헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ταύτησ δὲ τῆσ τιμῆσ οὐχ ἥττω τὴν δευτέραν ἐπεδείξαντο, ἐπιτρέψαντεσ δικασταῖσ καὶ κριταῖσ αὐτοῖσ τοῖσ τότε τὴν χώραν ἔχουσι, νομίσαντεσ χάριεν καὶ κοῦφον ἐπ’ ἀμφότερα ἐν τοῖσ παιδικοῖσ κριθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 16:8)
Ἀχιλλέα γὰρ ἐγὼ πείθομαι εἴπερ τινὰ καὶ ἄλλον ἡρ́ω εἶναι, τῇ τε εὐγενείᾳ τεκμαιρόμενοσ καὶ τῷ κάλλει καὶ τῇ ῥώμῃ τῆσ ψυχῆσ καὶ τῷ νέον μεταλλάξαι ἐξ ἀνθρώπων καὶ τῇ Ὁμήρου ἐπ̓ αὐτῷ ποιήσει καὶ τῷ ἐρωτικὸν γενέσθαι καὶ φιλέταιρον, ὡσ καὶ ἐπαποθανεῖν ἑλέσθαι τοῖσ παιδικοῖσ.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 23 6:1)
ἀκούσατ’, ὦ Στύακεσ, ἔμποροι λήρου, λόγων ὑποκριτῆρεσ, οἳ μόνοι πάντα τἀν τοῖσ πίναξι πρίν τι τῷ σοφῷ δοῦναι, αὐτοὶ καταρροφεῖτε κᾆθ’ ἁλίσκεσθε ἐναντία πράσσοντεσ οἷσ τραγῳδεῖτε, παιδοπῖπαι ὄντεσ καὶ τοῦτο μόνον ἐζηλωκότεσ τὸν ἀρχηγὸν ὑμῶν τῆσ σοφίασ Ζήνωνα τὸν Φοίνικα, ὃσ οὐδέποτε γυναικὶ ἐχρήσατο, παιδικοῖσ δ’ αἰεί, ὡσ Ἀντίγονοσ ὁ Καρύστιοσ ἱστορεῖ ἐν τῷ περὶ τοῦ Βίου αὐτοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 152)
παιδικῶν γὰρ παρόντων ἐραστὴσ πᾶν ὁτιοῦν ἕλοιτ’ ἂν παθεῖν ἢ δειλοῦ δόξαν ἀπενέγκασθαι παρὰ τοῖσ παιδικοῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 782)
παρὰ δὲ Σπαρτιάταισ, ὡσ Ἅγνων φησὶν ὁ Ἀκαδημαικόσ, πρὸ τῶν γάμων ταῖσ παρθένουσ ὡσ παιδικοῖσ νόμοσ ἐστὶν ὁμιλεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 791)
καὶ Κελτοὶ δὲ τῶν βαρβάρων καίτοι καλλίστασ ἔχοντεσ γυναῖκασ παιδικοῖσ μᾶλλον χαίρουσιν ὡσ πολλάκισ ἐνίουσ ἐπὶ ταῖσ δοραῖσ μετὰ δύο ἐρωμένων ἀναπαύεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 79 3:1)
εἰσὶν δ’ οἱ αὐτοὶ τοῖσ παιδικοῖσ καλουμένοισ, οἷσ οὐκ οὖσιν ἐναγωνίοισ πρὸσ τὰσ εὐωχίασ χρῶνται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 79 4:2)
ὅτε καὶ λοιδορῶν αὐτόν φησιν αὑτοῦ μείζοσι κεχρῆσθαι παιδικοῖσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. s'. CENOFWN 3:9)
Μή μοι λοιδοροῦ, ὦ γενναιοτάτη, τοῖσ παιδικοῖσ·
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 5:5)
τοῖσ παιδικοῖσ δὲ ἀκωλύτωσ ὁμιλεῖν ἂν ἐξῆν εἰσιόντα ἀθέατον κοιμίσαντα ἅπαντασ ἄνευ ἐκείνων μόνων.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 75:4)
ταῦτα δή σοι, ὦ Σώκρατεσ, ἀνακοινοῦμαι, καὶ εἴ τι ἄλλο ἔχεισ, συμβούλευε τίνα ἄν τισ λόγον διαλεγόμενοσ ἢ τί πράττων προσφιλὴσ παιδικοῖσ γένοιτο.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 60:1)
ἐπῆλθε γάρ μοι εἰπεῖν ὅτι οὕτω χρή, ὦ Ἱππόθαλεσ, τοῖσ παιδικοῖσ διαλέγεσθαι, ταπεινοῦντα καὶ συστέλλοντα, ἀλλὰ μὴ ὥσπερ σὺ χαυνοῦντα καὶ διαθρύπτοντα.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 104:2)
ἔστι γὰρ ἡμῖν νόμοσ, ὥσπερ ἐπὶ τοῖσ ἐρασταῖσ ἦν δουλεύειν ἐθέλοντα ἡντινοῦν δουλείαν παιδικοῖσ μὴ κολακείαν εἶναι μηδὲ ἐπονείδιστον, οὕτω δὴ καὶ ἄλλη μία μόνη δουλεία ἑκούσιοσ λείπεται οὐκ ἐπονείδιστοσ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 108:3)
ὅταν γὰρ εἰσ τὸ αὐτὸ ἔλθωσιν ἐραστήσ τε καὶ παιδικά, νόμον ἔχων ἑκάτεροσ, ὁ μὲν χαρισαμένοισ παιδικοῖσ ὑπηρετῶν ὁτιοῦν δικαίωσ ἂν ὑπηρετεῖν, ὁ δὲ τῷ ποιοῦντι αὐτὸν σοφόν τε καὶ ἀγαθὸν δικαίωσ αὖ ὁτιοῦν ἂν ὑπουργῶν <ὑπουργεῖν>, καὶ ὁ μὲν δυνάμενοσ εἰσ φρόνησιν καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν συμβάλλεσθαι, ὁ δὲ δεόμενοσ εἰσ παίδευσιν καὶ τὴν ἄλλην σοφίαν κτᾶσθαι, τότε δὴ τούτων συνιόντων εἰσ ταὐτὸν τῶν νόμων μοναχοῦ ἐνταῦθα συμπίπτει τὸ καλὸν εἶναι παιδικὰ ἐραστῇ χαρίσασθαι, ἄλλοθι δὲ οὐδαμοῦ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 110:1)
ᾧ μηδεὶσ ἐναντία πραττέτω ‐ πράττει δ’ ἐναντία ὅστισ θεοῖσ ἀπεχθάνεται ‐ φίλοι γὰρ γενόμενοι καὶ διαλλαγέντεσ τῷ θεῷ ἐξευρήσομέν τε καὶ ἐντευξόμεθα τοῖσ παιδικοῖσ τοῖσ ἡμετέροισ αὐτῶν, ὃ τῶν νῦν ὀλίγοι ποιοῦσι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 169:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION