헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν οὖν φίλων τοῦ Καίσαροσ ὑπονοούντων ἐσ ὕβριν ἢ ἐσ ἐπήρειαν αὐτὸν τοῦ Καίσαροσ ὧδε πολὺ τοῦ χρόνου προλαβεῖν καὶ παραινούντων τὸ παρὸν διορθοῦσθαι μᾶλλον ἢ τὸ παρελθὸν ἐνοχλεῖν ἐπ’ ἀνδράσι τοσοῖσδε ἀξιολόγοισ, ἐπονομαζόντων δὲ τοῖσ ἄλλοισ καὶ τὸν Καίσαρα, ὁ Πομπήιοσ ἀμφὶ μὲν τοῦ Καίσαροσ ἠγανάκτει, ὡσ ἀμείνονοσ ὄντοσ ὑποψίασ, ἐπεὶ καὶ τὴν ἑαυτοῦ δευτέραν ὑπατείαν τῷ χρόνῳ περιλαμβάνεσθαι, πολὺ δὲ ἀναλαβεῖν ἔλεγεν ἐσ ἀκριβῆ διόρθωσιν ἐπιτετριμμένησ ἐκ πολλοῦ τῆσ πολιτείασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 9:8)
Τῶν δὲ φυγάδων ἐσ τὸν Καίσαρα ἰόντων ἀθρόων καὶ παραινούντων φυλάσσεσθαι τὸν Πομπήιον ὡσ τὸν νόμον τοῦ δεκασμοῦ μάλιστα θέμενον ἐπ’ ἐκείνῳ, τούσδε μὲν ὁ Καῖσαρ παρηγόρει καὶ τὸν Πομπήιον εὐφήμει, τοὺσ δὲ δημάρχουσ ἔπεισεν εἰσηγήσασθαι νόμον ἐξεῖναι Καίσαρι δευτέραν ὑπατείαν ἀπόντι μετιέναι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 4 2:4)
αὐτὸσ δέ, πάντων δεδιότων καὶ παραινούντων αὐτῷ τὴν ὁρμὴν τοῦ στρατοῦ φυλάξασθαι, μάλα θρασέωσ αὐτοῖσ ἔτι στασιάζουσιν ἐσ τὸ Ἄρειον πεδίον ἐπῆλθεν οὐ προμηνύσασ καὶ ἐπὶ βήματοσ ὤφθη.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 13 5:11)
ᾧ δὴ καὶ μάλιστα σφαλεὶσ ὁ Πομπήιοσ οὐκ ἀνεβάλλετο τὴν μάχην, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐλθόντι τῷ Καίσαρι συνεμάχετο, καίτοι τῶν πρεσβυτέρων αὐτῷ παραινούντων ἐκ πείρασ ὧν ἀμφί τε Φάρσαλον καὶ Λιβύην ἐπεπόνθεσαν, ἐκτρίβειν τῷ χρόνῳ τὸν Καίσαρα καὶ ἐσ ἀπορίαν ὡσ ἐν ἀλλοτρίᾳ γῇ περιφέρειν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 15 3:5)
τῶν φίλων δ’ αὐτῷ παραινούντων μὴ ἀλόγῳ θυμῷ συμφέρεσθαι μηδὲ τὸν στρατὸν ἐκτρύχειν ἀγρυπνίᾳ καὶ πόνῳ μηδὲ πιστεύειν πολυχείμωνι θαλάσσῃ, μόλισ ἑσπέρασ ἀνεζεύγνυε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 11 12:2)
μιᾶσ δ’ οὔσησ ἐσ αὐτὸ διόδου στενῆσ, ὁ Μιθριδάτησ αὐτὴν ἐφύλαττεν ἐγκρατῶσ, ὧδε καὶ Ταξίλου καὶ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων αὐτῷ παραινοῦντων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 1:4)
μεστὴ δὲ καὶ ἡ τραγωδία τῶν ταῦτα παραινούντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 20:2)
καὶ μὴν πάντεσ ἐπίστασθ’ ὡσ, καὶ παραινούντων τούτων καὶ μή, βοηθητέον, καὶ διὰ τοὺσ ὁρ́κουσ οὓσ ὀμωμόκαμεν Μεσσηνίοισ, καὶ διὰ τὸ συμφέρον εἶναι κατοικεῖσθαι ταύτην τὴν πόλιν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 12:2)
πάντων δὲ τῶν φίλων καὶ τῶν οἰκείων, οἷσ συνεβουλευόμην, ἔνοχον μὲν φασκόντων αὐτὸν ἐκ τῶν πεπραγμένων εἶναι καὶ τῇ τῶν λωποδυτῶν ἀπαγωγῇ καὶ ταῖσ τῆσ ὕβρεωσ γραφαῖσ, συμβουλευόντων δέ μοι καὶ παραινούντων μὴ μείζω πράγματ’ ἢ δυνήσομαι φέρειν ἐπάγεσθαι, μηδ’ ὑπὲρ τὴν ἡλικίαν <περὶ> ὧν ἐπεπόνθειν ἐγκαλοῦντα φαίνεσθαι, οὕτωσ ἐποίησα καὶ δι’ ἐκείνουσ ἰδίαν ἔλαχον δίκην, ἥδιστ’ ἄν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, θανάτου κρίνασ τουτονί.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 3:2)
δευτέρα δὲ καὶ τρίτη ποιητῶν καὶ νομοθετῶν, τῶν μὲν παραινούντων μὴ ἀποστερεῖν χάριν τὸ πρεσβύτερον καὶ ξυγγενέσ, ἔτι δὲ αἴτιον ζωῆσ καὶ τοῦ εἶναι, τῶνδὲ ἐπαναγκαζόντων καὶ ἀπειλούντων κόλασιν τοῖσ οὐ πειθομένοισ, ἄνευ τοῦ διασαφεῖν καὶ δηλοῦν ὁποῖοί τινέσ εἰσιν οἱ γονεῖσ καὶ τίνων εὐεργεσιῶν χρέοσ ὀφειλόμενον κελεύουσι μὴ ἀνέκτιτον ἐᾶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 54:1)
ἐξωθούμενοι δὴ πρὸσ τῶν παραινούντων τὴν εἰρήνην ἄγειν οἱ τὸν πόλεμον ἐπισπεύδοντεσ, τοῦτό γε πείθουσι ποιῆσαι τὴν ἐκκλησίαν τελευτῶντεσ, πρεσβευτὰσ εἰσ Ῥώμην ἀποστεῖλαι τοὺσ παρακαλέσοντασ ἅμα καὶ συμβουλεύσοντασ τῇ πόλει δέχεσθαι Ταρκυνίουσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ φυγάδασ ἐπ’ ἀδείᾳ καὶ ἀμνηστίᾳ, καὶ περὶ τούτων ὁρ́κια τεμόντασ τῇ πατρίῳ κοσμεῖσθαι πολιτείᾳ καὶ τῆσ Φιδηναίων πόλεωσ ἀπανιστάναι τὸν στρατόν, ὡσ σφῶν γε οὐχ ὑπεροψομένων συγγενεῖσ καὶ φίλουσ ἀφαιρεθέντασ τὴν πατρίδα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 52 7:1)
Σπόριοσ δὲ Κάσσιοσ ἀνελεῖν τὰσ πόλεισ αὐτῶν συνεβούλευε θαυμάζειν λέγων ἐπὶ ταῖσ εὐηθείαισ τῶν παραινούντων ἀφεῖναι τὰσ ἁμαρτίασ αὐτοῖσ ἀζημίουσ, εἰ μηδὲ δύνανται καταμαθεῖν, ὅτι διὰ τὸν φθόνον τὸν ἔμφυτόν τε καὶ ἀναφαίρετον, ὃν ἔχουσι πρὸσ τὴν πόλιν αὐτῶν αὐξομένην, ἄλλουσ ἐπ’ ἄλλοισ ἐπιτεχνῶνται πολέμουσ καὶ οὐδέποτε παύσονται τῆσ ἐπιβούλου προαιρέσεωσ ἑκόντεσ, ἑώσ αὐτῶν τοῦτ’ ἐν ταῖσ ψυχαῖσ τὸ δύστηνον ἐνοικεῖ πάθοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 20 2:1)
τέλοσ δ’ ἦν τῶν ταῦτα παραινούντων, πρέσβεισ ἀποστέλλειν τοὺσ διαλεξομένουσ τοῖσ ἀφεστηκόσι περὶ φιλίασ, ὡσ οὐδὲν αὐτοῖσ ἡμάρτηται ἀνήκεστον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 47 7:2)
ταῦτα λεγόντων αὐτῶν καὶ τοῦ δήμου πειθομένου καὶ μηδὲ φωνὴν ὑπομένοντοσ ἀκούειν τῶν ἄλλο τι παραινούντων ὁ μὲν Κλαύδιοσ οὐθὲν ἠξίου δεῖσθαι τοιαύτησ συμμαχίασ, ἥτισ οὐχ ἑκούσιοσ, ἀλλ’ ἐπὶ μισθῷ καὶ οὐδὲ τούτῳ μετρίῳ βοηθεῖν βούλεται τῇ πατρίδι, ἀλλ’ αὐτοὺσ ἔφη τοὺσ πατρικίουσ ἑαυτῶν σώμασι καὶ τῶν συνόντων αὐτοῖσ πελατῶν ὁπλισαμένουσ, καὶ εἴ τι ἄλλο πλῆθοσ ἐθελούσιον αὐτοῖσ συναρεῖται τοῦ πολέμου, μετὰ τούτων πολιορκεῖν τὰ φρούρια·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 15 7:1)
ἐλέχθησαν μὲν οὖν καὶ τότε πολλοὶ ὑπ’ ἀμφοτέρων λόγοι τῶν τε παραινούντων κατὰ νόμουσ πολιτεύεσθαι, καὶ τῶν ἀξιούντων τοὺσ πατρίουσ φυλάττειν ἐθισμούσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 55 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION