헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν τοίνυν ἀνδρείαν οὐδὲ γὰρ τοῦτ’ ἄξιόν ἐστιν παραλιπεῖν, οὐχ ὡσ οὐ πολλὴν ἐπίδοσιν ἐχούσησ ἔτι τῆσ σῆσ φύσεωσ, καὶ τοῦ μέλλοντοσ χρόνου πλείουσ ἀφορμὰσ παραδώσοντοσ λόγων τοῖσ ἐπαινεῖν σε βουλομένοισ, ἀλλ’ ὡσ καλλίστων ὄντων τῶν μετὰ ταύτησ τῆσ ἡλικίασ ἐπαίνων, ἐν ᾗ τὸ μηδὲν ἐξαμαρτάνειν τοῖσ ἄλλοισ εὐκτόν ἐστι, σοῦ δ’ ἐπὶ πολλῶν μὲν ἄν τισ καὶ ἑτέρων τὴν ἀνδρείαν διέλθοι, μάλιστα δ’ ἐπὶ τῆσ ἀσκήσεωσ, ἧσ καὶ πλεῖστοι γεγένηνται μάρτυρεσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 27:1)
ὁ μὲν γὰρ νόμοσ πέφυκε προλέγειν ἃ μὴ δεῖ πράττειν, ὁ δὲ κατήγοροσ μηνύειν τοὺσ ἐνόχουσ τοῖσ ἐκ τῶν νόμων ἐπιτιμίοισ καθεστῶτασ, ὁ δὲ δικαστὴσ κολάζειν τοὺσ ὑπ’ ἀμφοτέρων τούτων ἀποδειχθέντασ αὐτῷ, ὥστ’ οὔθ’ ὁ νόμοσ οὔθ’ ἡ τῶν δικαστῶν ψῆφοσ ἄνευ τοῦ παραδώσοντοσ αὐτοῖσ τοὺσ ἀδικοῦντασ ἰσχύει.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION