헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ ἐπανόρθωμα κακῶν ἅπαντεσ εὖ ἔχοντεσ νόμοι, ὁ μηδέν τι τοιοῦτον ἰώμενοσ τὸ παράπαν, ἀλλὰ καὶ στασιάζειν πρὸσ τοὺσ εὐεργέτασ παρασκευάζων τὴν πόλιν, ταυτὸν δὲ εἰπεῖν καὶ αὐτὴν πρὸσ αὑτὴν, πῶσ οὐκ ἐν Ἐρινύοσ ἡμῖν ἔσται μοίρᾳ, παραμένων τῷ βίῳ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 63:2)
εἰ τοίνυν ἡμῖν μὲν χρηστῆσ οὕτω μέτεστι γνώμησ καὶ πρὸσ τοσοῦτον ἥκομεν τοῦ πρὸσ πάντασ ἁπλῶσ εὖ διακεῖσθαι, ὡσ καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ εὔνουσ ἐθέλειν ποιεῖν καὶ μεταβάλλειν ἐφ’ ἃ δεῖ, ὁ δ’ ἡμᾶσ δι’ ὧν συμβουλεύει πᾶσι καθάπαξ συγκρούει, καὶ πρὸσ ἃ μὴ πεφύκαμεν ἐκβιάζεται, οὐ μόνον ἐστὶ τῆσ πολιτείασ ἐχθρὸσ, ὡσ μηδ’ ὁπωστιοῦν αὐτῷ χρῆναι προσέχειν, ἀλλὰ καὶ ἧσ ἴσχομεν φύσεωσ πάντ’ ἄνω καὶ κάτω στροβίλου δίκην ποιῶν, καὶ τοὺσ ἐπιεικεστάτουσ τὰσ φύσεισ καὶ νόμοισ καὶ ἔθεσιν ἐντραφέντασ χρηστοῖσ τῶν ἀνομωτάτων καὶ ὠμοτάτων ἔλαττον ἔχειν, ὦ θεοὶ, παρασκευάζων βαρβάρων, εἴπερ ἐκεῖνοι μὲν εὐεργέτασ τιμῶσιν, ἡμεῖσ δ’ αὐτοὺσ ἀτιμάζομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 74:1)
Ἑλλήσποντον δὲ Ὅμηροσ ἰχθυόεντα προσαγορεύων καὶ τοὺσ Φαίακασ πλωτικωτάτουσ ποιῶν καὶ ἐν τῇ Ἰθάκῃ εἰδὼσ λιμένασ πλείουσ καὶ νήσουσ προσεχεῖσ πολλάσ, ἐν αἷσ ἰχθύων ἐγίνετο πλῆθοσ καὶ ἀγρίων ὀρνίθων, καὶ εἰσ εὐδαιμονίαν δὲ καταριθμῶν τὸ τὴν θάλασσαν ἰχθῦσ παρέχειν, ὅμωσ τούτων οὐδὲν οὐδένα ποιεῖ προσφερόμενον καὶ μὴν οὐδ’ ὀπώραν παρατίθησί τινι καίπερ οὖσαν πολλὴν καὶ ἥδιστα ταύτησ μνημονεύων καὶ πάντα χρόνον παρασκευάζων ἀθάνατον·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 16 1:1)
οἵτινεσ ἀγαθοὶ γεγόνασιν ἢ εἰσὶ σωμάτων θεραπευταὶ ἔλεγέσ μοι πάνυ σπουδάζων, Θεαρίων ὁ ἀρτοκόποσ καὶ Μίθαικοσ ὁ τὴν ὀψοποιίαν συγγεγραφὼσ τὴν Σικελικὴν καὶ Σάραμβοσ ὁ κάπηλοσ, ὅτι οὗτοι θαυμάσιοι γεγόνασι σωμάτων θεραπευταί, ὁ μὲν ἄρτουσ θαυμαστοὺσ παρασκευάζων, ὁ δὲ ὄψον, ὁ δὲ οἶνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 78 1:2)
εὔφρων δέ, οὗ καὶ πρὸ βραχέοσ ἐμνήσθην, ἄνδρεσ δικασταὶ δικαστὰσ γὰρ ὑμᾶσ οὐκ ὀκνήσαιμ’ ἂν καλεῖν ἀναμένων τὴν ὑμετέραν τῶν αἰσθητηρίων κρίσιν ἐν τοῖσ Ἀδελφοῖσ τῷ δράματι ποιήσασ τινὰ μάγειρον πολυμαθῆ καὶ εὐπαίδευτον μνημονεύοντά τε τῶν πρὸ αὑτοῦ τεχνιτῶν καὶ τίνα ἕκαστοσ εἶχεν ἰδίαν ἀρετὴν καὶ ἐν τίνι ἐπλεονέκτει, ὅμωσ οὐδενὸσ ἐμνήσθη τοιούτου ὧν ἐγὼ ὑμῖν πολλάκισ τυγχάνω παρασκευάζων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 241)
ὁ δὲ καὶ τοῖσ γεγενημένοισ πονηροῖσ, ὅπωσ μὴ δώσουσι δίκην, ὁδὸν δείκνυσιν, καὶ τοῖσ οὖσιν ὅπωσ ἄδεια γενήσεται κακουργεῖν εὑρίσκει, καὶ τοῖσ μέλλουσιν ἔσεσθαι, τοὺσ ἐξ ἁπάντων τῶν χρόνων πονηρούσ, ὅπωσ ἔσονται σῷοι καὶ μηδὲν πείσονται, παρασκευάζων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 161:4)
καίτοι γ’ ὁ Σόλων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ᾧ οὐδ’ ἂν αὐτὸσ Τιμοκράτησ φήσειεν ὅμοιοσ νομοθέτησ εἶναι, οὐχ ὅπωσ ἀσφαλῶσ κακουργήσουσι φαίνεται παρασκευάζων τοῖσ τοιούτοισ, ἀλλ’ ὅπωσ ἢ μὴ ἀδικήσουσιν ἢ δώσουσι δίκην ἀξίαν, καὶ νόμον εἰσήνεγκεν, εἰ μέν τισ μεθ’ ἡμέραν ὑπὲρ πεντήκοντα δραχμὰσ κλέπτοι, ἀπαγωγὴν πρὸσ τοὺσ ἕνδεκ’ εἶναι, εἰ δέ τισ νύκτωρ ὁτιοῦν κλέπτοι, τοῦτον ἐξεῖναι καὶ ἀποκτεῖναι καὶ τρῶσαι διώκοντα καὶ ἀπαγαγεῖν τοῖσ ἕνδεκα, εἰ βούλοιτο.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 170:1)
ἀλλὰ μόναισ ταύταισ ἀπαγορεύουσιν οἱ νόμοι ταῖσ γυναιξὶ μὴ εἰσιέναι εἰσ τὰ ἱερὰ τὰ δημοτελῆ, ἐφ’ ᾗ ἂν μοιχὸσ ἁλῷ, ἐὰν δ’ εἰσίωσι καὶ παρανομῶσι, νηποινεὶ πάσχειν ὑπὸ τοῦ βουλομένου ὅ τι ἂν πάσχῃ, πλὴν θανάτου, καὶ ἔδωκεν ὁ νόμοσ τὴν τιμωρίαν ὑπὲρ αὐτῶν τῷ ἐντυχόντι, διὰ τοῦτο δ’ ἐποίησεν ὁ νόμοσ, πλὴν θανάτου, τἄλλα ὑβρισθεῖσαν αὐτὴν μηδαμοῦ λαβεῖν δίκην, ἵνα μὴ μιάσματα μηδ’ ἀσεβήματα γίγνηται ἐν τοῖσ ἱεροῖσ, ἱκανὸν φόβον ταῖσ γυναιξὶ παρασκευάζων τοῦ σωφρονεῖν καὶ μηδὲν ἁμαρτάνειν, ἀλλὰ δικαίωσ οἰκουρεῖν, διδάσκων ὡσ, ἄν τι ἁμάρτῃ τοιοῦτον, ἅμα ἐκ τε τῆσ οἰκίασ τοῦ ἀνδρὸσ ἐκβεβλημένη ἔσται καὶ ἐκ τῶν ἱερῶν τῶν τῆσ πόλεωσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 130:1)
ἐῶ γὰρ τἆλλα ὅσα μεταβαλλόμενοσ ἐν τοῖσ πράγμασι καὶ δημηγορῶν οὐδὲν ὑγιὲσ διατετέλεκε, καὶ τοτὲ μὲν γράφων καὶ ἀπαγορεύων μηδένα νομίζειν ἄλλον θεὸν ἢ τοὺσ παραδεδομένουσ, τοτὲ δὲ λέγων ὡσ οὐ δεῖ τὸν δῆμον ἀμφισβητεῖν τῶν ἐν τῷ οὐρανῷ τιμῶν Ἀλεξάνδρῳ, ὅταν δὲ μέλλῃ κριθήσεσθαι παρ’ ὑμῖν, Καλλιμέδοντα εἰσαγγέλλων συνιέναι ἐν Μεγάροισ τοῖσ φυγάσιν ἐπὶ καταλύσει τοῦ δήμου, καὶ ταύτην τὴν εἰσαγγελίαν εὐθὺσ παραχρῆμα ἀναιρούμενοσ, ἐν δὲ τῇ ἐκκλησίᾳ ταύτῃ τῇ πρώην γεγενημένῃ προσάγων καὶ κατασκευάζων ψευδῆ μηνυτὴν ὡσ ἐπιβουλευομένων τῶν νεωρίων, καὶ περὶ τούτων γράφων μὲν οὐδέν, αἰτίασ δ’ ἕνεκα τοῦ παρόντοσ ἀγῶνοσ παρασκευάζων·
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 114:1)
Ιἕρων δὲ ὁ βασιλεὺσ τῶν Συρακοσίων μετὰ τὴν τοῦ Γέλωνοσ τελευτὴν τὸν μὲν ἀδελφὸν Πολύζηλον ὁρῶν εὐδοκιμοῦντα παρὰ τοῖσ Συρακοσίοισ, καὶ νομίζων αὐτὸν ἔφεδρον ὑπάρχειν τῆσ βασιλείασ, ἔσπευδεν ἐκποδὼν ποιήσασθαι, αὐτὸσ δὲ ξενολογῶν καὶ περὶ αὑτὸν σύστημα ξένων παρασκευάζων ὑπελάμβανεν ἀσφαλῶσ καθέξειν τὴν βασιλείαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 48 4:1)
ὁ γὰρ τὸν τῆσ Μακεδονίασ ἄρχοντα καὶ παιδεύων καὶ ἄγων ἐπὶ τὰ κατ’ ἀρετὴν φανερὸσ ἔσται καὶ τοὺσ ὑποτεταγμένουσ παρασκευάζων πρὸσ εὐανδρίαν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 7:5)
ὁ γὰρ τὸν ἄρτον παρασκευάζων τῶν πυρῶν τὸ θερμὸν ἢ τὸ ψυχρὸν ἢ τὸ ξηρὸν ἢ τὸ ὑγρὸν ἀφείλατο;
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, xiii.16)
ὧν ὁ μὲν μαγείαν τε διδάσκει τὴν Ζωροάστρου τοῦ Ὡρομάζου ‐ ἔστι δὲ τοῦτο θεῶν θεραπεία ‐ διδάσκει δὲ καὶ τὰ βασιλικά, ὁ δὲ δικαιότατοσ ἀληθεύειν διὰ παντὸσ τοῦ βίου, ὁ δὲ σωφρονέστατοσ μηδ’ ὑπὸ μιᾶσ ἄρχεσθαι τῶν ἡδονῶν, ἵνα ἐλεύθεροσ εἶναι ἐθίζηται καὶ ὄντωσ βασιλεύσ, ἄρχων πρῶτον τῶν ἐν αὑτῷ ἀλλὰ μὴ δουλεύων, ὁ δὲ ἀνδρειότατοσ ἄφοβον καὶ ἀδεᾶ παρασκευάζων, ὡσ ὅταν δείσῃ δοῦλον ὄντα·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 115:1)
καὶ ἐγὼ νῦν τοῦτ’ αὐτὸ παρασκευάζων, τῶν τε Πυθαγορείων πέμπω σοι καὶ τῶν διαιρέσεων, καὶ ἄνδρα, ὥσπερ ἐδόκει ἡμῖν τότε, ᾧ γε σὺ καὶ Ἀρχύτησ, εἴπερ ἥκει παρά σε Ἀρχύτησ, χρῆσθαι δύναισθ’ ἄν.
(플라톤, Epistles, Letter 13 5:5)
καλοὶ κἀγαθοὶ γεγόνασιν πολῖται ἐν τῇ πόλει, καὶ ἐπειδὰν ἐγὼ ἐρωτῶ οἵτινεσ, δοκεῖσ μοι ὁμοιοτάτουσ προτείνεσθαι ἀνθρώπουσ περὶ τὰ πολιτικά, ὥσπερ ἂν εἰ περὶ τὰ γυμναστικὰ ἐμοῦ ἐρωτῶντοσ οἵτινεσ ἀγαθοὶ γεγόνασιν ἢ εἰσὶν σωμάτων θεραπευταί, ἔλεγέσ μοι πάνυ σπουδάζων, Θεαρίων ὁ ἀρτοκόποσ καὶ Μίθαικοσ ὁ τὴν ὀψοποιίαν συγγεγραφὼσ τὴν Σικελικὴν καὶ Σάραμβοσ ὁ κάπηλοσ, ὅτι οὗτοι θαυμάσιοι γεγόνασιν σωμάτων θεραπευταί, ὁ μὲν ἄρτουσ θαυμαστοὺσ παρασκευάζων, ὁ δὲ ὄψον, ὁ δὲ οἶνον.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 434:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION