헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ δὴ Διὸσ Ὀλυμπίου θυσία πάνδημοσ προσῆγε, καὶ παρεδείκνυτο πανταχόθεν ὅτι παρεῖναι δέοι καὶ θύειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 11:3)
"οἷσ συνέβη τὰ μὲν ἐξ ἀρχῆσ Ἕλλησιν οὖσιν ἐκβεβαρβαρῶσθαι Τυρρηνοῖσ ἢ Ῥωμαίοισ γεγονόσι, καὶ τήν τε φωνὴν μεταβεβληκέναι τά τε λοιπὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων, ἄγειν δὲ μίαν τινὰ αὐτοὺσ τῶν ἑορτῶν τῶν Ἑλληνικῶν ἔτι καὶ νῦν, ἐν ᾗ συνιόντεσ ἀναμιμνήσκονται τῶν ἀρχαίων ἐκείνων ὀνομάτων τε καὶ νομίμων καὶ ἀπολοφυράμενοι πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ ἀποδακρύσαντεσ ἀπέρχονται, οὕτω δὴ οὖν, φησί, καὶ ἡμεῖσ, ἐπειδὴ καὶ τὰ θέατρα ἐκβεβαρβάρωται καὶ εἰσ μεγάλην διαφθορὰν προελήλυθεν ἡ πάνδημοσ αὕτη μουσική, καθ’ αὑτοὺσ γενόμενοι ὀλίγοι ἀναμιμνησκόμεθα οἱά ἦν ἡ μουσική.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 31 2:2)
Καθόλου δὲ τῶν οἴκων σὺν ὅλαισ ταῖσ συγγενείαισ ἁρπαζομένων πάνδημοσ ὑπῆρχε τῆσ πόλεωσ ἀνδραποδισμόσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 7 51:2)
ὁ δὲ ἀρχιερεὺσ ἀνῄει μὲν σὺν αὐτοῖσ, ἀλλ’ οὐκ ἀεί, ταῖσ δ’ ἑβδομάσι καὶ νουμηνίαισ καὶ εἴ τισ ἑορτὴ πάτριοσ ἢ πανήγυρισ ἦν πάνδημοσ ἀγομένη δι’ ἔτουσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 262:1)
ἐλείπετο ἔτι καὶ ἀγάλματα ἀριθμὸν τρία, ἐπίκλησισ δὲ Οὐρανία, τῇ δ’ ἔστι Πάνδημοσ, τῇ τρίτῃ δὲ οὐδὲν ἐτίθεντο·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 32 4:1)
ὁ μὲν οὖν τῆσ Πανδήμου Ἀφροδίτησ ὡσ ἀληθῶσ πάνδημόσ ἐστι καὶ ἐξεργάζεται ὅτι ἂν τύχῃ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 88:1)
πονηρὸσ δ’ ἐστὶν ἐκεῖνοσ ὁ ἐραστὴσ ὁ πάνδημοσ, ὁ τοῦ σώματοσ μᾶλλον ἢ τῆσ ψυχῆσ ἐρῶν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 104:4)
ὁ δὲ Πολυμνίασ ὁ πάνδημοσ, ὃν δεῖ εὐλαβούμενον προσφέρειν οἷσ ἂν προσφέρῃ, ὅπωσ ἂν τὴν μὲν ἡδονὴν αὐτοῦ καρπώσηται, ἀκολασίαν δὲ μηδεμίαν ἐμποιήσῃ, ὥσπερ ἐν τῇ ἡμετέρᾳ τέχνῃ μέγα ἔργον ταῖσ περὶ τὴν ὀψοποιικὴν τέχνην ἐπιθυμίαισ καλῶσ χρῆσθαι, ὥστ’ ἄνευ νόσου τὴν ἡδονὴν καρπώσασθαι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 131:1)
Ἡ Κύπρισ οὐ πάνδημοσ.
(테오크리토스, Idylls1)
πάνδημοσ δὲ νεκρὼν εἷσ γέγονεν θάλαμοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 6103)
εἰ μὲν οὖν μία ἐστὶν Ἀφροδίτη ἢ διτταί, Οὐρανία τε καὶ Πάνδημοσ, οὐκ οἶδα·
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 8 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION