헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ Δημήτριοσ μηδένα τολμῆσαι τῆσ τῶν νόμων τούτων ἀναγραφῆσ ἅψασθαι διὰ τὸ θείαν αὐτὴν εἶναι καὶ σεμνὴν ἔφασκεν, καὶ ὅτι βλαβεῖεν ἤδη τινὲσ τούτοισ ἐγχειρήσαντεσ ὑπὸ τοῦ θεοῦ, δηλῶν ὡσ Θεόπομπόσ τε βουληθεὶσ ἱστορῆσαί τι περὶ τούτων ἐταράχθη τὴν διάνοιαν πλείοσιν ἢ τριάκοντα ἡμέραισ καὶ παρὰ τὰσ ἀνέσεισ ἐξιλάσκετο τὸν θεόν, ἐντεῦθεν αὐτῷ γενέσθαι τὴν παραφροσύνην ὑπονοῶν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 128:1)
Ἀλεξανδρεῖσ δὲ ἐπαρθῆναι κατὰ τῶν παρ’ αὐτοῖσ Ιοὐδαίων ἐπὶ τῶν Γαί̈ου Καίσαροσ χρόνων τοῦ διὰ τὴν πολλὴν ἀπόνοιαν καὶ παραφροσύνην, ὅτι μὴ παραβῆναι ἠθέλησεν τὸ Ιοὐδαίων ἔθνοσ τὴν πάτριον θρησκείαν καὶ θεὸν προσαγορεύειν αὐτόν, ταπεινώσαντοσ αὐτούσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 326:1)
βούλομαι μηδὲν διὰ τὴν Γαί̈ου παραφροσύνην τῶν δικαίων τῷ Ιοὐδαίων ἔθνει παραπεπτωκέναι, φυλάσσεσθαι δ’ αὐτοῖσ καὶ τὰ πρότερον δικαιώματα ἐμμένουσι τοῖσ ἰδίοισ ἔθεσιν, ἀμφοτέροισ τε διακελεύομαι τοῖσ μέρεσι πλείστην ποιήσασθαι πρόνοιαν, ὅπωσ μηδεμία ταραχὴ γένηται μετὰ τὸ προτεθῆναί μου τὸ διάταγμα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 327:1)
Τὰ δὲ σημεῖα‧ ἡ μὲν μέλαινα διαχώρησισ θάνατον σημαίνει, ἡ δὲ ὁμοίη τῷ ὑγιαίνοντι ὁκόταν πάσασ τὰσ ἡμέρασ φαίνηται, σωτήριον‧ ὁκόταν δὲ μὴ ὑπακούῃ τῇ βαλάνῳ, ἐνῇ δὲ τοῦ πνεύματοσ εὐφορίη, διαναστὰσ ἐπὶ τὸν θρόνον ἢ αὐτοῦ ἐν τῇ κλίνῃ, ἢν ἀψυχίη ἐγγένηται, ταῦτα ὁκόταν προσῇ τῷ κάμνοντι ἢ τῇ καμνούσῃ κατ’ ἀρχὰσ, παραφροσύνην οἰού ἐσομένην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 9.5)
Ὁκόσοισι δὲ ἐν πυρετοῖσι τὰ σκέλεα γίγνεται φυματώδεα, καὶ ἐγχρονιζόμενα μὴ ἐκπεπαίνεται ἔτι ἐόντων ἐν πυρετοῖσιν, ἢν καὶ προσπέσῃ πνιγμὸσ ἐν φάρυγγι, ἰσχνων ἐόντων τῶν περὶ φάρυγγα, καὶ μὴ πεπαίνηται, ἀλλὰ σβεσθῇ, φιλέει τῷ τοιῷδε αἷμα ἐκ τῶν Ῥινῶν Ῥέειν‧ κἢν μὲν πουλὺ Ῥυῇ, λύσιν σημαίνει τῆσ νούσου‧ ἢν δὲ μὴ, μακρήν‧ ὁκόσῳ δ’ ἂν ἔλασσον Ῥυῇ, τοσῷδε χεῖρον καὶ ἐπίμηκεσ‧ ἢν δὲ τἄλλα Ῥήϊστα γένηται, προσδέχεσθαι τῷ τοιῷδε ἐσ πόδασ ἀλγήματα‧ ἢν δὲ ἅψηται τοῦ ποδὸσ, καὶ ἐπώδυνοσ γενόμενοσ παραμένῃ πυριφλεγὴσ γενόμενοσ, καὶ μὴ λυθῇ, κατὰ σμικρὸν ἥξει καὶ ἐσ αὐχένα ἀλγήματα καὶ ἐσ κληῗδα καὶ ἐσ ὦμον καὶ ἐσ στῆθοσ καὶ ἐσ ἄρθρον, καὶ τοῦτο δεήσει φυματῶδεσ γενέσθαι‧ σβεννυμένων δὲ τουτέων, ἢν αἱ χεῖρεσ ἐφέλκωνται ἢ τρομεραὶ γένωνται, σπασμὸσ τὸν τοιόνδε ἐπιλαμβάνει καὶ παραφροσύνη‧ ἀτὰρ καὶ φλυζάκια ἐπὶ τὴν ὀφρὺν, καὶ ἐρυθήματα ἴσχει, καὶ τὸ βλέφαρον τὸ ἕτερον παρὰ τὸ ἕτερον παραβλαστάνει, καὶ σκληρὴ φλεγμονὴ κατέχει, καὶ οἰδέει ἰσχυρῶσ ὁ ὀφθαλμὸσ, καὶ ἡ παραφροσύνη μέγα ἐπιδιδοῖ‧ αἱ δὲ νύκτεσ μᾶλλον σημαίνουσιν ἢ αἱ ἡμέραι τὰ περὶ τὴν παραφροσύνην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.3)
Θερινῆσ καὶ μετοπωρινῆσ ὡρ́ησ ἐπὶ τῶν ὀξέων αἵματοσ ἀπόσταξισ ἐξαπίνησ ξυντονίην καὶ πολλὴν θεραπείην κατὰ τὰσ φλέβασ δηλοῖ, καὶ ἐσ τὴν ὑστεραίην λεπτῶν οὔρων ἐπιφάσιασ‧ καὶ ἢν ἀκμάζῃ τῇ ἡλικίῃ καὶ τὸ σῶμα ἐκ γυμνασίων ἢ εὐσαρκώσιοσ ἔχῃ, ἢ μελαγχολικὸσ ᾖ, ἢ ἐκ πόσιοσ χεῖρεσ τρομεραὶ, καλῶσ ἔχει παραφροσύνην προειπεῖν ἢ σπασμόν‧ κἢν μὲν ἐν ἀρτίῃσιν ἐπιγένηται, βέλτιον, ἐν κρισίμῃσι δὲ ὀλέθριον‧ ἢν μὲν πουλὺ ἀλὲσ ἀποσυθὲν αἷμα ἐξόδουσ ποιήσηται, τῆσ πλεονεξίησ κατὰ Ῥῖνασ, ἢ κατὰ ἕδρην ἐμπλησθείσησ, ἀπόστασιν, ἢ πόνουσ ἐν ὑποχονδρίῳ, ἢ ἐσ ὄρχιασ, ἢ ἐσ σκέλεα‧ λυθέντων δὲ τουτέων, ἔξοδοι γίγνονται πτυσμῶν παχέων, οὔρων λείων, λευκῶν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.8)
Ὅκου παραφροσύνην ὕπνοσ παύει, ἀγαθόν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 54.2)
Ἐπὶ γαστέρα δὲ κέεσθαι ᾧ μὴ ξύνηθέσ ἐστι καὶ ὑγιαίνοντι οὕτω κοιμᾶσθαι, παραφροσύνην τινὰ σημαίνει, ἢ ὀδύνην τῶν ἀμφὶ τὴν κοιλίην τόπων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 3.6)
Πνεῦμα δὲ πυκνὸν μὲν ἐὸν πόνον σημαίνει ἢ φλεγμονὴ ἐν τοῖσιν ὑπὲρ τῶν φρενῶν χωρίοισι‧ μέγα δὲ ἀναπνεόμενον κα διὰ πολλοῦ χρόνου παραφροσύνην δηλοῖ ψυχρὸν δὲ ἐκπνεόμενον τῶν Ῥινῶν καὶ τοῦ στόματοσ ὀλέθριον κάρτα ἤδη γίγνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 5.1)
Εἰ δὲ καὶ σφυγμὸσ ἐνείη ἐν τῷ ὑποχονδρίῳ, θόρυβον σημαίνει, ἢ παραφροσύνην‧ ἀλλὰ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἐπικατιδεῖν τῶν τοιουτέων‧ ἢν γὰρ αἱ ὄψιεσ πυκνὰ κινέωνται, μανῆναι τούτουσ ἐλπίσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 7.3)
σὺ δ̓ εὖ οἶδ̓ ὅτι κἂν οἱ ἄλλοι εἰσ ἄνοιαν ἢ ἀπαιδευσίαν ἢ παραφροσύνην ἀναφέρωσι τὸ πρᾶγμα, αἰδοῦσ αὐτὸ σύμβολον καὶ ἀφελείασ ἐποιήσω καὶ ψυχῆσ μηδὲν ἀγοραῖον καὶ ἔντεχνον ἐχούσησ·
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 30:1)
τὸ δὲ ἄγαν πανταχοῦ μὲν ἐπισφαλέσ, ἐν δὲ ταῖσ πολιτικαῖσ φιλοτιμίαισ ὀλέθριον ἐκφέρει γὰρ εἰσ μανίαν καὶ παραφροσύνην ὕπαιθρον ἐξουσίασ μεγάλησ ἐπιλαβομένουσ, ὅταν μὴ τὸ καλὸν ἔνδοξον εἶναι θέλωσιν, ἀλλ’ ἀγαθὸν ἡγῶνται τὸ ἔνδοξον εἶναι.
(플루타르코스, Agis, chapter 2 2:1)
"ὃ γὰρ ἐμποιεῖ τοῖσ πιοῦσι πάθοσ οὐ μέθην ἄν τισ εἴποι, ταραχὴν δὲ καὶ παραφροσύνην, οἱο͂ν ὑοσκύαμοσ ἐμποιεῖ καὶ πολλὰ ἄλλα τοιαῦτα κινοῦντα μανικῶσ τὴν διάνοιαν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Περὶ τοῦ κιττοῦ πότερον τῇ φύσει θερμὸσ ἢ ψυχρόσ ἐστιν. 6:2)
πρὸσ μὲν γὰρ ἀνθρώπουσ θρασύνεσθαι καὶ δι’ ὀργὴν ἐνίοισ παρέστη καὶ διὰ παραφροσύνην·
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 6 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION