헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τοῦτο τὸ νόμιμον πολλοὶ καὶ τῶν Ἑλλήνων κατέδειξαν, ἡγούμενοι παντελῶσ ἄδικον εἶναι τὸ μηδὲν ἀδικῆσαν τῷ ἀδικήσαντι τῆσ αὐτῆσ μετέχειν τιμωρίασ, καὶ παρανομήματοσ ἑνὸσ γενομένου παρὰ δυοῖν λαμβάνειν τὸ πρόστιμον, πρὸσ δὲ τούτοισ κατὰ προαίρεσιν πονηρὰν συντελεσθέντοσ τοῦ ἀδικήματοσ τὸ μηδεμίαν πω σύνεσιν ἔχον ὑπὸ τὴν ὁμοίαν ἄγειν κόλασιν, τὸ δὲ πάντων μέγιστον, ὅτι ταῖσ κυούσαισ ἰδίᾳ τῆσ αἰτίασ ἐπενηνεγμένησ οὐδαμῶσ προσήκει τὸ κοινὸν πατρὸσ καὶ μητρὸσ τέκνον ἀναιρεῖσθαι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 77 9:2)
οὗτοι καὶ πρὸσ ἀνθρώπουσ ὑβρισταὶ γενόμενοι καὶ πρὸσ τὸ θεῖον ἀσεβεῖσ οὐδενὸσ ἀπείχοντο παρανομήματοσ, καὶ τὰ μὲν ἐφέροντο τῶν γερῶν κατὰ τιμήν, ἃ δ’ ἐλάμβανον αὐτοῖσ ἁρπαγῆσ τρόπῳ, γυναῖκάσ τε τὰσ ἐπὶ θρησκείᾳ παραγινομένασ ὕβριζον φθοραῖσ ταῖσ μὲν βίαν προσφέροντεσ τὰσ δὲ δώροισ ὑπαγόμενοι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 439:1)
"παραίτιον γενέσθαι παρανομήματοσ ἀπαγορεύει ὁ νόμοσ, καὶ τὸ ἀδικεῖν ἐστι παρανόμημα·
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 16 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION