헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μαρτυράμενοσ οὖν ἐμαυτὸν τῆσ ἐσ ὑμᾶσ μέχρι δεῦρο φιλοτιμίασ χρήσομαι τῷ πατρίῳ νόμῳ καὶ τοῦ ἐνάτου τέλουσ, ἐπειδὴ μάλιστα τῆσ στάσεωσ κατῆρξε, τὸ δέκατον διακληρώσω θανεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 7 4:6)
οἱ δέ, θεοῦ σφᾶσ ἐπὶ μετάνοιαν ἄγοντοσ, τὸ ἁμάρτημα ᾐδοῦντο καὶ τοῦ Καίσαροσ αὐτοῖσ ἐπιμεμφομένου τε πράωσ καὶ συγγνώμην διδόντοσ ἔτι μᾶλλον ἠρεθίζοντο καθ’ ἑαυτῶν καὶ ἐκ παραδόξου μεταβολῆσ ἐκέλευον τῷ πατρίῳ νόμῳ διακληρώσαντα αὑτοὺσ τὸ δέκατον μέροσ ἀναιρεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 10 1:2)
τὰσ δὲ ἑκατὸν δραχμὰσ ὑμῖν οὐ δωρεάν οὑ̓ γὰρ τοῦτό γε τῆσ Ἀντωνίου τύχησ̓, ἀλλὰ τῆσ πρώτησ ἐσ ὑμᾶσ ἐντεύξεωσ προσαγορευτικὸν μᾶλλον ἢ δωρεὰν ἐκέλευσα δοθῆναι, καὶ χρὴ νόμῳ πατρίῳ τε καὶ στρατιωτικῷ καὶ ἐσ τάδε καὶ ἐσ πάντα εὐπειθεῖσ ὑπάρχειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 7 2:7)
Ὁ μὲν δὴ τὴν θυσίαν ἦγε πατρίῳ νόμῷ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 6:5)
Ἐνταῦθα θύσασ τῷ πατρίῳ νόμῳ Ἀλέξανδροσ καὶ λαμπάδα ποιήσασ καὶ ἀγῶνα γυμνικόν, καταλιπὼν σατράπην μὲν τῆσ Σουσιανῆσ Ἀβουλίτην ἄνδρα Πέρσην, φρούραρχον δὲ ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν Σούσων Μάζαρον τῶν ἑταίρων καὶ στρατηγὸν Ἀρχέλαον τὸν Θεοδώρου, προὐχώρει ὡσ ἐπὶ Πέρσασ·
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 16 9:1)
Νικόλαοσ δ’ ὁ Δαμασκηνὸσ εἷσ δ’ ἦν τῶν ἐκ τοῦ περιπάτου ἐν τῇ πολυβύβλῳ ἱστορίᾳ ἑκατὸν γὰρ καὶ τεσσαράκοντά εἰσι πρὸσ ταῖσ τέσσαρσι τῇ ἑκκαιδεκάτῃ καὶ ἑκατοστῇ φησιν Ἀδιάτομον τὸν τῶν Σωτιανῶν βασιλέα ἔθνοσ δὲ τοῦτο Κελτικόν ἑξακοσίουσ ἔχειν λογάδασ περὶ αὑτόν, οὓσ καλεῖσθαι ὑπὸ Γαλατῶν τῇ πατρίῳ γλώττῃ σιλοδούρουσ, τοῦτο δ’ ἐστὶν ἑλληνιστὶ εὐχωλιμαῖοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 54 1:1)
Νικόλαοσ δ’ ἐν τῇ ἑβδόμῃ καὶ ἑκατοστῇ τῶν ἱστοριῶν Σύλλαν φησὶ τὸν Ῥωμαίων στρατηγὸν οὕτω χαίρειν μίμοισ καὶ γελωτοποιοῖσ φιλόγελων γενόμενον, ὡσ καὶ πολλὰ γῆσ μέτρα αὐτοῖσ χαρίζεσθαι τῆσ δημοσίασ, ἐμφανίζουσι δ’ αὐτοῦ τὸ περὶ ταῦτα ἱλαρὸν αἱ ὑπ’ αὐτοῦ γραφεῖσαι σατυρικαὶ κωμῳδίαι τῇ πατρίῳ φωνῇ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 78 1:2)
Ιοὔλιοσ δὲ Καῖσαρ ὁ πρῶτοσ πάντων ἀνθρώπων περαιωθεὶσ ἐπὶ τὰσ Βρεττανίδασ νήσουσ μετὰ χιλίων σκαφῶν τρεῖσ οἰκέτασ τοὺσ πάντασ συνεπήγετο, ὡσ Κόττασ ἱστορεῖ ὁ τότε ὑποστρατηγῶν αὐτῷ ἐν τῷ περὶ τῆσ Ῥωμαίων πολιτείασ συγγράμματι, ὃ τῇ πατρίῳ ἡμῶν γέγραπται φωνῇ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 10411)
τελέσασ δὲ τοῦτον τὸν ἆθλον τὸν Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα συνεστήσατο, κάλλιστον τῶν τόπων πρὸσ τηλικαύτην πανήγυριν προκρίνασ τὸ παρὰ τὸν Ἀλφειὸν ποταμὸν πεδίον, ἐν ᾧ τὸν ἀγῶνα τοῦτον τῷ Διὶ τῷ πατρίῳ καθιέρωσε.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 14 1:1)
συνακολουθεῖ δὲ πλῆθοσ παρθένων καὶ γυναικῶν παιᾶνασ ᾀδουσῶν κατὰ πᾶσαν τὴν ὁδὸν καὶ πατρίῳ καθυμνούντων ᾠδῇ τὸν θεόν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 45 50:1)
κατὰ δὲ τούτουσ τοὺσ χρόνουσ Ἀθηναῖοι μὲν καταπεπονημένοι ἐποιήσαντο συνθήκασ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ, καθ’ ἃσ ἔδει τὰ τείχη τῆσ πόλεωσ καθελεῖν καὶ τῇ πατρίῳ πολιτείᾳ χρῆσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 2 9:1)
ἀντειπόντοσ δὲ τοῦ Θηραμένουσ καὶ τὰσ συνθήκασ ἀναγινώσκοντοσ, ὅτι τῇ πατρίῳ συνεφώνησε χρήσεσθαι πολιτείᾳ, καὶ δεινὸν εἶναι λέγοντοσ, εἰ παρὰ τοὺσ ὁρ́κουσ ἀφαιρεθήσονται τὴν ἐλευθερίαν, ὁ Λύσανδροσ ἔφη λελύσθαι τὰσ συνθήκασ ὑπὸ Ἀθηναίων·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 2 13:1)
ἡγεῖτο δὲ τῆσ ἀποικίασ Εὐάνδροσ Ἑρμοῦ λεγόμενοσ καὶ νύμφησ τινὸσ Ἀρκάσιν ἐπιχωρίασ, ἣν οἱ μὲν Ἕλληνεσ Θέμιν εἶναι λέγουσι καὶ θεοφόρητον ἀποφαίνουσιν, οἱ δὲ τὰσ Ῥωμαϊκὰσ συγγράψαντεσ ἀρχαιολογίασ τῇ πατρίῳ γλώσσῃ Καρμέντην ὀνομάζουσιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 31 1:2)
διώκων τὸν δάμαλιν, εἴ πη τισ αὐτὸν ἑωρακὼσ εἰή, τῶν τῇδε ἀνθρώπων Ἑλλάδοσ μὲν γλώττησ ὀλίγα συνιέντων, τῇ δὲ πατρίῳ φωνῇ κατὰ τὰσ μηνύσεισ τοῦ ζῴου καλούντων τὸν δάμαλιν οὐίτουλον, ὥσπερ καὶ νῦν λέγεται, ἐπὶ τοῦ ζῴου τὴν χώραν ὀνομάσαι πᾶσαν ὅσην ὁ δάμαλισ διῆλθεν Οὐιτουλίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 35 4:1)
ἐξωθούμενοι δὴ πρὸσ τῶν παραινούντων τὴν εἰρήνην ἄγειν οἱ τὸν πόλεμον ἐπισπεύδοντεσ, τοῦτό γε πείθουσι ποιῆσαι τὴν ἐκκλησίαν τελευτῶντεσ, πρεσβευτὰσ εἰσ Ῥώμην ἀποστεῖλαι τοὺσ παρακαλέσοντασ ἅμα καὶ συμβουλεύσοντασ τῇ πόλει δέχεσθαι Ταρκυνίουσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ φυγάδασ ἐπ’ ἀδείᾳ καὶ ἀμνηστίᾳ, καὶ περὶ τούτων ὁρ́κια τεμόντασ τῇ πατρίῳ κοσμεῖσθαι πολιτείᾳ καὶ τῆσ Φιδηναίων πόλεωσ ἀπανιστάναι τὸν στρατόν, ὡσ σφῶν γε οὐχ ὑπεροψομένων συγγενεῖσ καὶ φίλουσ ἀφαιρεθέντασ τὴν πατρίδα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 52 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION