헬라어 문장 내 검색 Language

ἀτὰρ φανεῖ ποῖόσ τισ ὤν, ἢν ταῦτα παρακελεύῃ;
(아리스토파네스, Wasps, Agon, strophe2)
καὶ πρὸσ τούτοισ οὐδὲ βοηθεῖν οὐδένα φῂσ δεῖν αὐτῷ οὐδὲ συναγορεύειν, ἀλλὰ παρακελεύῃ τοῖσ δικασταῖσ μὴ θέλειν ἀκούειν τῶν ἀναβαινόντων.
(히페레이데스, Speeches, Ὑπὲρ Εὐξενίππου ἐισαγγελίασ ἀπολογία πρὸσ Πολύευκτον 11:1)
καὶ ὁ Σιμμίασ, οἱο͂ν παρακελεύῃ, ἔφη, τοῦτο, ὦ Σώκρατεσ, Εὐήνῳ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 29:1)
ὀρθῶσ παρακελεύῃ, καὶ ἐμὲ τοιοῦτον εὑρήσεισ ἄλλον.
(플라톤, Laws, book 12 138:4)
ὥσθ’ ὑπὸ τοῦ μεγέθουσ οὐ ῥᾴδιον αὐτόν ἐστιν οὔτε λόγοισ κατασβέσαι οὔτε προσάγοντα πολεμίοισ μένοσ ἐμβαλεῖν οὔτε ἀπάγοντα ἀναθρέψαι τὸ φρόνημα, ἀλλ’ ὅσῳ ἂν μᾶλλον αὐτοῖσ θαρρεῖν παρακελεύῃ, τοσούτῳ ἐν δεινοτέροισ ἡγοῦνται εἶναι.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ε, chapter 2 41:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION