헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔπειτα ἐπὶ τούτοισ προειρημένοισ φησὶν, εἰ ἄρα ταῦτ’ ἀληθῆ, δοκεῖν αὐτῷ δίνασ ἐνταῦθα εἶναι καὶ παλιρροίασ τοῦ ποταμοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 15:5)
καὶ τί δεῖ παλιρροίασ καὶ δίνασ λέγειν, ἀμελήσαντα ὅτι οὔτ’ αὐτόθεν ὁ Νεῖλοσ ὁρμᾶται, ἀλλὰ πολὺ πλείων ὁ ἄνω τόποσ αὐτόθεν ἤπερ ὁ πρὸσ θάλατταν, οὔθ’ ὑπὲρ τοὺσ καταρράκτασ δυνατὸν τὸ ὕδωρ ὑπερβαλεῖν, εἰ μὴ κατ’ Αἰσχύλον ὡσ ἀληθῶσ ἐξ αἰθέροσ τισ αὐτὸ κατάπαλτον φέρεσθαι θείη, οὔτ’ ὄροσ οὐδέν ἐστι μεταξὺ Συήνησ καὶ Ἐλεφαντίνησ, ἀλλὰ μᾶλλον ἐν τῷ μεταξὺ τῶν ὀρῶν ἥ τε Συήνη καὶ ἡ Ἐλεφαντίνη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 15:6)
πᾶσ δ’ ὁ μεσάζων τόποσ ὑπὸ τῆσ παλιρροίασ ἀφροῦ τε πληροῦται καὶ τοῖσ προσιοῦσι μεγάλην παρέχεται κατάπληξιν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 32 9:1)
οἵ τε γὰρ ἄνεμοι ταράσσουσιν αὐτὴν ἀμφοτέρωθεν τὸ κῦμα ἐπάγοντεσ ἐκ τοῦ Ἀδρίου καὶ ἐξ ἑτέρου πελάγουσ ὃ καλεῖται Τυρσηνόν, ἤν τε καὶ ἀνέμων ἀπῇ πνεύματα, ὁ δὲ καὶ τηνικαῦτα ὁ πορθμὸσ κίνησιν βιαιοτάτην αὐτὸσ ἐξ αὑτοῦ καὶ ἰσχυρὰσ παρέχεται παλιρροίασ·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 25 6:1)
τὸν γὰρ Αἰόλον τὸν προσημαίνοντα τοὺσ ἔκπλουσ ἐν τοῖσ κατὰ τὸν πορθμὸν τόποισ ἀμφιδρόμοισ οὖσι καὶ δυσέκπλοισ διὰ τὰσ παλιρροίασ ταμίαν τε εἰρῆσθαι τῶν ἀνέμων καὶ βασιλέα νενομίσθαι φησί, καθάπερ Δαναὸν μὲν τὰ ὑδρεῖα τὰ ἐν Ἄργει παραδείξαντα, Ἀτρέα δὲ τοῦ ἡλίου τὸν ὑπεναντίον τῷ οὐρανῷ δρόμον, μάντεισ τε καὶ ἱεροσκοπουμένουσ ἀποδείκνυσθαι βασιλέασ, τούσ θ’ ἱερέασ τῶν Αἰγυπτίων καὶ Χαλδαίουσ καὶ Μάγουσ σοφίᾳ τινὶ διαφέροντασ τῶν ἄλλων ἡγεμονίασ καὶ τιμῆσ τυγχάνειν παρὰ τοῖσ πρὸ ἡμῶν, οὕτω δὲ καὶ τῶν θεῶν ἕνα ἕκαστον τῶν χρησίμων τινὸσ εὑρετὴν γενόμενον τιμᾶσθαι.
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 2 30:2)
εἰ δὲ δὶσ τῆσ παλιρροίασ γινομένησ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν καὶ νύκτα ἐκεῖνοσ τρὶσ εἴρηκε "τρὶσ μὲν γάρ τ’ "ἀνίησιν ἐπ’ ἤματι, τρὶσ δ’ ἀναροιβδεῖ," λέγοιτ’ ἂν καὶ οὕτωσ·
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 2 72:4)
περὶ δὲ τῆσ τῶν πορθμῶν παλιρροίασ, ἐχόντων καὶ αὐτῶν φυσικώτερον λόγον ἢ κατὰ τὴν νῦν ὑπόθεσιν, τοσοῦτον εἰπεῖν ἀπόχρη, ὅτι οὔτε εἷσ τρόποσ τοῦ ῥοώδεισ εἶναι τοὺσ πορθμούσ, ὅ γε κατ’ εἶδοσ οὐ γὰρ ἂν ὁ μὲν Σικελικὸσ δὶσ ἑκάστησ ἡμέρασ μετέβαλλεν, ὡσ οὗτόσ φησιν, ὁ δὲ Χαλκιδικὸσ ἑπτάκισ, ὁ δὲ κατὰ Βυζάντιον οὐδὲ μετέβαλλεν, ἀλλὰ διετέλει τὸν ἔκρουν μόνον ἔχων τὸν ἐκ τοῦ Ποντικοῦ πελάγουσ εἰσ τὴν Προποντίδα, ὡσ δὲ Ἵππαρχοσ ἱστορεῖ, καὶ μονάσ ποτε ἐποιεῖτο, οὔτ’ εἰ τρόποσ εἷσ εἰή, ταύτην ἂν ἔχοι τὴν αἰτίαν, ἥν φησιν ὁ Ἐρατοσθένησ, ὅτι ἡ ἐφ’ ἑκάτερα θάλαττα ἄλλην καὶ ἄλλην ἐπιφάνειαν ἔχει·
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 3 24:2)
περὶ δὲ τῆσ παλιρροίασ τοῦ Εὐρίπου τοσοῦτον μόνον εἰπεῖν ἱκανόν, ὅτι ἑπτάκισ μεταβάλλειν φασὶ καθ’ ἡμέραν ἑκάστην καὶ νύκτα·
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 2 16:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION