헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ δεῖ τῇ μακρᾷ ἀποκόπτεσθαι, καὶ δήλην εἶναι τὴν τελευτὴν μὴ διὰ τὸν γραφέα, μηδὲ διὰ τὴν παραγραφήν, ἀλλὰ διὰ τὸν ῥυθμόν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 8 7:1)
τοῖσ δὲ περὶ τῶν μὴ γενομένων συμβολαίων εἰσ κρίσιν καθισταμένοισ ἐπὶ τὴν παραγραφὴν καταφεύγειν ἔδωκεν ὁ νόμοσ, ἵνα μηδεὶσ συκοφαντῆται, ἀλλ’ αὐτοῖσ τοῖσ τῇ ἀληθείᾳ ἀδικουμένοισ τῶν ἐμπόρων καὶ τῶν ναυκλήρων αἱ δίκαι ὦσιν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 3:1)
ὅτι μὲν οὖν ἐγὼ μὲν ὀρθῶσ τὴν παραγραφὴν πεποίημαι, Ἀπατούριοσ δὲ τὰ ψευδῆ ἐγκέκληκε καὶ παρὰ τοὺσ νόμουσ τὴν λῆξιν πεποίηται, ἐκ πολλῶν οἶμαι ἐπιδεδεῖχθαι τοῦτο ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 50:1)
αὐτοὶ γὰρ οὗτοι παραγραφὴν διδόντεσ πέρυσιν, οὐκ ἐτόλμησαν ἐν τῇ παραγραφῇ γράψαι ὡσ ἀποδεδώκασιν Λάμπιδι τὸ χρυσίον.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 28:2)
καί μοι λαβὲ αὐτὴν τὴν παραγραφήν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 28:3)
ἐνθυμοῦμαι δ’ ἔγωγε, τί ἄν ποτε εἰσ τὴν παραγραφὴν ἔγραψεν, εἰ ὁ Θεόδοτοσ ἀπέγνω τῆσ δίκησ, ὅπου νῦν γνόντοσ τοῦ Θεοδότου ἀπιέναι ἡμᾶσ εἰσ τὸ δικαστήριον οὔ φησι τὴν δίκην εἶναι εἰσαγώγιμον παρ’ ὑμῖν, πρὸσ οὓσ ἐκεῖνοσ ἔγνω ἀπιέναι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 64:1)
καὶ εἴ γέ τισ ἡμῶν φεύγων δίκην ὑπὸ τούτου παραγραφὴν ἐτόλμησε παραγράφεσθαι, μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι τὴν δίκην, εὖ οἶδ’ ὅτι ἠγανάκτει ἂν αὐτὸσ καὶ ἐσχετλίαζε πρὸσ ὑμᾶσ, δεινὰ φάσκων πάσχειν καὶ παρανομεῖσθαι, εἰ μή τισ αὐτῷ τὴν δίκην ψηφιεῖται εἰσαγώγιμον εἶναι, ἐμπορικὴν οὖσαν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 69:1)
τὴν μὲν οὖν παραγραφὴν ἐποιησάμεθα τῆσ δίκησ, οὐχ ἵν’ ἐκκρούοντεσ χρόνουσ ἐμποιῶμεν, ἀλλ’ ἵνα τῶν πραγμάτων, ἐὰν ἐπιδείξῃ μηδ’ ὁτιοῦν ἀδικοῦνθ’ ἑαυτὸν οὑτοσί, ἀπαλλαγή τισ αὐτῷ γένηται παρ’ ὑμῖν κυρία.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 3:1)
προλαβὼν δέ μου ὥστε πρότεροσ λέγειν διὰ τὸ παραγραφὴν εἶναι καὶ μὴ εὐθυδικίᾳ εἰσιέναι, καὶ ταῦτ’ ἀναγνοὺσ καὶ τἄλλ’ ὡσ αὑτῷ συμφέρειν ἡγεῖτο ψευσάμενοσ, οὕτω διέθηκε τοὺσ δικαστάσ, ὥστε φωνὴν μηδ’ ἡντινοῦν ἐθέλειν ἀκούειν ἡμῶν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 8:1)
οἰόμαι τοίνυν αὐτὸν οὐδὲν οὐδαμῇ δίκαιον ἔχοντα λέγειν ἥξειν καὶ ἐπὶ τοῦτο, ὡσ ἄτοπον ποιῶ, παραγραφὴν ἡττημένοσ, τοὺσ διαθήκην μαρτυρήσαντασ διώκων, καὶ τοὺσ δικαστὰσ τοὺσ τότε φήσειν διὰ τοὺσ ἀφεῖναι μεμαρτυρηκότασ ἀποψηφίσασθαι μᾶλλον ἢ διὰ τοὺσ διαθήκην μαρτυρήσαντασ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 79:1)
ταῦτα μὲν οὖν ἐκεῖνοσ εἰπὼν ἐξαιρεῖται τὸν πατέρα τῆσ ἀνάγκησ, ἄδηλον εἴτε τὴν ἀλήθειαν ἐκβιασθεὶσ φράζειν, εἴτε κἂν παραγραφὴν νοήσασ τινὰ ταύτην τῶν κακῶν αὐτῷ καὶ τῷ γεγεννηκότι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 461:1)
ὡσ δὲ τῶν ῥητόρων ἔνιοι τὴν παραγραφὴν οὐ βούλονται δίκην εἶναι, τοὐναντίον τῇ δίκῃ δρῶσαν ἡ μὲν γὰρ εἰσάγει καὶ ποιεῖ κρίσιν, ἡ δ’ ἀναιρεῖ καὶ λύει·
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 81 1:3)
ὡσ δὲ τῶν ῥητόρων ἔνιοι τὴν παραγραφὴν οὐ βούλονται δίκην εἶναι, τοὐναντίον τῇ δίκῃ δρῶσαν·
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 81 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION