헬라어 문장 내 검색 Language

κατὰ μὲν γνώμην, ὅταν τισ μὴ χωρίζῃ τὰ νοήματα ἀπ’ ἀλλήλων μηδὲ διιστᾷ, ἀλλὰ συνάπτῃ αὐτὰ ἀλλήλοισ, καὶ ὅταν τισ μικταῖσ ἐπινοίαισ καὶ παντοδαπαῖσ χρῆται οἱο͂ν ἔξωθεν ἐπαγόμενοσ καὶ ἐκ τῶν ὑπολειπομένων ἐπιλαμβάνων, καὶ ὅταν τισ μὴ ψιλὰ τὰ πράγματα ἐκτίθηται, ἀλλὰ μετὰ τῶν παρακολουθούντων αὐτοῖσ καὶ τῆσ τῶν πραγμάτων φύσεωσ, οἱο͂ν ἢ τρόπον λέγων ἢ χρόνον ἢ αἰτίαν ἢ τόπον, καὶ ὅταν τισ τροπαῖσ χρῆται, ἐπιμέλεια γίνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἐπιμελείασ. 2:2)
ὑμεῖσ ἔργῳ ἐποιήσατε, καταμετρήσαντεσ μὲν πᾶσαν τὴν οἰκουμένην, ζεύξαντεσ δὲ παντοδαπαῖσ γεφύραισ ποταμοὺσ, καὶ ὄρη κόψαντεσ ἱππήλατον γῆν εἶναι, σταθμοῖσ τε τὰ ἔρημα ἀναπλήσαντεσ, καὶ διαίτῃ καὶ τάξει πάντα ἡμερώσαντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 29:11)
οὗ σέβασ ἀρρήτων ἱερῶν, ἵνα μυστοδόκοσ δόμοσ ἐν τελεταῖσ ἁγίαισ ἀναδείκνυται, οὐρανίοισ τε θεοῖσ δωρήματα, ναοί θ’ ὑψερεφεῖσ καὶ ἀγάλματα, καὶ πρόσοδοι μακάρων ἱερώταται, εὐστέφανοί τε θεῶν θυσίαι θαλίαι τε, παντοδαπαῖσ ἐν ὡρ́αισ, ἦρί τ’ ἐπερχομένῳ Βρομία χάρισ, εὐκελάδων τε χορῶν ἐρεθίσματα, καὶ μοῦσα βαρύβρομοσ αὐλῶν.
(아리스토파네스, Clouds, Parodos, antistrophe 12)
Μεταποντῖνοί γε μὴν τὴν μὲν οἰκίαν αὐτοῦ Δήμητροσ ἱερὸν ἐκάλουν, τὸν στενωπὸν δὲ μουσεῖον, ὥσ φησι Φαβωρῖνοσ ἐν Παντοδαπαῖσ ἱστορίαισ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 15:5)
[καὶ τὰ μὲν τῶν ἱερῶν ἐν ἐρημίᾳ παντελῶσ εἰσιν, τὰ δὲ ἐμπερισπούδαστα καθάρσεσι παντοδαπαῖσ περικοσμούμενα.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 223:1)
συρεὶσ δὲ διὰ τοῦ πλήθουσ καὶ παντοδαπαῖσ αἰκίαισ ἐξυβρισθεὶσ ἐπὶ μέσησ τῆσ Ῥώμησ ἀποσφάττεται, μῆνασ ὀκτὼ κρατήσασ καὶ ἡμέρασ πέντε, ὃν εἰ συνέβη πλείω βιῶσαι χρόνον, ἐπιλιπεῖν ἂν αὐτοῦ τῇ λαγνείᾳ τὴν ἡγεμονίαν οἶμαι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 740:1)
τὸ δ’ αὖ αἰσθητὸν γένοσ τούτων ἑκάσταισ ὁμόγονον, ὄψεσι μὲν χρώματα παντοδαπαῖσ παντοδαπά, ἀκοαῖσ δὲ ὡσαύτωσ φωναί, καὶ ταῖσ ἄλλαισ αἰσθήσεσι τὰ ἄλλα αἰσθητὰ συγγενῆ γιγνόμενα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 88:1)
ἐπειδὴ μιμήματα τρόπων ἐστὶ τὰ περὶ τὰσ χορείασ, ἐν πράξεσί τε παντοδαπαῖσ γιγνόμενα καὶ τύχαισ, καὶ ἤθεσι καὶ μιμήσεσι διεξιόντων ἑκάστων, οἷσ μὲν ἂν πρὸσ τρόπου τὰ ῥηθέντα ἢ μελῳδηθέντα ἢ καὶ ὁπωσοῦν χορευθέντα, ἢ κατὰ φύσιν ἢ κατὰ ἔθοσ ἢ κατ’ ἀμφότερα, τούτουσ μὲν καὶ τούτοισ χαίρειν τε καὶ ἐπαινεῖν αὐτὰ καὶ προσαγορεύειν καλὰ ἀναγκαῖον, οἷσ δ’ ἂν παρὰ φύσιν ἢ τρόπον ἤ τινα συνήθειαν, οὔτε χαίρειν δυνατὸν οὔτε ἐπαινεῖν αἰσχρά τε προσαγορεύειν.
(플라톤, Laws, book 2 20:3)
πλείστουσ μὲν ὑγιεινούσ, πλείστουσ δὲ νοσώδεισ μετεχειρίσαντο, καὶ δικασταὶ αὖ ὡσαύτωσ οἱ παντοδαπαῖσ φύσεσιν ὡμιληκότεσ.
(플라톤, Republic, book 3 456:1)
κατὰ τοῦτο δὴ καιροῦ μάλιστα τῇ δόξῃ καὶ τοῖσ πράγμασιν ἀκμάσασ ὁ Κάμιλλοσ ὕπατοσ μὲν οὐκ ἠξίωσεν ἄκοντι τῷ δήμῳ γενέσθαι, καίπερ ἐν τῷ διὰ μέσου δεξαμένησ ὑπατικὰσ ἀρχαιρεσίασ τῆσ πολιτείασ πολλάκισ, ἐν δὲ ταῖσ ἄλλαισ ἡγεμονίαισ πολλαῖσ καὶ παντοδαπαῖσ γενομέναισ τοιοῦτον αὑτὸν παρέσχεν, ὥστε τὴν μὲν ἐξουσίαν καὶ μοναρχοῦντοσ εἶναι κοινήν, τὴν δὲ δόξαν ἰδίαν καὶ μεθ’ ἑτέρων στρατηγοῦντοσ·
(플루타르코스, Camillus, chapter 1 3:1)
"ποτὲ μὲν γὰρ ἐν πολλαῖσ γιγνόμεθα καὶ παντοδαπαῖσ ἐνυπνίων ὂψεσι , ποτὲ δ’ αὖ πάλιν πᾶσα γίγνεται γαλήνη καὶ ἡσυχία τῶν τοιούτων.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 5011)
προσδοκᾶν ἑτέρουσ καὶ πλείονασ καὶ βελτίονασ παρ’ ὑμῶν, ἅτε δὴ καὶ πόλει χρωμένων μεγάλῃ καὶ σχολῆσ μᾶλλον ἐν βιβλίοισ πολλοῖσ καὶ παντοδαπαῖσ διατριβαῖσ εὐπορούντων.
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 1 5:1)
"ὦ βασιλεῦ Λυδῶν, πρόσ τε τἆλλα μετρίωσ ἔχειν ὁ θεὸσ ἔδωκε, καὶ σοφίασ τινὸσ ἀθαρσοῦσ, ὡσ ἐοίκε, καὶ δημοτικῆσ, οὐ βασιλικῆσ οὐδὲ λαμπρᾶσ, ὑπὸ μετριότητοσ ἡμῖν μέτεστιν, ἣ τύχαισ ὁρῶσα παντοδαπαῖσ χρώμενον ἀεὶ τὸν βίον, οὐκ ἐᾷ τοῖσ παροῦσιν ἀγαθοῖσ μέγα φρονεῖν, οὐδὲ θαυμάζειν ἀνδρὸσ εὐτυχίαν μεταβολῆσ χρόνον ἔχουσαν.
(플루타르코스, Σόλων, chapter 27 6:2)
ἔστι δὲ ψιλὰ τὰ ἄνω χωρία καὶ τεφρώδη καὶ χιόνοσ μεστὰ τοῦ χειμῶνοσ, τὰ κάτω δὲ δρυμοῖσ καὶ φυτείαισ διείληπται παντοδαπαῖσ.
(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 2 16:3)
ἐγὼ γάρ, ὦ Πολύκλεισ, συνθεωρήσασ ἐκ πολλοῦ χρόνου τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ βεβιωκὼσ ἔτη ἐνενήκοντα ἐννέα, ἔτι δὲ ὡμιληκὼσ πολλαῖσ τε καὶ παντοδαπαῖσ φύσεσι καὶ παρατεθεαμένοσ ἐξ ἀκριβείασ πολλῆσ τούσ τε ἀγαθοὺσ τῶν ἀνθρώπων καὶ τοὺσ φαύλουσ ὑπέλαβον δεῖν συγγράψαι, ἃ ἑκάτεροι αὐτῶν ἐπιτηδεύουσιν ἐν τῷ βίῳ.
(테오프라스토스, Characters, Προοίμιον 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION