헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ δ’ ὡσ τὸ θερμαντικὸν πρὸσ τὸ θερμαντὸν καὶ τὸ τμητικὸν πρὸσ τὸ τμητόν, καὶ ὅλωσ τὸ ποιητικὸν πρὸσ τὸ παθητικόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 173:2)
ἐπεὶ δὲ τὸ δυνατὸν τὶ δυνατὸν καὶ ποτὲ καὶ πὼσ καὶ ὅσα ἄλλα ἀνάγκη προσεῖναι ἐν τῷ διορισμῷ, καὶ τὰ μὲν κατὰ λόγον δύναται κινεῖν καὶ αἱ δυνάμεισ αὐτῶν μετὰ λόγου, τὰ δὲ ἄλογα καὶ αἱ δυνάμεισ ἄλογοι, κἀκείνασ μὲν ἀνάγκη ἐν ἐμψύχῳ εἶναι ταύτασ δὲ ἐν ἀμφοῖν, τὰσ μὲν τοιαύτασ δυνάμεισ ἀνάγκη, ὅταν ὡσ δύνανται τὸ ποιητικὸν καὶ τὸ παθητικὸν πλησιάζωσι, τὸ μὲν ποιεῖν τὸ δὲ πάσχειν, ἐκείνασ δ’ οὐκ ἀνάγκη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 49:1)
ἐπεὶ δ’ οὔτ’ οὐσίασ οὔτε τοῦ πρόσ τι οὔτε τοῦ ποιεῖν καὶ πάσχειν, λείπεται κατὰ τὸ ποιὸν καὶ ποσὸν καὶ τόπον κίνησιν εἶναι τούτων γὰρ ἑκάστῳ ἐναντίωσισ ἔστιν, λέγω δὲ τὸ ποιὸν οὐ τὸ ἐν τῇ οὐσίᾳ καὶ γὰρ ἡ διαφορὰ ποιόν ἀλλὰ τὸ παθητικόν, καθ’ ὃ λέγεται πάσχειν ἢ ἀπαθὲσ εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 198:1)
κρεῖττον δ’ ᾧ μὴ πρόσεστι τὸ παθητικὸν ὅλωσ ἢ ᾧ συμφυέσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 260:2)
καὶ οὐκ ἔχει πολλὰσ διατριβάσ, οἱο͂ν πρὸσ ἀντίδικον ἢ περὶ αὑτοῦ, ἢ παθητικὸν ποιεῖν, ἀλλ’ ἥκιστα πάντων, ἐὰν μὴ ἐξιστῇ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 17 10:3)
κατὰ τὴν ποικιλίαν, κατὰ τὴν συμμετρίαν, κατὰ τὴν εὐκαιρίαν, ἔτι πρὸσ τούτοισ κατὰ τὸ παθητικόν τε καὶ ἐναγώνιον καὶ δραστήριον καὶ τελευταῖον τὸ πρέπον, ὃ τῶν ἄστρων ψαύει παρὰ Δημοσθένει.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 34 1:4)
τούτου δὲ αἴτιον, ὅτι πολὺ τὸ παθητικὸν ἐν ἐκείνοισ εἶναι δεῖ·
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 2 2:2)
τὸ γὰρ μέγιστον καὶ κινητικώτατον τῶν ὄχλων παρεῖσθαι, τὸ παθητικὸν καὶ ἔμψυχον·
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 13 1:3)
κἀν τοῖσ ἐπιλόγοισ δὲ τὸ μὲν ἀνακεφαλαιωτικὸν τῶν ῥηθέντων μέροσ μετρίωσ τε καὶ χαριέντωσ ἀπαριθμεῖ, τὸ δὲ παθητικὸν ἐκεῖνο, ἐν ᾧ παράκλησίσ τε καὶ ἔλεοσ καὶ δέησισ καὶ τὰ τούτοισ ἀδελφὰ ἔνεστι, τοῦ προσήκοντοσ ἐνδεεστέρωσ ἀποδίδωσι.
(디오니시오스, chapter 19 2:3)
χρώματα δὲ αὐτῆσ τό τε στριφνὸν καὶ τὸ πυκνόν, καὶ τὸ πικρὸν καὶ τὸ αὐστηρόν, καὶ τὸ ἐμβριθὲσ καὶ τὸ δεινὸν καὶ φοβερόν, ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα τὸ παθητικόν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24 3:6)
χρώματα δὲ αὐτῆσ τό τε στριφνὸν καὶ τὸ πικρὸν καὶ τὸ πυκνὸν καὶ τὸ αὐστηρὸν καὶ τὸ ἐμβριθὲσ καὶ τὸ δεινὸν καὶ φοβερόν, ὑπὲρ ἅπαντα δὲ αὐτοῦ ταῦτα τὸ παθητικόν.
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 4:1)
ὅταν δὲ ἀντὶ τοῦ ποιητικοῦ τὸ παθητικὸν παραλαμβάνῃ, τοῦτον σχηματίζει τὸν τρόπον·
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 81)
ἡμῶν δὲ ὅσοι μὲν Ἀθηναίοισ συνήλλαξαν, παρείληφεν δὲ τὸ ἐνηλλάγησαν παθητικὸν ὑπάρχον ἀντὶ ποιητικοῦ τοῦ συνήλλαξαν.
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 84)
ἀντὶ γὰρ τοῦ ποιητικοῦ ῥήματοσ τοῦ κατῳκηκότασ τὸ παθητικὸν παρείληφεν τὸ κατῳκημένουσ.
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 87)
"τὸ μὲν παθητικόν, ὦ Πεμπτίδη, καὶ πολεμικὸν καὶ ἀντίπαλον θεὸν ἔχει, τὸ δὲ φιλητικὸν καὶ κοινωνικὸν καὶ συνελευστικὸν ἄθεόν ἐστι;
(플루타르코스, Amatorius, section 14 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION