ παύσει δύο τῶν χειρίστων ὀνειδῶν ἀμφισβητῶν, δειλίασ καὶ ἀπιστίασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 7:12)
ἡδέωσ δ’ ἄν σου πυθοίμην, εἰ τότε αὐτὴν παραλαβὼν Ἀγαμέμνων ἀπέκτεινεν, ἢ καὶ παρὰ σοὶ μένουσαν, τί χρῆν αὐτὸν ποιεῖν νῦν, ἢ πόσα τὰ ὑποφόνια καταθέντα εὐμενοῦσ τυχεῖν, εἰ δὴ νῦν ζῶσαν ἀποκαθιστάντοσ καὶ προσέτι ὀμνύντοσ ἃ μάλιστ’ ἂν σὺ βουληθείησ, εἶτ’ οὐ παύσει, ἀλλ’ εἰσ τοσοῦτον ἥξεισ ὀργῆσ, ὥστ’ εἰ μὴ παρὰ πάντων λήψει τὴν δίκην κατὰ ἔθνη καὶ κατὰ πόλεισ καὶ κατὰ σῶμα ἕκαστον, ἀβίωτον ἠγήσει τὸν βίον σαυτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 12:2)
ἀλλ’ ἐφάνη γὰρ ἀνὴρ ἕτεροσ πολὺ σοῦ μιαρώτεροσ, ὥστε με χαίρειν, ὅσ σε παύσει καὶ πάρεισι, δῆλόσ ἐστιν αὐτόθεν, πανουργίᾳ τε καὶ θράσει καὶ κοβαλικεύμασιν.
(아리스토텔레스, Agon, strophe 24)
ἦ μήν σε παύσει τῆσ ὕβρεωσ οὑμὸσ πατήρ.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 2:27)
οὐ παύσει;
(아리스토파네스, Lysistrata, Parodos, tetrameters44)
ἆρα φενακίζων ποτ’ Ἀθηναίουσ ἔτι παύσει;
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene, dactyls16)
οὐ παύσει μεμνημένοσ ἀσπίδοσ ἡμῖν;
(아리스토파네스, Peace, Episode, dactyls5)
οὔκουν εἶναί φημ’, εἰ παύσει ταύτην βλέψασ ποθ’ ὁ Πλοῦτοσ, ὁδὸν ἥντιν’ ἰὼν τοῖσ ἀνθρώποισ ἀγάθ’ ἄν μείζω πορίσειεν.
(아리스토파네스, Plutus, Agon, epirrheme12)
πάντωσ γάρ τοι παύσει ποτὲ κἀναφανήσει πρωκτὸσ λουτροῦ περιγιγνόμενοσ τῆσ ἀρχῆσ τῆσ περισέμνου.
(아리스토파네스, Wasps, Agon, epirrheme 1:18)
οὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸσ ὢν καὶ δύσκολοσ, καὶ ταῦτα τοῖσ φεύγουσιν, ἀλλ’ ὀδὰξ ἔχει;
(아리스토파네스, Wasps, Episode 1:38)
ὕβριοσ ὑψινόου παύσει, δίκασ θνατοῖσι κραίνων·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 13 Πυθέᾳ Αιγινήτῃ ΠαγκρατιαστῇΝέμεα 2:1)
τοὺσ ὅτ’ ἐγὼ γεγονυίασ ἤδη τῆσ εἰρήνησ ἀπὸ τῆσ ὑστέρασ ἥκων πρεσβείασ τῆσ ἐπὶ τοὺσ ὁρ́κουσ, αἰσθόμενοσ φενακιζομένην τὴν πόλιν, προὔλεγον καὶ διεμαρτυρόμην καὶ οὐκ εἰών προέσθαι Πύλασ οὐδὲ Φωκέασ, λέγοντασ ὡσ ἐγὼ μὲν ὕδωρ πίνων εἰκότωσ δύστροποσ καὶ δύσκολόσ εἰμί τισ ἄνθρωποσ, Φίλιπποσ δ’, ἅπερ εὔξαισθ’ ἂν ὑμεῖσ, ἂν παρέλθῃ, πράξει, καὶ Θεσπιὰσ μὲν καὶ Πλαταιὰσ τειχιεῖ, Θηβαίουσ δὲ παύσει τῆσ ὕβρεωσ, Χερρόνησον δὲ τοῖσ αὑτοῦ τέλεσιν διορύξει, Εὔβοιαν δὲ καὶ τὸν Ὠρωπὸν ἀντ’ Ἀμφιπόλεωσ ὑμῖν ἀποδώσει·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 37:5)
ἀλλ’ οὐ σύ, ἀλλὰ βοᾷσ μὲν ἔχων, παύσει δ’ οὐδέποτ’ ἐὰν μή σ’ οὗτοι παύσωσιν ἀτιμώσαντεσ τήμερον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 114:4)
ὦ βέλτιστ’, εἰ οἱο͂́ν τε σὲ τοῦτ’ εἰπεῖν, οὐ παύσει, καὶ γνώσει τοῦθ’, ὅτι πολλῶν χρημάτων τὸ χρηστὸν εἶναι λυσιτελέστερόν ἐστιν;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 73:2)
οὕτωσ οὐδέποτε παύσει παιδίον·
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 53:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION