헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ὥσπερ οἱ λίχνοι τοῦ ἀεὶ παραφερομένου ἀπογεύονται ἁρπάζοντεσ, πρὶν τοῦ προτέρου μετρίωσ ἀπολαῦσαι, καὶ ἐγώ μοι δοκῶ οὕτω, πρὶν ὃ τὸ πρῶτον ἐσκοποῦμεν εὑρεῖν, τὸ δίκαιον ὅτι ποτ’ ἐστίν, ἀφέμενοσ ἐκείνου ὁρμῆσαι ἐπὶ τὸ σκέψασθαι περὶ αὐτοῦ εἴτε κακία ἐστὶν καὶ ἀμαθία, εἴτε σοφία καὶ ἀρετή, καὶ ἐμπεσόντοσ αὖ ὕστερον λόγου, ὅτι λυσιτελέστερον ἡ ἀδικία τῆσ δικαιοσύνησ, οὐκ ἀπεσχόμην τὸ μὴ οὐκ ἐπὶ τοῦτο ἐλθεῖν ἀπ’ ἐκείνου, ὥστε μοι νυνὶ γέγονεν ἐκ τοῦ διαλόγου μηδὲν εἰδέναι·
(플라톤, Republic, book 1 652:1)
ἔτι δὲ τοῦ πρώτου παραφερομένου δεύτερον ἐπῆγεν ἡ τύχη χειμῶνα τοῖσ ἀνδράσιν.
(플루타르코스, Pelopidas, chapter 10 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION