헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὴ γὰρ τυχόντεσ τῶν δικαίων ὧν προί̈σταντο σπουδάζειν οὐχὶ παύονται, πάρεισιν εἰσ τὸ τῶν Λακεδαιμονίων ἔγκλημα αὐτοὶ δι’ ὁδοῦ δικαίασ, καὶ μετελήλυθεν ἡ τοῦ πολέμου πρόφασισ, δι’ ἣν ἐπ’ ἐκείνουσ τότ’ ἐλθεῖν ἔδει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 4:10)
οἱ μὲν οὖν ὀργίλοι ταχέωσ μὲν ὀργίζονται καὶ οἷσ οὐ δεῖ καὶ ἐφ’ οἷσ οὐ δεῖ καὶ μᾶλλον ἢ δεῖ, παύονται δὲ ταχέωσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 110:3)
ἐὰν γὰρ μηκέτι ἡδεῖσ ἢ χρήσιμοι ὦσι, παύονται φιλοῦντεσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 24:1)
διὸ ταχέωσ γίνονται φίλοι καὶ παύονται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 26:4)
διόπερ φιλοῦσι καὶ ταχέωσ παύονται, πολλάκισ τῆσ αὐτῆσ ἡμέρασ μεταπίπτοντεσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 29:2)
ὡσ γὰρ ἔχοντεσ δίκην τὸ λυπεῖσθαι ἐπὶ τοῖσ πεποιημένοισ παύονται τῆσ ὀργῆσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 3 5:2)
εὐμετάβολοι δὲ καὶ ἁψίκοροι πρὸσ τὰσ ἐπιθυμίασ, καὶ σφόδρα μὲν ἐπιθυμοῦσι ταχέωσ δὲ παύονται ὀξεῖαι γὰρ αἱ βουλήσεισ καὶ οὐ μεγάλαι, ὥσπερ αἱ τῶν καμνόντων δίψαι καὶ πεῖναι, καὶ θυμικοὶ καὶ ὀξύθυμοι καὶ οἱοῖ ἀκολουθεῖν τῇ ὀργῇ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 12 4:1)
παύονται οἱ ἔρωτεσ, ὥσ φησι Κλέαρχοσ, τῇ τε γὰρ περὶ τὴν Πειρήνην χαλκῇ βοὶ βοῦσ ἐπανέβη ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 84 1:3)
πολλῷ γὰρ δήπου σχετλιώτερ’ ἐπάσχεθ’ ὑμεῖσ, καὶ πολὺ μᾶλλον ἂν εἰκότωσ ἠλέεισ τούτουσ, οἳ δι’ ὑμᾶσ, ὦ κατάρατε, τοὺσ λέγοντασ οὐδ’ ὁτιοῦν εἰσφέροντεσ παύονται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 272:1)
ἐπειδὴ καὶ πρότερον ἀγῶνεσ ἐγένοντο ἡμῖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πρὸσ τοὺσ αὐτοὺσ τούτουσ περὶ τοῦ κλήρου τοῦ Ἁγνίου, καὶ οὐδὲν παύονται παρανομοῦντεσ καὶ βιαζόμενοι ὥστε ἐκ παντὸσ τρόπου τὰ μὴ προσήκονθ’ ἑαυτοῖσ ἔχειν, ἀνάγκη ἴσωσ ἐστὶν τὰ πραχθέντα ἐξ ἀρχῆσ διηγήσασθαι·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 2:1)
ὑμεῖσ τε γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ῥᾷον παρακολουθήσετε ἅπασι τοῖσ λεγομένοισ, καὶ οὗτοι ἐπιδειχθήσονται οἱοῖ́ εἰσιν ἄνθρωποι, καὶ ὅτι πάλαι ἤδη ἀρξάμενοι οὐδὲν παύονται κακοτεχνοῦντεσ καὶ οἰόμενοι δεῖν διαπράττεσθαι ὅ τι ἂν ἐπέλθῃ τούτοισ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 3:1)
ὅτι δὲ οὐκ ἀναγκάζονται πονεῖν, οὐδέποτε παύονται τρυφῶντεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ. 2:7)
ὅτι δὲ οὐδεὶσ ἀμύνεται κακῶσ πάσχων, οὐδέποτε παύονται ποιοῦντεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ. 2:8)
οὐδὲ γὰρ παύονται τοῦ δίψουσ, ἀλλ̓ ἀεὶ σφοδρότερον ἔχουσι, καθάπερ οἱ τῷ οἴνῳ ἀκράτῳ χρώμένοι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 66:4)
νόμιμον γάρ ἐστιν αὐτοῖσ ταύτασ κατὰ μηδένα τῶν τρόπων τύπτειν, ὅθεν ἅμα τῷ φανῆναι παύονται τοῦ τοξεύειν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 33 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION