헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα οὐ διηγήσασθαί με φησίν, ἀλλ’ ἐπηγγέλθαι τὴν Εὔβοιαν παραδώσειν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1203)
ἡ μὲν γὰρ Θετταλῶν καὶ Φιλίππου στρατεία πρόδηλοσ ἦν, οὐ πολλῷ δὲ χρόνῳ πρότερον πρὶν τὴν πρὸσ ὑμᾶσ εἰρήνην γενέσθαι, πρέσβεισ πρὸσ ὑμᾶσ ἦλθον ἐκ Φωκέων, βοηθεῖν αὑτοῖσ κελεύοντεσ, καὶ ἐπαγγελλόμενοι παραδώσειν Ἀλπωνὸν καὶ Θρόνιον καὶ Νικαιαν, τὰ τῶν παρόδων τῶν εἰσ Πύλασ χωρία κύρια.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1322)
ψηφισαμένων δ’ ὑμῶν παραδοῦναι Προξένῳ τῷ στρατηγῷ τοὺσ Φωκέασ ταῦτα τὰ χωρία, καὶ πεντήκοντα πληροῦν τριήρεισ, καὶ τοὺσ μέχρι τετταράκοντα ἐτῶν ἐξιέναι, ἀντὶ τοῦ παραδοῦναι τὰ χωρία Προξένῳ, ἔδησαν οἱ τύραννοι τοὺσ πρέσβεισ τοὺσ ἐπηγγελμένουσ ὑμῖν παραδώσειν τὰ φυλακτήρια, καὶ τοῖσ σπονδοφόροισ τοῖσ τὰσ μυστηριώτιδασ σπονδὰσ ἐπαγγέλλουσι μόνοι τῶν Ἑλλήνων Φωκεῖσ οὐκ ἐσπείσαντο.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1331)
Ὅτι τοῦ Μαρκίου φυγαδευθέντοσ καὶ ἐσ Οὐολούσκουσ καταφυγόντοσ καὶ κατὰ Ῥωμαίων ἐκστρατεύσαντοσ καὶ τεσσαράκοντα σταδίουσ ἀποσχόντοσ ἀπὸ τοῦ ἄστεοσ καὶ στρατοπεδεύσαντοσ, ὁ δῆμοσ ἠπείλει τῇ βουλῇ παραδώσειν τὰ τείχη τοῖσ πολεμίοισ, εἰ μὴ πρεσβεύσοιντο περὶ διαλλαγῶν πρὸσ Μάρκιον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1:1)
καὶ οἱ μὲν οὕτωσ ἀπεσκευασμένοι πρὸσ τῇ Σαλαμῖνι κατεῖχον τοὺσ Ἕλληνασ, ὁ δὲ ἀμφοτέρᾳ τῇ χειρὶ παρῆν, ἄγων τοὺσ μέχρι τῆσ Ἀττικῆσ Ἕλληνασ ὁμοῦ καὶ βαρβάρουσ, καὶ πέμπει δὴ πάλιν εἰσ τὴν Σαλαμῖνα, κελεύων ἃ πρὸ τοῦ, γῆν καὶ ὕδωρ λαβεῖν, νομίζων, εἰ παρόντων καὶ ὁρωμένων τῶν δεινῶν γίγνοιντο οἱ λόγοι, μᾶλλόν τι καμφθήσεσθαι καὶ παραδώσειν τὰ ὦτα αὐτούσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 50:1)
καὶ τοὺσ μὲν ἄλλουσ οὐδ’ ἀπαντῶντασ ὁρῶσι, τῶν δὲ πλουσίων ἕνεκα εἰσ τὴν ὑπερορίαν ἀπαίρουσιν, ὥσπερ οἱ Φρύγεσ τῶν ἐλαῶν ἕνεκα τῆσ συλλογῆσ, καὶ προσιόντων εὐθὺσ ὤσφροντο καὶ παραλαβόντεσ ἄγουσι, καὶ τὴν ἀρετὴν παραδώσειν ὑπισχνοῦνται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 193:3)
οἱ δὲ ὑπέρ τε τοῦ ἀργυρίου καὶ τοὺσ ἵππουσ παραδώσειν ξυνθέμενοι ἀπῆλθον.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 26 3:3)
αὐτὸσ δὲ ἐπιμελήσεσθαι ὡσ ἐκτρέφοιντο Μακεδονικῶσ τά τε ἄλλα καὶ ἐσ τὰ πολέμια κοσμούμενοι, γενομένουσ δὲ ἄνδρασ ἄξειν αὐτὸσ ἐσ Μακεδονίαν καὶ παραδώσειν τοῖσ πατράσιν.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 12 2:3)
νῦν δὲ θεωρῶν καὶ σκοπῶν εὑρίσκω τὴν μὲν ἡμετέραν εὐήθειαν τὸ κατ’ ἀρχάσ, ὅτ’ Ὀλυνθίουσ ἀπήλαυνόν τινεσ ἐνθένδε βουλομένουσ ὑμῖν διαλεχθῆναι, τῷ τὴν Ἀμφίπολιν φάσκειν παραδώσειν καὶ τὸ θρυλούμενόν ποτ’ ἀπόρρητον ἐκεῖνο κατασκευάσαι, τούτῳ προσαγαγόμενον, τὴν δ’ Ὀλυνθίων φιλίαν μετὰ ταῦτα τῷ Ποτείδαιαν οὖσαν ὑμετέραν ἐξελεῖν καὶ τοὺσ μὲν πρότερον συμμάχουσ ὑμᾶσ ἀδικῆσαι, παραδοῦναι δ’ ἐκείνοισ, Θετταλοὺσ δὲ νῦν τὰ τελευταῖα τῷ Μαγνησίαν παραδώσειν ὑποσχέσθαι καὶ τὸν Φωκικὸν πόλεμον πολεμήσειν ὑπὲρ αὐτῶν ἀναδέξασθαι.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 9:2)
ἐγὼ μὲν οὐκ οἰόμαι, ἀλλὰ καὶ εἴ τισι μᾶλλον ἀπιστοῦσιν ἢ ἡμῖν, καὶ τούτουσ εἰσφρήσεσθαι μᾶλλον ἢ ’κείνῳ παραδώσειν τὴν πόλιν, ἄν περ μὴ φθάσῃ λαβὼν αὐτούσ.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 18:1)
οὐκ Ἀχαιῶν Ναύπακτον ὀμώμοκεν Αἰτωλοῖσ παραδώσειν;
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 40:4)
εἴ τινεσ νυνὶ τῶν ἐχόντων Πύδναν ἢ Ποτείδαιαν ἤ τι τῶν ἄλλων χωρίων, ἃ Φιλίππῳ μέν ἐστιν ὑπήκοα, ὑμῖν δ’ ἐχθρά, τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ ἡ Θάσοσ ἦν τότε καὶ τὸ Βυζάντιον Λακεδαιμονίοισ μὲν οἰκεῖα, ὑμῖν δ’ ἀλλότρια, παραδώσειν ταῦτ’ ἐπαγγείλαιντο, ἂν αὐτοῖσ τὰσ αὐτὰσ δῶτε δωρειὰσ ὥσπερ Ἐκφάντῳ τῷ Θασίῳ καὶ Ἀρχεβίῳ τῷ Βυζαντίῳ, καί τινεσ τούτων ἀντιλέγοιεν αὐτοῖσ ταῦτα λέγοντεσ, ὡσ δεινὸν εἴ τινεσ μόνοι τῶν ἄλλων μετοίκων μὴ χορηγοῖεν, πῶσ ποτ’ ἂν ἔχοιτε πρὸσ τοὺσ ταῦτα λέγοντασ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 81:2)
ἀκούειν δὲ καὶ τῶν Εὐβοέων ἐνίων ἔφη πεφοβημένων καὶ τεταραγμένων τὴν πρὸσ τὴν πόλιν οἰκειότητα Φιλίππῳ γεγενημένην, ὅτι οὐ λελήθαθ’ ἡμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ πρέσβεισ, ἐφ’ οἷσ πεποίησθε τὴν εἰρήνην πρὸσ Φίλιππον, οὐδ’ ἀγνοοῦμεν ὅτι ὑμεῖσ μὲν Ἀμφίπολιν δεδώκατ’ ἐκείνῳ, Φίλιπποσ δ’ ὑμῖν Εὔβοιαν ὡμολόγηκεν παραδώσειν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 28:1)
Συνθῆκαι ἐνθυμεῖσθ’ ὅτι καὶ τέλη καὶ δεκάτασ ἠξίου λαμβάνειν, καὶ πάλιν ὡσ αὑτοῦ τῆσ χώρασ οὔσησ τοὺσ λόγουσ ἐποιεῖτο, τοὺσ δεκατηλόγουσ ἀξιῶν τοὺσ αὑτοῦ τῶν τελῶν κυρίουσ εἶναι, καὶ τὸν ὅμηρον τὸν υἱὸν τὸν Ἰφιάδου, ὃν ὑπὲρ Σηστοῦ ἔχων ὤμοσε πρὸσ τὸν Ἀθηνόδωρον παραδώσειν, οὐδ’ ὑπισχνεῖται παραδώσειν ἔτι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 248:2)
οἶδα τοίνυν ὅτι τὴν μὲν ὀρθὴν καὶ δικαίαν ὁδὸν τῆσ ἀπολογίασ οὗτοσ φεύξεται, ἔξωθεν δὲ κύκλῳ περίεισιν λοιδορούμενοσ καὶ διαβάλλων καὶ ὑπισχνούμενοσ κρινεῖν, εἰσάξειν, παραδώσειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 43:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION