헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ περιστάντεσ ἐδέοντο τοῦ Πιτταλάκου ἀναστῆναι, λέγοντεσ ὅτι τὸ ὅλον πρᾶγμα παροινία γέγονεν, καὶ αὐτὸσ οὗτοσ, οὔπω μὰ Δία ὥσπερ νῦν ἀργαλέοσ ὢν τὴν ὄψιν, ἀλλ’ ἔτι χρήσιμοσ, ὑπογενειάζων τὸν ἄνθρωπον καὶ πάντα φάσκων πράξειν ἃ ἂν ἐκείνῳ συνδοκῇ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 611)
καὶ μὴν ὅτι γε ἰχθύων πάντη πλήρησ, καὶ τούτων τιθασῶν τε καὶ συσσίτων τοῖσ σκηνοῦσιν ἐπὶ ταῖσ ὄχθαισ, καὶ οὐκ ἐπὶ τοῦ ξηροῦ, ἀλλ’ ὑπὸ τοῦ αὐλοῦ ἐν χώρᾳ ὀρχουμένων καὶ παροινίᾳ κυβιστώντων εἰσ τοὺσ συμπότασ, ταῦτα μὲν κἂν οἱ παῖδεσ ἐξηγοῖντο καὶ ἰδεῖν πᾶσιν ἔξεστιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 5:4)
οὐδὲ ἐγὼ ἐπαινῶ τὸν λόγον, ἀλλὰ ἱκανὸν γὰρ εἶναι τίθεμαι ἐν τοιᾷδε παροινίᾳ τὸ καθ̓ αὑτὸν σιγῶντα ἔχειν μηδὲ τὰ αὐτὰ τοῖσ ἄλλοισ ἐσ κολακείαν πλημμελεῖν.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 8 5:4)
Ἀριστόβουλοσ βουλοσ δὲ ὅθεν μὲν ἡ παροινία ὡρμήθη οὐ λέγει, Κλείτου δὲ γενέσθαι μόνου τὴν ἁμαρτίαν, ὅν γε ὠργισμένου Ἀλεξάνδρου καὶ ἀναπηδήσαντοσ ἐπ̓ αὐτὸν ὡσ διαχρησομένου ἀπαχθῆναι μὲν διὰ θυρῶν ἔξω ὑπὲρ τὸ τεῖχόσ τε καὶ τὴν τάφρον τῆσ ἄκρασ, ἵνα ἐγίνετο, πρὸσ Πτολεμαίου τοῦ Λάγου τοῦ σωματοφύλακοσ·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 8 9:1)
καὶ γὰρ ἡ παροινία τοῦ καθάρματοσ τουτουὶ δεινή.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 260:3)
παρθένων μέντοι φθορὰσ καὶ γυναικῶν αἰσχύνασ, ὁπόσασ ἐπὶ παροινίᾳ καὶ ἀπὸ τοῦ ἀνθρωπείου δρώμενα σιγᾶν διὰ τὸ ἡδονὴν ἴσην εἶναι τοῖσ πεπονθόσι τοῦ μὴ γεγονέναι τὴν ἐκ τοῦ ἀνέκπυστα αὐτὰ εἶναι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 371:1)
παραχωρεῖν δὲ τῇ συγκλήτῳ τοσῶνδε ἀνδρῶν ἕνα ὄντα ἡσσώμενον καὶ τῷ νόμῳ παραχωροῦντα τοῦ ἐπὶ τοῖσ κοινοῖσ κόσμου τὴν πρόνοιαν, μνημονεύοντα ὧν οἱ πρότεροι τύραννοι κακώσειαν τὴν πόλιν καὶ ὧν ὑπὸ Γαί̈ου καὶ αὐτὸσ κινδυνεύσειεν σὺν αὐτοῖσ, μηδὲ μισήσαντα τὴν βαρύτητα τῆσ τυραννίδοσ ὑφ’ ἑτέρων πρασσομένησ τῆσ ὕβρεωσ αὐτὸν ἐθελουσίωσ ἐπὶ παροινίᾳ θαρσεῖν τῆσ πατρίδοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 261:1)
ταῦτα οὐχ ὕβρισ ὑμῖν δοκεῖ καὶ παροινία καὶ γέλωσ ;
(루키아노스, Deorum concilium, (no name) 5:4)
πολλὴ δὲ καὶ ἡ κατ’ Ἀρκαδίαν μυθολογία, Δάφνησ φυγή, Καλλιστοῦσ θηρίωσισ, Κενταύρων παροινία, Πανὸσ γοναί, Ἀλφειοῦ ἔρωσ καὶ ὕφαλοσ ἀποδημία.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 48:2)
ἐμάνη ὁ ἄνθρωποσ ἢ μέθη τισ ἦν καὶ παροινία τὸ πρᾶγμα;
(루키아노스, Dialogi meretricii, Κοχλὶσ καὶ Παρθενὶσ. 2:1)
ἢ καὶ εὐεργεσίαν καταλογιῇ πρὸσ ἡμᾶσ ἐπὶ τῇ τοσαύτῃ ὕβρει καὶ παροινίᾳ τῶν λόγων;
(루키아노스, Piscator, (no name) 5:11)
τοσούτου τοίνυν δεῖ ἢ λοιδορία ἢ παροινία ἢ ἄλλη τισ διαφορὰ ἡμῖν γεγονέναι, ὥστε οὐδὲ ἑωρακὼσ ἦ τὸν ἄνθρωπον πώποτε πλὴν ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτί.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τοῦ Ἐρατοσθένουσ φόνου ἀπολογία 57:1)
ἔνιοί δέ τινεσ ὡσ ποιητοῦ τρυφερὰ καὶ παροίνια γράφοντοσ τοῦ Βατάλου μέμνηνται.
(플루타르코스, Demosthenes, chapter 4 4:2)
λαλιᾶσ δ’ ἀτάκτου καὶ φλυαρίασ εἰσ ἄκρατον ἐμπεσούσησ, ὕβρισ καὶ παροινία τέλοσ ἀμουσότατον καὶ ἀχαριστότατον.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, chapter 0 6:3)
καὶ ὁ Σωκράτησ ὀνομάσασ αὐτόν, ἔχοισ ἄν, ἔφη, ὦ Ἑρμόγενεσ, εἰπεῖν ἡμῖν τί ἐστὶ παροινία;
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 6 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION