헬라어 문장 내 검색 Language

ὅστισ μὲν οὖν ἐν τῇ τιμήσει τὴν ψῆφον αἰτεῖ, τὴν ὀργὴν τὴν ὑμετέραν παραιτεῖται·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1981)
εἰ γὰρ καὶ πάνδεινα πεποιήκασιν οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ πάσησ μείζω τιμωρίασ, ὁ καιρὸσ αὐτοὺσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, παραιτεῖται καὶ τὸ μὴ καλῶσ ἔχειν ὑμῖν συνεπιτίθεσθαι τοῖσ αὐτῶν ἀτυχήμασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 5:16)
τὸ γὰρ σώζειν μόνον ἐστὶν αὐτοῦ, ἀπέκτεινε δὲ οὐδεὶσ οὐδένα πω τῷ λόγῳ τῆσ τέχνησ, ἀλλ’ ἐάν τινεσ καὶ ναυαγίασ συμβάσησ διαφθαρῶσι, παραιτεῖται καὶ οὐ σεμνύνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 91:2)
τούτων Ἡρακλῆσ ἐσθίειν παραιτεῖται ἐν Ἀμαλθείᾳ Εὐβούλου λέγων θερμότερον ἢ κραυρότερον ἢ μέσωσ ἔχον, τοῦτ’ ἔσθ’ ἑκάστῳ μεῖζον ἢ Τροίαν ἑλεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52168)
καὶ ὁ μέν, ὡσ πρόκειται, παραιτεῖται πίνειν μεγάλοισ ποτηρίοισ, ὁ δὲ τὸν Σωκράτην παράγει τῷ ψυκτῆρι πίνοντα μέχρι τῆσ ἑώ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 112 2:1)
οὐδεὶσ ἡμῶν ἐκώλυεν, οὐδὲ νῦν παραιτεῖται.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ζηνόμίωνα Παραγραφή 39:6)
ὁ δὲ σοφὸσ οὔτε παραιτεῖται τὸ ζῆν> οὔτε φοβεῖται τὸ μὴ ζῆν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 126:1)
κἀκείνοισ μὲν δίδωσιν ἃ ὑπέσχετο λείαν ποιησάμενοσ Ἀσκαλωνιτῶν τοὺσ κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτῷ συντυχόντασ, Παλαιστῖνοι δ’ εἰσὶ καὶ οὗτοι, τὸν δὲ γάμον ἐκεῖνον παραιτεῖται καὶ ἡ παῖσ ἐκφαυλίσασα τῆσ ὀργῆσ αὐτὸν συνῆν αὐτοῦ φίλῳ νυμφοστόλῳ γεγονότι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 381:2)
οὐδ’, ἀμόχθῳ καρδίᾳ προσφέρων τόλμαν, παραιτεῖται χάριν·
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 10 ΘΕΑΙῼ ΑΡΓΕΙῼ ΠΑΛΑΙΣΤῌ 9:2)
Προμηθέα δὲ παραιτεῖται Ἐπιμηθεὺσ αὐτὸσ νεῖμαι, "νείμαντοσ δέ μου," ἔφη, "ἐπίσκεψαι·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 100:2)
"ὃσ εἰ μὴ παραιτεῖταί σε μηδὲ πείθει τέκνων καί γυναικὸσ δάκρυσι, χαλεπωτέραν ἢ σὺ βούλει δίκην ὑφέξει τῆσ κακοβουλίασ ἐπιδὼν ἐμὲ τὴν φιλτάτην αὐτῷ προαποθανοῦσαν.
(플루타르코스, Agis, chapter 17 2:2)
αὐτὸσ δ’ οὖν ὕστερον ἐν τῇ πρὸσ Κικέρωνα περὶ Κάτωνοσ ἀντιγραφῇ παραιτεῖται μὴ στρατιωτικοῦ λόγον ἀνδρὸσ ἀντεξετάζειν πρὸσ δεινότητα ῥήτοροσ εὐφυοῦσ καὶ σχολὴν ἐπὶ τοῦτο πολλὴν ἄγοντοσ.
(플루타르코스, Caesar, chapter 3 2:1)
εἰ δὲ δεῖ καὶ τὰ δυστυχηθέντα μὴ παντάπασι ποιεῖσθαι δαίμονοσ, ἀλλ’ ἠθικὰσ καὶ παθητικὰσ ζητεῖν ἐν αὐτοῖσ διαφοράσ, θυμοῦ μὲν ἀλογίστου καὶ τάχοσ ἐχούσησ ἄβουλον ὀργῆσ μήτε τισ ἐκεῖνον ἐν τοῖσ πρὸσ τὸν ἀδελφὸν ἀπολυέτω μήτε τοῦτον ἐν τοῖσ πρὸσ τὸν υ ἱόν ἡ δὲ κινήσασα τὸν θυμὸν ἀρχὴ μᾶλλον παραιτεῖται τὸν ὑπὸ μείζονοσ αἰτίασ ὥσπερ ὑπὸ πληγῆσ χαλεπωτέρασ ἀνατραπέντα.
(플루타르코스, Comparison of Theseus and Romulus, chapter 3 1:1)
διὸ δεῖ καὶ τὴν οἰκοδέσποιναν ὅτι πᾶν τὸ περιττὸν καὶ ἑταιρικὸν καὶ πανηγυρικόν, εὖ ποιοῦσα, φεύγει καὶ παραιτεῖται, μᾶλλον φιλοτεχνεῖν ἐν ταῖσ ἠθικαῖσ καὶ βιωτικαῖσ χάρισι πρὸσ τὸν ἄνδρα, τῷ καλῷ μεθ’ ἡδονῆσ συνεθίζουσαν αὐτόν;
(플루타르코스, Conjugalia Praecepta, chapter, section 29 2:1)
ἀλλὰ Τίμαιοσ οὐκ ἄδικον λαβὼν πρόφασιν τὴν ὑπὲρ τῆσ τυραννίδοσ τοῦ Φιλίστου σπουδὴν καὶ πίστιν ἐμπίπλαται τῶν κατ’ αὐτοῦ βλασφημιῶν, ᾧ τοὺσ μὲν ἀδικηθέντασ τότε συγγνωστόν ἐστιν ἴσωσ ἄχρι τῆσ εἰσ ἀναίσθητον ὀργῆσ χαλεποὺσ γενέσθαι, τοὺσ δὲ ὕστερον συγγράφοντασ τὰ πεπραγμένα καὶ τῷ μὲν βίῳ μὴ λυπηθέντασ αὐτοῦ, τῷ δὲ λόγῳ χρωμένουσ, ἡ δόξα παραιτεῖται μὴ μεθ’ ὕβρεωσ μηδὲ μετὰ βωμολοχίασ ὀνειδίζειν τὰσ συμφοράσ, ὢν οὐδὲν ἀπέχει καὶ τὸν ἄριστον ἀνδρῶν ἐκ τύχησ μετασχεῖν.
(플루타르코스, Dion, chapter 36 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION