헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἐν τοῖσ πάθεσιν ὄντεσ οὐ προαιροῦνται, ἀλλὰ καρτεροῦσιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 164:4)
τῷ γὰρ διαφωνεῖν τἀγαθὸν τῷ ἡδεῖ ἐν τοῖσ πάθεσιν ἀκρασία ἐστίν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 57:4)
καὶ καθάπερ οἱ ἓν ποιοῦντεσ τὴν ὑποκειμένην οὐσίαν τἆλλα τοῖσ πάθεσιν αὐτῆσ γεννῶσι, τὸ μανὸν καὶ τὸ πυκνὸν ἀρχὰσ τιθέμενοι τῶν παθημάτων, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ οὗτοι τὰσ διαφορὰσ αἰτίασ τῶν ἄλλων εἶναί φασιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 98:1)
περὶ μὲν οὖν τοῖν δυοῖν εἴρηται καὶ γὰρ περὶ τοῦ τί ἦν εἶναι καὶ τοῦ ὑποκειμένου, ὅτι διχῶσ ὑπόκειται, ἢ τόδε τι ὄν, ὥσπερ τὸ ζῷον τοῖσ πάθεσιν, ἢ ὡσ ἡ ὕλη τῇ ἐντελεχείᾳ, δοκεῖ δὲ καὶ τὸ καθόλου αἴτιόν τισιν εἶναι μάλιστα, καὶ εἶναι ἀρχὴ τὸ καθόλου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 208:3)
τὰ δὲ τοῖσ τῶν αἰσθητῶν πάθεσιν οἱο͂ν σκληρότητι καὶ μαλακότητι, καὶ πυκνότητι καὶ ἀραιότητι, καὶ ξηρότητι καὶ ὑγρότητι, καὶ τὰ μὲν ἐνίοισ τούτων τὰ δὲ πᾶσι τούτοισ, καὶ ὅλωσ τὰ μὲν ὑπεροχῇ τὰ δὲ ἐλλείψει.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 19:1)
ἔτι δὲ τοῖσ πάθεσιν ἀκολουθητικὸσ ὢν ματαίωσ ἀκούσεται καὶ ἀνωφελῶσ, ἐπειδὴ τὸ τέλοσ ἐστὶν οὐ γνῶσισ ἀλλὰ πρᾶξισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 16:4)
ἔνια δὲ καὶ συμβαίνειν ἀπὸ τοῦ σώματοσ δοκεῖ, καὶ πολλὰ συνῳκειῶσθαι τοῖσ πάθεσιν ἡ τοῦ ἤθουσ ἀρετή.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 103:2)
ἀλλὰ μὴν οὕτω διατίθενται οἵ γε ἐν τοῖσ πάθεσιν ὄντεσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 36:3)
βλάψει γὰρ καὶ ἑαυτὸν καὶ τοὺσ πέλασ, φαύλοισ πάθεσιν ἑπόμενοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 97:2)
ἔτι δὲ οὐκ ἔστι ταῦτα ὁμοιώματα τῶν ἠθῶν, ἀλλὰ σημεῖα μᾶλλον τὰ γιγνόμενα σχήματα καὶ χρώματα τῶν ἠθῶν, καὶ ταῦτ’ ἐστὶν ἐπίσημα ἐν τοῖσ πάθεσιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 76:1)
"ἐν τοῖσ τραγικοῖσ, φησίν, πάθεσιν Εὐριπίδην νομίζω Σοφοκλέουσ οὐδὲν διαφέρειν ἐν δὲ ταῖσ ἰσχάσι τὰσ Ἀττικὰσ τῶν ἄλλων πολὺ προέχειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 67 2:1)
δεῖ δὲ τὸν πολιτευόμενον ὑπὲρ ὑμῶν οὐχὶ τοῖσ ἐξαίφνησ μετ’ ὀργῆσ πάθεσιν ὑμῖν συμπίπτουσιν ἐπακολουθεῖν, ἀλλὰ τοῖσ λογισμοῖσ καὶ τοῖσ πράγμασι καὶ τοῖσ ὑπάρχουσι καιροῖσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Β 20:1)
εἰή δ’ ἂν αὐτοῦ τὸ ἦθοσ, ὡσ ἐν βραχεῖ περιλαβεῖν, φιλόνικον,ἀνόητον, χαῦνον, ἀλαζονείᾳ καὶ ζηλοτυπίᾳ καὶ πᾶσι τοῖσ τοιούτοισ ἔγγιστα χαλεποῖσ καὶ ἀγρίοισ πάθεσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 147:1)
καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίωσ τὰ πάθη καὶ τὰ νοσήματα ἐπ̓ αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων τῶν ἐχομένων τοῖσ πάθεσιν ἢ τοῖσ νοσήμασι σαφέστερον ἐδείκνυεν ὁποῖά ἐστιν ἢ εἰ τοὺσ λόγουσ ψιλοὺσ ἔλεγε.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 20:4)
εἰ γὰρ ἐθέλοιμι πάσασ εἰπεῖν τὰσ εἱρκτὰσ καὶ τὰ δεσμὰ τῶν ἀνοήτων τε καὶ ἀθλίων ἀνθρώπων οἷσ ἐγκλείσαντεσ αὑτοὺσ ἔχετε, μὴ σφόδρα ὑμῖν ἀπηνήσ τε καὶ φαῦλοσ δόξω ποιητήσ, ἐν οἰκείοισ τραγῳδῶν πάθεσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΤΩΝ ΕΝ ΚΙΛΙΚΙΑΙ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. 18:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION