헬라어 문장 내 검색 Language

ἐχρῆτο δὲ φωναῖσ παντοίαισ καὶ ποικίλαισ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 11:5)
ἐπὶ δὲ ἡμῖν καὶ φύσεωσ ἔχθραν μᾶλλον ἢ πολέμου χρείαν ἐπεδείξατο, παντοίαισ ἰδέαισ κακῶν τοὺσ περὶ τὴν Ἀσίαν Ἰταλιώτασ, σὺν γυναιξὶ καὶ παισὶ καὶ θεράπουσι τοῖσ οὖσι γένουσ Ἰταλικοῦ, λυμηνάμενόσ τε καὶ κτείνασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 3:7)
δίκαια γὰρ καὶ ἀνδρεῖα καὶ τὰ ἄλλα τὰ κατὰ τὰσ ἀρετὰσ πρὸσ ἀλλήλουσ πράττομεν ἐν συναλλάγμασι καὶ χρείαισ καὶ πράξεσι παντοίαισ ἔν τε τοῖσ πάθεσι διατηροῦντεσ τὸ πρέπον ἑκάστῳ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 102:6)
Δημοδάμασ γὰρ ὁ Ἁλικαρνασσεὺσ ἢ Μιλήσιοσ ἐν τῷ περὶ Ἁλικαρνασσοῦ Κυπρία Ἁλικαρνασσέωσ αὐτὰ εἶναί φησι ποιήματα, λέγει δ’ οὖν ὅστισ ἐστὶν ὁ ποιήσασ αὐτὰ ἐν τῷ α’ οὑτωσί εἵματα μὲν χροὶ ἕστο τά οἱ Χάριτέσ τε καὶ Ὧραι ποίησαν καὶ ἔβαψαν ἐν ἄνθεσιν εἰαρινοῖσιν, οἱᾶ φοροῦσ1’Σ321 ὡρ͂αι, ἔν τε κρόκῳ ἔν θ’ ὑακίνθῳ ἔν τε ἰῴ θαλέθοντι ῥόδου τ’ ἐνὶ ἄνθει καλῷ, ἡδέι νεκταρέῳ, ἒν τ’ ἀμβροσίαισ καλύκεσσιν ναρκίσσου καὶ λειρίου δῖ̓ Ἀφροδίτη ὡρ́αισ παντοίαισ τεθυωμένα εἵματα ἕστο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 30 1:1)
πάνυ γὰρ οὖν καλῶσ σὺν ἄλλοισ πλείοσιν Ὅμηροσ, ἐμοὶ δοκεῖν, καὶ τοῦτο ἔφη, ὡσ οὐχ ἅπαντασ παρὰ τοῦ Διὸσ ἔχοντασ τὸ σκῆπτρον οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ταύτην, ἀλλὰ μόνον τὸν ἀγαθόν, οὐδὲ ἐπ’ ἄλλοισ τισὶ δικαίοισ ἤ τῷ βουλεύεσθαι καὶ φροντίζειν ὑπὲρ τῶν ἀρχομένων, οὐχ ὥστε ἀκολασταίνειν καὶ σπαθᾶν, ἀνοίασ καὶ ὕβρεωσ καὶ ὑπερηφανίασ καὶ πάσησ ἀνομίασ ἀποπιμπλάντα ἐξ ἅπαντοσ αὑτοῦ τὴν ψυχὴν τεταραγμένην ὀργαῖσ τε καὶ λύπαισ καὶ φόβοισ καὶ ἡδοναῖσ καὶ παντοίαισ ἐπιθυμίαισ, ἀλλ’ ὡσ οἰο͂́ν τε προσέχοντα τὸν νοῦν αὑτῷ καὶ τοῖσ ὑπηκόοισ, νομέα καὶ ποιμένα τῷ ὄντι τῶν λαῶν γιγνόμενον, οὐχ ἑστιάτορα καὶ δαιτυμόνα, ὡσ ἔφη τισ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 14:1)
ἑξῆσ δὲ τοῦ περιστύλου τούτου πάλιν ἑτέραν εἴσοδον καὶ πυλῶνα τὰ μὲν ἄλλα παραπλήσιον τῷ προειρημένῳ, γλυφαῖσ δὲ παντοίαισ περιττότερον εἰργασμένον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 47 2:4)
παραπλησίωσ δὲ καὶ τὰσ τῶν ὀρνέων μορφὰσ ἐπιχρῴζεσθαι, τὰσ μὲν ὁλοπορφύρουσ φαινομένασ, τὰσ δὲ κατὰ μέροσ παντοίαισ χρόαισ διειλημμένασ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 52 5:1)
ἡ μὲν γὰρ Βαβυλωνία ταώνων ἐκτρέφει πλῆθοσ παντοίαισ χρόαισ ἐπηνθισμένων, αἱ δὲ τῆσ Συρίασ ἐσχατιαὶ ψιττακοὺσ καὶ πορφυρίωνασ καὶ μελεαγρίδασ καὶ ἄλλασ ζῴων ἰδίασ φύσεισ τοῖσ χρώμασι καὶ ποικίλασ συγκρίσεισ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 53 2:1)
ἡ δ’ ἀνὰ μέσον χώρα, δι’ ἧσ ἦν ἀναγκαῖον πορευθῆναι, διείληπτο κηπείαισ καὶ παντοίαισ φυτουργίαισ, πολλῶν ὑδάτων διωχετευμένων καὶ πάντα τόπον ἀρδευόντων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 8 3:1)
ἀργύρου γὰρ καὶ χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντοσ ἐν παντοίαισ ἰδέαισ κατασκευασμάτων ἦν ὁρᾶν οὐχ ὥσπερ ἐν πομπῇ κομιζόμενον πλῆθοσ, ἀλλ’ ὡσ ἂν εἴποι τισ ῥέοντα ποταμόν, καὶ τὰ μὲν ἐκ πορφύρασ ὑφάσματα τῆσ σπανιωτάτησ φερόμενα, τὰ δ’ εἰσ ἀκριβῆ ζωγραφίαν πεποικιλμένα τῇ Βαβυλωνίων τέχνῃ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 156:1)
τοσοῦτον ἐκρατήθη τῇ συμβολῇ, ὡσ στρατιᾶσ τε ἣν ἦγεν ἀποβαλεῖν τὸ πολὺ καὶ ἐκ τῶν πόλεων, ὅσασ εἷλεν ἐν τῇ Ἑλλάδι πολέμῳ παραστησάμενοσ, ἐξήγαγεν ἐξ ἁπασῶν τὰσ φρουρὰσ κατὰ ὁμολογίαν πρὸσ Ῥωμαίουσ ‐ κατὰ μέντοι τοῦ λόγου τὸ εὐπρεπὲσ παρὰ Ῥωμαίων εὑρ́ητο εἰρήνην δεήσεσί τε παντοίαισ καὶ δαπάναισ χρημάτων μεγάλαισ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 8 12:1)
ὅτι μάλιστα οὖσιν θεοῖσ εὐχαῖσ προσδιαλεγομένουσ καὶ ἱκετείαισ, ἀνατέλλοντόσ τε ἡλίου καὶ σελήνησ καὶ πρὸσ δυσμὰσ ἰόντων προκυλίσεισ ἅμα καὶ προσκυνήσεισ ἀκούοντέσ τε καὶ ὁρῶντεσ Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων πάντων ἐν συμφοραῖσ παντοίαισ ἐχομένων καὶ ἐν εὐπραγίαισ, οὐχ ὡσ οὐκ ὄντων ἀλλ’ ὡσ ὅτι μάλιστα ὄντων καὶ οὐδαμῇ ὑποψίαν ἐνδιδόντων ὡσ οὐκ εἰσὶν θεοί ‐ τούτων δὴ πάντων ὅσοι καταφρονήσαντεσ οὐδὲ ἐξ ἑνὸσ ἱκανοῦ λόγου, ὡσ φαῖεν ἂν ὅσοι καὶ σμικρὸν νοῦ κέκτηνται, νῦν ἀναγκάζουσιν ἡμᾶσ λέγειν ἃ λέγομεν, πῶσ τούτουσ ἄν τισ ἐν πρᾳέσι λόγοισ δύναιτο νουθετῶν ἅμα διδάσκειν περὶ θεῶν πρῶτον ὡσ εἰσίν;
(플라톤, Laws, book 10 20:1)
εἰσ τὸν αὐτόν Μαρτινιανοῦ σῆμα μεγακλέοσ, εἲ τιν’ ἀκούεισ Καππαδοκῶν Ῥώμησ πρόθρονον εὐγενέων, παντοίαισ ἀρετῇσι κεκασμένον, ἀλλὰ κόνιν περ ἁζόμενοι στήλην καὶ τάφον ἀμφιέπειν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 8, chapter 1161)

SEARCH

MENU NAVIGATION