헬라어 문장 내 검색 Language

Εἰ δὲ καὶ ὣσ ἀδικεῖν ὑμῖν δοκοῦμεν, οὐκ ἀτυχεῖν, ὁμολογοῦμεν, καὶ δι’ αὐτὸ καὶ παρακαλοῦμεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 3:1)
ὑπέρ τε γὰρ πόλεωσ παρακαλοῦμεν ἀρχαίασ, χρησμοῖσ μετὰ θεῶν συνῳκισμένησ, καὶ ὑπὲρ δόξησ ἐπὶ μέγα προελθούσησ, καὶ ὀνόματοσ ἐπιφοιτήσαντοσ ἐπὶ τὴν γῆν ὅλην, ὑπέρ τε ἱερῶν τῶν ἐν αὐτῇ τοσῶνδε καὶ θεῶν οὐδὲν ἀδικούντων, οὓσ μὴ πανηγύρεισ ἀφέλησθε καὶ πομπὰσ καὶ ἑορτάσ, μηδὲ τοὺσ τάφουσ τὰ ἐναγίσματα, οὐδὲν ὑμῖν ἔτι τῶν νεκρῶν ἐπιζημίων ὄντων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 5:4)
ἐπελθὼν δὲ αὖθισ ὁ Πελοπίδασ ἐσ τὸ τῶν Ῥωμαίων συνέδριον περὶ μὲν τῶν πάλαι γεγονότων, εἴ τι Νικομήδησ ἐπιμέμφοιτο, δικάσαι Ῥωμαίουσ ἠξίου, τὰ δὲ νῦν ἑ̓ν ὄψει γὰρ ὑμῶν γέγονε, τῆσ τε γῆσ τῆσ Μιθριδάτου δῃουμένησ καὶ τῆσ θαλάττησ ἀποκεκλεισμένησ καὶ λείασ τοσῆσδε ἐλαυνομένησ̓ οὐ λόγων ἔφη χρῄζειν οὐδὲ κρίσεωσ, "ἀλλ’ αὖθισ ὑμᾶσ παρακαλοῦμεν ἢ κωλύειν τὰ γιγνόμενα ἢ Μιθριδάτῃ συμμαχεῖν ἀδικουμένῳ, ἢ τελευταῖον, ὦ ἄνδρεσ Ῥωμαῖοι, μηδὲ κωλύειν ἀμυνόμενον, ἀλλ’ ἀμφοῖν ἐκστῆναι τοῦ πόνοῦ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 7:2)
ἀλλὰ τῶν τοιούτων ἕνεκα καὶ γάμουσ ποιοῦμεν καὶ τοὺσ ἀναγκαιοτάτουσ παρακαλοῦμεν, ὅτι οὐ πάρεργον, ἀλλ’ ἀδελφῶν καὶ θυγατέρων βίουσ ἐγχειρίζομεν, ὑπὲρ ὧν τὰσ ἀσφαλείασ μάλιστα σκοποῦμεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Α 28:2)
καταλείπεταί μοι διδάξαι, πῶσ τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα πλεονεκτοῦντεσ ἐν τῷ πολεμεῖν εἰρήνην ἄγειν παρακαλοῦμεν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 52 8:1)
τί οὖν οὐ δεχόμεθα τὴν τοσαύτην τοῦ δαιμονίου πρόνοιαν καὶ παρακαλοῦμεν ἐπὶ τὸν ὑπὲρ τῆσ ἡγεμονίασ ἀγῶνα τοὺσ τριδύμουσ ἀδελφοὺσ ἑκάτεροι;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 14 3:1)
χαίροντασ οὖν ὑμᾶσ ἐπὶ τὰσ κληρουχίασ ἀπολύομεν καὶ παρακαλοῦμεν μηδένα τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ συγγενείασ ὁρ́ον ὑπολαμβάνειν, μηδ’ ὅτι μεταξὺ ποταμὸσ οὗτόσ ἐστιν ἑτέρουσ ἡμᾶσ νομίσητε καὶ οὐχὶ Ἑβραίουσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 123:1)
καὶ παρακαλοῦμεν ὑμᾶσ πρὸσ παίδων καὶ γυναικῶν μὴ παρασχεῖν ἡμῖν ἀνάγκην ἀμύνασθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 137:2)
τὸ μὲν προκατάρχειν τῆσ ἀναγνωρίσεωσ οὐδὲ δοκιμάζομεν μὴ καὶ προαρπάζειν δοκῶμεν τὴν παρ’ ὑμῶν διδομένην δόξαν, πολλῶν δὲ χρόνων διαγενομένων ἀπὸ τῆσ ἐξ ἀρχῆσ ἀναποληθείσησ ἡμῖν οἰκειότητοσ ἐν ταῖσ ἱεραῖσ καὶ ἐπωνύμοισ ἡμέραισ θυσίασ τῷ θεῷ προσφέροντεσ καὶ ὑπὲρ τῆσ ὑμετέρασ σωτηρίασ τε καὶ νίκησ αὐτὸν παρακαλοῦμεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 204:1)
βουλεύσασθαι δὲ σὺν σοὶ θέλοντεσ περὶ τῶν κοινῇ πρακτέων παρακαλοῦμεν ἥκειν θᾶττον πρὸσ ἡμᾶσ μὴ μετὰ πολλῶν·
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 262:1)
σὺ μὲν παῦσαι ἀντιτείνων καὶ ἀκολούθει τῷ πριαμένῳ, ὑμᾶσ δὲ εἰσ αὔριον παρακαλοῦμεν·
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 26:46)
ἡμεῖσ μὲν τοίνυν οὐκ ἠθελήσαμεν ὑπὸ τούτων ἀξιούμενοι πεισθῆναι, τὸ δὲ αὐτὸ τοῦτο παρακαλοῦμεν <ὑμᾶσ> μὴ πρὸ τῆσ κρίσεωσ μισοπονηρεῖν, ἀλλ’ ἐν τῇ κρίσει τιμωρεῖσθαι τοὺσ τὴν ὑμετέραν νομοθεσίαν ἀφανίζοντασ·
(리시아스, Speeches, Κατὰ Νικομάχουγραμματέωσ εὐθυνῶν κατηγορία 43:1)
λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, δυσφημούμενοι παρακαλοῦμεν·
(PROS KORINQIOUS A, chapter 2 57:1)
Συνεργοῦντεσ δὲ καὶ παρακαλοῦμεν μὴ εἰσ κενὸν τὴν χάριν τοῦ θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶσ·
(PROS KORINQIOUS B, chapter 1 112:1)
Παρακαλοῦμεν δὲ ὑμᾶσ, ἀδελφοί, νουθετεῖτε τοὺσ ἀτάκτουσ, παραμυθεῖσθε τοὺσ ὀλιγοψύχουσ, ἀντέχεσθε τῶν ἀσθενῶν, μακροθυμεῖτε πρὸσ πάντασ.
(PROS QESSALONIKEIS A, chapter 4 37:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION