헬라어 문장 내 검색 Language

σπᾶται δὲ καὶ κίων, καὶ εἰ μὲν τὸ στόμα συνάγει, τἄνδοθεν ἀδόκητοσ ὁ πάταγοσ· ἢν δὲ διαστήσ ῃ τὸ στόμα, ὄψεαι τὴν κιονίδα, ἄλλοτε μὲν προσφυομένην ἐσ πλάτοσ τῷ οὐρανῷ, ἄλλοτε δὲ ἀποπαλλομένην βίῃ ὠκέωσ σωλῆνι ὁμοίωσ, εὖτε καὶ ἤδη παταγεῖ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.135)
νὴ τὸν Ἀπόλλω καὶ δεινὰ ποιεῖ γ’ εὐθύσ μοι, καὶ τετάρακται χὤσπερ βροντὴ τὸ ζωμίδιον παταγεῖ καὶ δεινὰ κέκραγεν·
(아리스토파네스, Clouds, Choral, anapests34)
παταγεῖ δ’ εὐρεῖα θάλασσα, κοπτομένη πνοιαῖσ τε καὶ ἀρρήκτοισι χαλάζαισ.
(테오크리토스, Idylls, Διόσκουροι6)

SEARCH

MENU NAVIGATION