헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτόσ ποτε ὁ νεανίσκοσ ἑτέρων τὴν ὄψιν διαφέρων γενόμενοσ ᾤκησε πολὺν χρόνον ἐν τῇ Δημοσθένουσ οἰκίᾳ, ὅ τι δὲ πάσχων ἢ πράττων, ἀμφίβολοσ ἡ αἰτία, καὶ τὸ πρᾶγμα οὐδαμῶσ εὔσχημον ἐμοὶ λέγειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1622)
τὴν πολυκλαύτην Ἰφιγενείαν, ἄξια δράσασ ἄξια πάσχων μηδὲν ἐν Αἵδου μεγαλαυχείτω, ξιφοδηλήτῳ, θανάτῳ τείσασ ἅπερ ἦρξεν.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, anapests 1:4)
καὶ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου, καὶ ταῦτα πάσχων ἐγὼ καὶ τοῦτον ὃν διεξέρχομαι τρόπον νῦν πρὸσ ὑμᾶσ ἐλαυνόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 8:3)
εἰ τοῦτ’ ἄρα εἰπεῖν δεῖ, μᾶλλον δ’ οὐχ ὁ ἥλιοσ, οἶμαι, φαίνεται ποιῶν, ἀλλ’ ὁ Νεῖλοσ τοὐναντίον, εἴτ’ οὖν ποιῶν εἴτε πάσχων δεῖ λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 18:5)
ἐπεὶ δ’ ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων εἴπομεν, καὶ ἐνταῦθ’ ἐστὶν ὑπερβολὴ καὶ ἔλλειψισ ὁ μὲν γὰρ χαλεπὸσ τοιοῦτοσ ἐστίν, ὁ καὶ θᾶττον καὶ μᾶλλον πάσχων καὶ πλείω χρόνον καὶ ὅτ’ οὐ δεῖ καὶ ὁποίοισ οὐ δεῖ καὶ ἐπὶ πολλοῖσ, ὁ δ’ ἀνδραποδώδησ τοὐναντίον, δῆλον ὅτι ἔστι τισ καὶ ὁ μέσοσ τῆσ ἀνισότητοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 81:2)
βίαιον δὲ οὗ ἡ ἀρχὴ ἔξωθεν, τοιαύτη οὖσα ἐν ᾗ μηδὲν συμβάλλεται ὁ πράττων ἢ ὁ πάσχων, οἱο͂ν εἰ πνεῦμα κομίσαι ποι ἢ ἄνθρωποι κύριοι ὄντεσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 5:1)
τοιαῦτα δὲ πάσχων ὅμωσ τῆσ πόλεωσ καὶ τῶν τριήρων καὶ τῆσ χώρασ ἀπεσχόμην, ἱκανὸσ ὢν τὰ πλεῖστα λαβεῖν ἢ πάντα, καὶ διατετέλεκα προκαλούμενοσ ὑμᾶσ εἰσ κρίσιν ἐλθεῖν ὑπὲρ ὧν αἰτιώμεθ’ ἀλλήλουσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ἐπιστολὴ Φιλίππου 23:2)
οὐ γὰρ ὅστισ ὁ πάσχων ᾤετο δεῖν σκοπεῖν, ἀλλὰ τὸ πρᾶγμ’ ὁποῖόν τι τὸ γιγνόμενον·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 59:2)
καὶ ταῦτα πάσχων ἐγὼ καὶ τοῦτον τὸν τρόπον ὃν διεξέρχομαι νυνὶ πρὸσ ὑμᾶσ ἐλαυνόμενοσ, οὐκ ὢν οὔτε τῶν ἐρημοτάτων οὔτε τῶν ἀπόρων κομιδῇ, οὐκ ἔχω, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τί χρὴ ποιῆσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 146:3)
ὅσα μὲν τοίνυν εἴσ τε τὴν λῃτουργίαν καὶ τὸ σῶμ’ ὑβρίσθην, καὶ πάντ’ ἐπιβουλευόμενοσ τρόπον καὶ πάσχων κακῶσ ἐκπέφευγα, ἀκηκόατ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 168:1)
καὶ γὰρ ἂν ἄθλιοσ ἦν, εἰ τοιαῦτα παθὼν καὶ πάσχων ἠμέλουν ὧν περὶ τούτων ἐρεῖν ἔμελλον πρὸσ ὑμᾶσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 248:3)
ταῦτα τοίνυν ἐγὼ πάσχων ὑπὸ τούτων καὶ πόλλ’ ἕτερα καὶ δεινά, μὴ ὅτι δίκην λαβών, ἀλλὰ μὴ προσοφλὼν ἀγαπήσαιμ’ ἄν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Καλλικλέα Περὶ Χωρίου Βλάβης 24:1)
ὁ δὲ ταῦτα πάσχων μᾶλλον μὲν ὑγίαινε τῶν ἀεὶ ἐμπιμπλαμένων, μᾶλλον δὲ τῶν ἔνδον μενόντων καὶ μηδέποτε μήτε ψύχουσ μήτε καύματοσ πειρωμένων, ἔτι δὲ ἥδιον μὲν ἀλεαινόμενοσ ᾐσθάνετο, ἥδιον δὲ σιτία προσεφέρετο·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 10:2)
ὅτι δὲ οὐδεὶσ ἀμύνεται κακῶσ πάσχων, οὐδέποτε παύονται ποιοῦντεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ. 2:8)
ὁ δὲ πάσχων τὸ μὲν πρῶτον ὡσ ὑπὸ ψώρασ τινὸσ ἐρεθιζόμενοσ μετρίωσ ὀδαξᾶσθαι φιλοτιμεῖται, μεμιγμένην ἔχοντοσ τοῦ πάθουσ ἀλγηδόσι τὴν χαράν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 29 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION