헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔκουν τὴν ἐσ τὰ καλὰ ἐξόρμησιν διὰ πολλῶν ἀναγκαίαν αὐτοῖσ εἶναι οἴκοθεν τοῦτο ἔχουσιν, ἀλλὰ κόσμου τε ἐν τῷ κινδύνῳ ὅπωσ τισ καθ̓ αὑτὸν ἐπιμελήσεται καὶ σιγῆσ ἀκριβοῦσ, ὁπότε σιγῶντασ ἐπιέναι δέοι, καὶ αὖ λαμπρᾶσ τῆσ βοῆσ, ἵνα ἐμβοῆσαι καλόν, καὶ ἀλαλαγμοῦ ὡσ φοβερωτάτου, ὁπότε ἐπαλαλάξαι καιρόσ, αὐτοί τε ὅπωσ ὀξέωσ κατακούοιεν τῶν [τε] παραγγελλομένων καὶ παῤ αὐτῶν αὖ ὅπωσ ἐσ τὰσ τάξεισ ὀξέωσ παραδιδῶνται τὰ παραγγέλματα·
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 9 7:1)
τὰ παραγγέλματα δὲ ἔστω τοιάδε.
(아리아노스, chapter 32 1:1)
τούτοισ γὰρ τοῖσ ἀνδράσιν οὐδεὶσ ἀγαθὸσ σύμβουλοσ εἶναι δοκεῖ, οὐ στρατηγὸσ φρόνιμοσ,1 οὐ σοφιστὴσ ἀξιόλογοσ, οὐ ποιητὴσ ὠφέλιμοσ, οὐ δῆμοσ εὐλόγιστοσ ἀλλ’ ἢ Σωκράτησ ὁ μετὰ τῶν Ἀσπασίασ αὐλητρίδων ἐπὶ τῶν ἐργαστηρίων συνδιατρίβων καὶ Πίστωνι τῷ θωρακοποιῷ διαλεγόμενοσ καὶ Θεοδότην διδάσκων τὴν ἑταίραν ὡσ δεῖ τοὺσ ἐραστὰσ παλεύειν,3 ὡσ Ξενοφῶν παρίστησιν ἐν δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων, τοιαῦτα γὰρ ποιεῖ αὐτὸν παραγγέλματα τῇ Θεοδότῃ λέγοντα, ἃ οὔτε Νικὼ ἡ Σαμία ἢ Καλλιστράτη ἡ Λεσβία ἢ Φιλαινὶσ ἡ Λευκαδία, ἀλλ’ οὐδὲ ὁ Ἀθηναῖοσ Πυθόνικοσ συνεωράκασιν πόθων θέλγητρα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 63 1:2)
Παραγγέλματα ῥητορικῆσ α’.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. b'. QEOFRASTOS 12:27)
πολλῶν μετ’ ἄλλων ξένων τε καὶ παραδόξων ἀκουσμάτων, ὦν ἐνήνοχεν ὁ καθ’ ἡμᾶσ χρόνοσ, ἕν τι καὶ τοῦτο ἐφάνη μοι πρώτωσ ἀκούσαντι παρὰ σοῦ, ὅτι τῶν φιλοσόφων τισ τῶν ἐκ τοῦ περιπάτου πάντα χαρίζεσθαι βουλόμενοσ Ἀριστοτέλει τῷ κτίσαντι ταύτην τὴν φιλοσοφίαν καὶ τοῦτο ὑπέσχετο ποιήσειν φανερόν, ὅτι Δημοσθένησ τὰσ ῥητορικὰσ τέχνασ παρ’ ἐκείνου μαθὼν εἰσ τοὺσ ἰδίουσ μετήνεγκε λόγουσ καὶ κατ’ ἐκεῖνα κοσμούμενοσ τὰ παραγγέλματα πάντων ἐγένετο τῶν ῥητόρων κράτιστοσ.
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 1 1:1)
πρὸσ μὲν οὖν τοὺσ εἰωθότασ χλευάζειν τὰ παραγγέλματα τῶν τεχνῶν ταῦτα εἰρήσθω.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2584)
οὐ γὰρ αὐτάρκη τὰ παραγγέλματα τῶν τεχνῶν ἐστι δεινοὺσ ἀγωνιστὰσ ποιῆσαι τοὺσ βουλομένουσ γε δίχα μελέτησ τε καὶ γυμνασίασ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2651)
ἀλλ’ ἐπὶ τοῖσ πονεῖν καὶ κακοπαθεῖν βουλομένοισ κεῖται σπουδαῖ’ ἂν εἶναι τὰ παραγγέλματα καὶ λόγου ἄξια ἢ φαῦλα καὶ ἄχρηστα.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2652)
οἰόμαι δὲ καὶ τὰσ τέχνασ τῶν λόγων, ἐν αἷσ εἴρηταί τι περὶ διηγήσεωσ ἀξιόλογον, οὐκ ἐξ ἄλλων τινῶν μᾶλλον ἢ τῶν ὑπὸ Λυσίου γραφεισῶν εἰληφέναι τὰ παραγγέλματα καὶ τὰσ ἀφορμάσ.
(디오니시오스, chapter 182)
καὶ οὔτε ἀποκρυπτόμεθα τὰ παραγγέλματα, οἷσ χρώμεθα πρὸσ τὸν βίον ὑπομνήμασιν τῆσ εὐσεβείασ καὶ τῶν ἀνθρωπίνων ἐπιτηδευμάτων, τήν τε ἑβδόμην τῶν ἡμερῶν ἀνίεμεν τῇ μαθήσει τῶν ἡμετέρων ἐθῶν καὶ νόμου, μελέτην ὥσπερ ἄλλου τινὸσ καὶ τούτων ἀξιοῦντεσ εἶναι δι’ ὧν οὐχ ἁμαρτησόμεθα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 51:1)
καὶ Βακχίδησ ὁ πεμφθεὶσ ὑπὸ Ἀντιόχου φρούραρχοσ, τῇ φυσικῇ προσλαβὼν ὠμότητι τὰ ἀσεβῆ παραγγέλματα παρανομίασ οὐδεμίαν κατέλιπεν ὑπερβολὴν καὶ κατ’ ἄνδρα τοὺσ ἀξιολόγουσ αἰκιζόμενοσ καὶ κοινῇ καθ’ ἡμέραν ἐνδεικνύμενοσ ὄψιν ἁλώσεωσ τῇ πόλει, μέχρι ταῖσ ὑπερβολαῖσ τῶν ἀδικημάτων τοὺσ πάσχοντασ εἰσ ἀμύνησ τόλμαν ἠρέθισε.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 51:2)
ὁ δ’ αὐτοῖσ τό τε ἐξ ἔθουσ σημεῖον καὶ τἆλλα παραγγέλματα δίδωσιν διαφέρειν εἰσ τοὺσ ὑποτεταγμένουσ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 110:1)
ἧκον ἐπὶ τὴν πόλιν ἐγὼ παρὰ τοῦ πατρὸσ ἄκοντοσ λαβὼν σκυθρωπὰ παραγγέλματα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 387:1)
ὡσ γὰρ ἐκεῖνοι, πρὸσ τὴν πρύμναν ἀφορῶντεσ τῆσ νεώσ, τῇ κατὰ πρῷραν ὁρμῇ συνεργοῦσιν, ὡσ ἂν ἐκ τῆσ ἀνακοπῆσ περίρροια καταλαμβάνουσα συνεπωθῇ τὸ πορθμεῖον, οὕτωσ οἱ τὰ τοιαῦτα παραγγέλματα διδόντεσ ὥσπερ ἀπεστραμμένοι τὴν δόξαν διώκουσιν.
(플루타르코스, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 1 5:1)
ὥσπερ δ’ ἐπὶ τῆσ γεωργίασ πρῶτον μὲν ἀγαθὴν ὑπάρξαι δεῖ τὴν γῆν, εἶτα δὲ τὸν φυτουργὸν ἐπιστήμονα, εἶτα τὰ σπέρματα σπουδαῖα, τὸν αὐτὸν τρόπον γῇ μὲν ἐοίκεν ἡ φύσισ, γεωργῷ δ’ ὁ παιδεύων, σπέρματι δ’ αἱ τῶν λόγων ὑποθῆκαι καὶ τὰ παραγγέλματα.
(플루타르코스, De liberis educandis, section 4 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION