헬라어 문장 내 검색 Language

αἱ μὲν δὴ τοιαῦται κινήσεισ θᾶττον ἀποπαύονται, αἱ δ’ ἀπὸ τῶν ἔνδοθεν διερεθιζόντων, ὡσ ἔν τε τοῖσ καθαίρουσι φαρμάκοισ καὶ ταῖσ χολέραισ ἰσχυρότεραί τε πολὺ καὶ μονιμώτεραι γίγνονται καὶ διαμένουσιν, ἔστ’ ἂν καὶ ἡ περὶ τοῖσ στόμασι τῶν ἀγγείων διάθεσισ, ἡ τὸ πλησίον ἕλκουσα, παραμένῃ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1345)
Ὁκόσοισι δὲ ἐν πυρετοῖσι τὰ σκέλεα γίγνεται φυματώδεα, καὶ ἐγχρονιζόμενα μὴ ἐκπεπαίνεται ἔτι ἐόντων ἐν πυρετοῖσιν, ἢν καὶ προσπέσῃ πνιγμὸσ ἐν φάρυγγι, ἰσχνων ἐόντων τῶν περὶ φάρυγγα, καὶ μὴ πεπαίνηται, ἀλλὰ σβεσθῇ, φιλέει τῷ τοιῷδε αἷμα ἐκ τῶν Ῥινῶν Ῥέειν‧ κἢν μὲν πουλὺ Ῥυῇ, λύσιν σημαίνει τῆσ νούσου‧ ἢν δὲ μὴ, μακρήν‧ ὁκόσῳ δ’ ἂν ἔλασσον Ῥυῇ, τοσῷδε χεῖρον καὶ ἐπίμηκεσ‧ ἢν δὲ τἄλλα Ῥήϊστα γένηται, προσδέχεσθαι τῷ τοιῷδε ἐσ πόδασ ἀλγήματα‧ ἢν δὲ ἅψηται τοῦ ποδὸσ, καὶ ἐπώδυνοσ γενόμενοσ παραμένῃ πυριφλεγὴσ γενόμενοσ, καὶ μὴ λυθῇ, κατὰ σμικρὸν ἥξει καὶ ἐσ αὐχένα ἀλγήματα καὶ ἐσ κληῗδα καὶ ἐσ ὦμον καὶ ἐσ στῆθοσ καὶ ἐσ ἄρθρον, καὶ τοῦτο δεήσει φυματῶδεσ γενέσθαι‧ σβεννυμένων δὲ τουτέων, ἢν αἱ χεῖρεσ ἐφέλκωνται ἢ τρομεραὶ γένωνται, σπασμὸσ τὸν τοιόνδε ἐπιλαμβάνει καὶ παραφροσύνη‧ ἀτὰρ καὶ φλυζάκια ἐπὶ τὴν ὀφρὺν, καὶ ἐρυθήματα ἴσχει, καὶ τὸ βλέφαρον τὸ ἕτερον παρὰ τὸ ἕτερον παραβλαστάνει, καὶ σκληρὴ φλεγμονὴ κατέχει, καὶ οἰδέει ἰσχυρῶσ ὁ ὀφθαλμὸσ, καὶ ἡ παραφροσύνη μέγα ἐπιδιδοῖ‧ αἱ δὲ νύκτεσ μᾶλλον σημαίνουσιν ἢ αἱ ἡμέραι τὰ περὶ τὴν παραφροσύνην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.3)
καθάπερ γάρ ἐπὶ βουβῶνι πυρετοῦ γενομένου δεινὸν οὐθέν ἐστιν, ἂν δὲ παυσαμένου παραμένῃ, νόσοσ εἶναι δοκεῖ καὶ βαθυτέραν ἔχειν ἀρχήν, οὕτωσ ἀδελφῶν ἡ μετὰ τὸ πρᾶγμα παυομένη διαφορὰ τοῦ πράγματόσ ἐστι, τῆσ δ’ ἐπιμενούσησ πρόφασισ ἦν τὸ πρᾶγμα μοχθηράν τινα καὶ ὕπουλον αἰτίαν ἔχον.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 17 4:1)
ἵν’ οὖν μὴ γενόμενοσ σπέρμα τὴν σιτίου χρείαν διαφθείρῃ παραμένῃ δ’ αὐτοῖσ ἐδώδιμοσ, ἐξεσθίουσι τὴν ἀρχήν, ἀφ’ ἧσ τὸν βλαστὸν ὁ πυρὸσ ἀφίησιν.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 11 8:3)
ποία δύναμισ, ἣν μικρὸν ἀνθυπάτου διάταγμα κατέλυσεν ἢ μετέστησεν εἰσ ἄλλον, οὐδὲν οὐδ’ ἂν παραμένῃ σπουδῆσ ἄξιον ἔχουσαν;
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 32 17:1)
ταῦτα γὰρ οὐκ ἐᾷ πυκνωθῆναι συνιστάμενον ἐν τῷ στάχυι τὸν καρπόν, ἀλλ’ ἐξίστησι καὶ διαχεῖ τῇ θερμότητι τὴν πῆξιν, ἂν μὴ βεβρεγμένησ τῆσ γῆσ ὑγρότησ παραμένῃ ψύχουσα καὶ νοτίζουσα τὸν στάχυν.
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 14 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION