헬라어 문장 내 검색 Language

ἀφεὶσ οὖν ὅσα δοκεῖ δεινὰ πεποιηκέναι περὶ θεῶν καὶ οὐ πρέποντα ἐκείνοισ, τοσοῦτό φημι μόνον, ὅτι λόγουσ οὐκ ὤκνει τῶν θεῶν ἀπαγγέλλειν, οὕσ φησιν αὐτοὺσ διαλέγεσθαι πρὸσ αὑτούσ, καὶ οὐ μόνον γε τοὺσ ἐν κοινῷ γενομένουσ καὶ παρατυγχανόντων ἁπάντων τῶν θεῶν, ἀλλὰ καὶ οὓσ ἰδίᾳ τινὲσ διαλέγονται ἀλλήλοισ, οἱο͂ν ὁ Ζεὺσ τεθυμωμένοσ τῇ Ἥρᾳ διὰ τὴν ἀπάτην καὶ τὴν ἧτταν τῶν Τρώων, καὶ πρότερον Ἥρα πρὸσ τὴν Ἀφροδίτην, παρακαλοῦσα φαρμάξαι τὸν πατέρα καὶ δοῦναι τὸ φίλτρον αἰτῇ, τὸν κεστὸν ἱμάντα, ὡσ εἰκόσ, ἐν ἀπορρήτῳ τοῦτο ἀξιοῦσα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 24:3)
ἔστι δή τισ αὐτῷ δημηγορία τὴν μὲν ὑπόθεσιν ἔχουσα περὶ τοῦ πρὸσ βασιλέα πολέμου, παρακαλοῦσα δὲ τοὺσ Ἀθηναίουσ μὴ προχείρωσ αὐτὸν ἄρασθαι, ὡσ οὔτε τῆσ οἰκείασ αὐτῶν δυνάμεωσ ἀξιομάχου πρὸσ τὴν τοῦ βασιλέωσ ὑπαρχούσησ οὔτε τῆσ συμμαχικῆσ πιστῶσ καὶ βεβαίωσ τῶν κινδύνων ἀντιληψομένησ·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 542)
ἔπεμπεν οὖν παρὰ τὴν Κλεοπάτραν ἐν οἷσ εἰή συνεχὲσ ὀδυρομένη καὶ παρακαλοῦσα προσβοηθεῖν αὐτῇ κατὰ δύναμιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 59:1)
λέγοι δή τισ ἂν ἐκείνῳ διαλεγόμενοσ ἅμα καὶ παραμυθούμενοσ, ὃν ἐπιθυμία κακὴ παρακαλοῦσα μεθ’ ἡμέραν τε καὶ ἐπεγείρουσα νύκτωρ ἐπί τι τῶν ἱερῶν ἄγει συλήσοντα, τάδε·
(플라톤, Laws, book 9 7:2)
εἰκότωσ ἄρα, ἦν δ’ ἐγώ, ἐν τοῖσ τοιούτοισ πρῶτον μὲν πειρᾶται λογισμόν τε καὶ νόησιν ψυχὴ παρακαλοῦσα ἐπισκοπεῖν εἴτε ἓν εἴτε δύο ἐστὶν ἕκαστα τῶν εἰσαγγελλομένων.
(플라톤, Republic, book 7 190:1)
αὕτη τότε τὴν Κρατησίκλειαν ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν ἐξαγομένην ἐχειραγώγει, τόν τε πέπλον αὐτῆσ ὑπολαμβάνουσα, καὶ θαρρεῖν παρακαλοῦσα μηδέν τι μηδ’ αὐτὴν ἐκπεπληγμένην τόν θάνατον, ἀλλ’ ἓν μόνον αἰτουμένην, πρὸ τῶν παιδίων ἀποθανεῖν.
(플루타르코스, Cleomenes, chapter 38 4:3)
παρ’ ἐκείνων δὲ ἀπέσταλτο πρεσβεία πρὸσ Εὐμενῆ παρακαλοῦσα μεταθέσθαι πρὸσ αὐτούσ, καρπούμενον μὲν ἃσ εἶχε σατραπείασ, προσλαβόντα δὲ στρατιὰν καὶ χώραν παρ’ αὐτῶν, Ἀντιπάτρῳ μὲν ἀντ’ ἐχθροῦ φίλον γενόμενον, Κρατερῷ δὲ μὴ γενόμενον ἐκ φίλου πολέμιον.
(플루타르코스, chapter 5 4:2)
ἡ δ’ ὄψισ αὕτη τὸ θάρσοσ αὔξουσα καὶ παρακαλοῦσα τὴν ὁρμὴν ἐποίει φιλοπαράβολον καὶ πρόθυμον ἐπὶ τοὺσ κινδύνουσ, ἡ μὲν γὰρ ἐν τοῖσ ἄλλοισ θεάμασι πολυτέλεια τρυφὴν ἐπάγεται καὶ μαλακίαν ἐνδίδωσι τοῖσ χρωμένοισ, ὥσπερ ὑπὸ νυγμῶν καὶ γαργαλισμῶν τῆσ αἰσθήσεωσ συνεπικλώσησ τὴν διάνοιαν, ἡ δ’ εἰσ τὰ τοιαῦτα ῥώννυσι καὶ μεγαλύνει τὸν θυμόν, ὥσπερ Ὅμηροσ ἐποίησε τὸν Ἀχιλλέα τῶν καινῶν ὅπλων παρατεθέντων ἐγγὺσ ὑπὸ τῆσ ὄψεωσ οἱο͂ν ὀργῶντα καὶ φλεγόμενον πρὸσ τὴν δι’ αὐτῶν ἐνέργειαν.
(플루타르코스, Philopoemen, chapter 9 6:1)
οὐ μὴν ἀλλὰ τότε περὶ μὲν τῆσ καθόδου τῶν φυγάδων οὐ μόνον τοῖσ Ἀχαιοῖσ ἔγραψε, παρακαλοῦσα συνεπισχύειν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ Αἰτωλοῖσ καὶ τοῖσ Ἠπειρώταισ, σὺν δὲ τούτοισ Ἀθηναίοισ, Βοιωτοῖσ, Ἀκαρνᾶσιν, πάντασ ὡσανεὶ προσδιαμαρτυρομένη χάριν τοῦ συντρῖψαι τοὺσ Ἀχαιούσ.
(폴리비오스, Histories, book 24, chapter 10 6:1)
Διὰ τούτων τῶν λόγων ἡ ἑπταμήτωρ ἕνα ἕκαστον τῶν υἱῶν παρακαλοῦσα, ἀποθανεῖν ἔπεισε μᾶλλον ἢ παραβῆναι τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ.
(70인역 성경, Liber Maccabees IV 16:24)
τίνασ ἂν εἴποι λόγουσ Ἀλθαία παρακαλοῦσα τὸν Μελέαγρον τέκνον ἐμόν, γενεῆσ ἐπιλήθεαι, οὐδ’ ἀλεγίζῃ πατρίδοσ ὀλλυμένησ, βριαρὴν δ’ ἀπόειπεσ ἀκωκήν, αἰσχύνων Καλυδῶνα καὶ Οἰνέα καὶ ναετῆρασ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 4651)

SEARCH

MENU NAVIGATION