헬라어 문장 내 검색 Language

πρὸσ δὲ Θετταλοὺσ πρεσβείαν πέμπειν, ἣ τοὺσ μὲν διδάξει ταῦτα, τοὺσ δὲ παροξυνεῖ·
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 16:2)
γενόμενοσ οὖν ἐν τούτῳ τὸν λογισμόν, εἰ καὶ ἡ κακία σε παροξύνει νῦν ἡ ἡμετέρα, τὸ κατ’ αὐτῆσ δίκαιον χάρισαι τῷ πατρὶ καὶ δυνηθήτω πλέον ὁ πρὸσ ἐκεῖνον ἔλεοσ τῆσ ἡμετέρασ πονηρίασ καὶ γῆρασ ἐν ἐρημίᾳ βιωσόμενον καὶ τεθνηξόμενον ἡμῶν ἀπολομένων αἴδεσαι, τῷ πατέρων ὀνόματι ταύτην χαριζόμενοσ τὴν δωρεάν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 187:1)
ἐπεὶ δὲ τινὰσ μὲν ἡλικία τῶν ἐν πολέμῳ κακῶν ἄπειροσ, τινὰσ δὲ ἐλπὶσ ἀλόγιστοσ ἐλευθερίασ, ἐνίουσ δὲ πλεονεξία τισ παροξύνει καὶ τὸ παρὰ τῶν ἀσθενεστέρων, ἐὰν τὰ πράγματα συγχυθῇ, κέρδοσ, ὅπωσ αὐτοί τε σωφρονισθέντεσ μεταβάλωνται καὶ μὴ τῆσ ἐνίων κακοβουλίασ οἱ ἀγαθοὶ παραπολαύσωσιν, ᾠήθην δεῖν ἐπὶ τὸ αὐτὸ πάντασ ὑμᾶσ συναγαγὼν εἰπεῖν ἃ νομίζω συμφέρειν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 454:1)
πεπεισμένοι γὰρ ἐξ ἀρχῆσ μηδὲν ἀδικεῖσθαι φθονοῦσι τὰ δὲ λοιπὰ καὶ παροξύνει τοῖσ τε γὰρ δοκοῦσι χρηστοῖσ βασκαίνουσι μᾶλλον, ὡσ δὴ τὸ μέγιστον ἀγαθὸν τὴν ἀρετὴν ἔχουσι κἂν εὖ πάσχωσιν ὑπὸ τῶν εὐτυχούντων, ἀνιῶνται, φθονοῦντεσ αὐτοῖσ καὶ τῆσ προαιρέσεωσ καὶ τῆσ δυνάμεωσ·
(플루타르코스, De invidia et odio, section 7 3:1)
καὶ λόγον ἔχουσα προτροπὴ καὶ παράδειγμα καὶ ζῆλον οἰκεῖον ἔμψυχόσ ἐστι καὶ κινεῖ καὶ παροξύνει, καὶ μεθ’ ὁρμῆσ καὶ προαιρέσεωσ ἐλπίδασ ὡσ ἐφικτῶν καὶ οὐκ ἀδυνάτων παρίστησι.
(플루타르코스, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 15 3:2)
τοὺσ δὲ πολλοὺσ οὐ μόνον τὰ τῶν φίλων καὶ οἰκείων ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν ἐχθρῶν ἀνιᾷ καὶ παροξύνει κακά.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 71)
τοὺσ δὲ πολλοὺσ οὐ μόνον τὰ τῶν φίλων καὶ οἰκείων ἀλλὰ καὶ τὰ τῶν ἐχθρῶν ἀνιᾷ καὶ παροξύνει κακά.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 71)
πλήκτησ γὰρ ὢν καὶ ὀξὺσ ἐπιτείνει τὰσ τοῦ σώματοσ ταραχάσ, καὶ τραχύτερα ποιεῖ καὶ παροξύνει τὰ πεπληγμένα, παρηγορίασ δεόμενα καὶ λειότητοσ, μάλιστα τὸ ὕδωρ ἐνδίδωσι.
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 19 8:3)
"δοκεῖ δ’ οὐχ ὕβρει παιδιᾷ δέ τινι γίγνεσθαι μᾶλλον ὑπὸ τῶν ὁμοίων εἰ δὲ μή, παροξύνει καὶ λυπεῖ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, Τίν’ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἣδιον ἐρωτᾶσθαί φησι καὶ σκώπτεσθαι ἢ μή. 17:3)
ὁ δὲ παρρησίαν καὶ δηγμὸν ἀνθρώπῳ δυστυχοῦντι προσάγων ὥσπερ ὀξυδορκικὸν ὄμματι ταρασσομένῳ καὶ φλεγμαίνοντι, θεραπεύει μὲν οὐδὲν οὐδ’ ἀφαιρεῖ τοῦ λυποῦντοσ, ὀργὴν δὲ τῇ λύπῃ προστίθησι καὶ παροξύνει τὸν ἀνιώμενον.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 28 8:1)
Ἀριστοφάνησ δὲ καὶ τὸν Κλέωνα τοῦτ’ ἐγκαλεῖν φησιν ὅτι ξένων παρόντων τὴν πόλιν κακῶσ λέγει καὶ παροξύνει τοὺσ Ἀθηναίουσ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 32 13:1)
καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Μωυσῆν. ἕωσ τίνοσ παροξύνει με ὁ λαὸσ οὗτοσ καὶ ἕωσ τίνοσ οὐ πιστεύουσί μοι ἐπὶ πᾶσι τοῖσ σημείοισ, οἷσ ἐποίησα ἐν αὐτοῖσ̣
(70인역 성경, 민수기 14:11)
καὶ ψυχή, ἥτισ ποιήσει ἐν χειρὶ ὑπερηφανίασ ἀπὸ τῶν αὐτοχθόνων ἢ ἀπὸ τῶν προσηλύτων, τὸν Θεὸν οὗτοσ παροξυνεῖ, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆσ,
(70인역 성경, 민수기 15:30)
ἕωσ πότε, ὁ Θεόσ, ὀνειδιεῖ ὁ ἐχθρόσ, παροξυνεῖ ὁ ὑπεναντίοσ τὸ ὄνομά σου εἰσ τέλοσ̣
(70인역 성경, 시편 73:10)
ὁ συκοφαντῶν πένητα παροξύνει τὸν ποιήσαντα αὐτόν, ὁ δὲ τιμῶν αὐτὸν ἐλεεῖ πτωχόν.
(70인역 성경, 잠언 14:31)

SEARCH

MENU NAVIGATION