헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δὲ πολλοῦ σφόδρα ἂν ἡγούμην ἀξίαν εἶναι τὴν μέθην, εἰ παιδεύειν οἱά τε ἦν ἀνθρώπουσ, ἀλλὰ μὴ τῶν χαλεπῶν ᾖ μεθύοντασ αὐτοὺσ ἑτέρουσ ποιεῖν σωφρονεῖν, καὶ πρὶν αὐτοὺσ καταπαῦσαι, τοῖσ ἄλλοισ ᾄδειν ὅπωσ εἰσ κάλλοσ βιώσονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 5:4)
τίσ γὰρ οὐκ οἶδεν ὑμῶν ὅτι πρῶτον μὲν οὐ πολλῶν τὰ τοιαῦτα παιδεύειν, οὐ μᾶλλόν γε ἢ νόμουσ τιθέναι καὶ γνώμασ ἐν δήμῳ λέγειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 5:5)
πότερον ὁ τὸν τύραννον παιδεύειν ἀξιῶν καὶ πλέων ἔξω τῆσ πατρίδοσ τοσοῦτον, ἢ οἱ τοῖσ πολίταισ τοῖσ ἑαυτῶν τὰ βέλτιστα ἐθελήσαντεσ συμβουλεῦσαι, καὶ τούτοισ ἐκ τῶν δυνατῶν ἀμείνω τὰ πράγματα ποιεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 116:1)
ποῖ’ ἄττ’ ἀπέλαυσασ τῶν τυράννων οὓσ παιδεύειν προῃροῦ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 116:12)
καὶ μὴν ὅτι γε ῥᾷον καὶ δύο καὶ τρεῖσ ἢ τοσούτουσ ὁμοῦ κατέχειν καὶ νέουσ γ’ ἔτι παιδεύειν ὁτιοῦν ἢ προήκοντασ καὶ πᾶσαν ἐφεξῆσ ἡλικίαν, τίσ οὐκ οἶδε τῶν πάντων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 133:5)
ἆρ’ οὖν οὐκ ἄτοπον τὸν μὲν ἄλλον χρόνον τοσοῦτον ὄντα τὸ πλῆθοσ διαλέγεσθαι καὶ παιδεύειν τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, καὶ μήτε τῶν πολιτικῶν μηδένα δυσμεναίνειν μήτε τῶν περὶ τοὺσ ποιητὰσ ἐσπουδακότων, ἀλλὰ καὶ κωμῳδίαν τινὰ συνθέντα εἰσ αὐτὸν ἡττηθέντ’ ἀπελθεῖν, καὶ εἴ τινα καὶ ἤρεσε, μηδὲν πλέον τοῦ γέλωτοσ τότε συμβῆναι, τοσούτῳ δ’ ὕστερον χρόνῳ καὶ ὅτ’ ἐκ τοσούτων κακῶν ἡ πόλισ αὐτὴν ἀνελάμβανε, καὶ ἡνίκα τοῖσ ἠδικηκόσι μὴ μνησικακήσειν ὀμωμόκεσαν, τηνικαῦτα δυσχερᾶναι τοὺσ λόγουσ αὐτοῦ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 135:11)
ἀλλ’ οἰεί, ὦ Γλαύκων, εἰ τῷ ὄντι οἱο͂́σ τε ἦν παιδεύειν ἀνθρώπουσ καὶ βελτίουσ ἀπεργάζεσθαι Ὅμηροσ, ἅτε περὶ τούτων οὐ μιμεῖσθαι, ἀλλὰ γιγνώσκειν δυνάμενοσ, οὐκ ἄρ’ ἂν πολλοὺσ ἑταίρουσ ἐποιήσατο καὶ ἐτιμᾶτο καὶ ἠγαπᾶτο ὑπ’ αὐτῶν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 13:21)
ἐπεὶ γὰρ οἰκία μὲν πᾶσα μέροσ πόλεωσ, ταῦτα δ’ οἰκίασ, τὴν δὲ τοῦ μέρουσ πρὸσ τὴν τοῦ ὅλου δεῖ βλέπειν ἀρετήν, ἀναγκαῖον πρὸσ τὴν πολιτείαν βλέποντασ παιδεύειν καὶ τοὺσ παῖδασ καὶ τὰσ γυναῖκασ, εἴπερ τι διαφέρει πρὸσ τὸ τὴν πόλιν εἶναι σπουδαίαν καὶ <τὸ> τοὺσ παῖδασ εἶναι σπουδαίουσ καὶ τὰσ γυναῖκασ σπουδαίασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 190:2)
ἔστι δὲ τέτταρα σχεδὸν ἃ παιδεύειν εἰώθασι, γράμματα καὶ γυμναστικὴν καὶ μουσικὴν καὶ τέταρτον ἔνιοι γραφικήν, τὴν μὲν γραμματικὴν καὶ γραφικὴν ὡσ χρησίμουσ πρὸσ τὸν βίον οὔσασ καὶ πολυχρήστουσ, τὴν δὲ γυμναστικὴν ὡσ συντείνουσαν πρὸσ ἀνδρείαν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 17:2)
ὅτι μὲν οὖν δεῖ τοὺσ νέουσ μὴ παιδιᾶσ ἕνεκα παιδεύειν, οὐκ ἄδηλον οὐ γὰρ παίζουσι μανθάνοντεσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 52:1)
ταῦτα γὰρ ἐπαγγέλλεται δεινὸσ εἶναι, καὶ ἀργύριον αἰτεῖ καὶ μαθητὰσ συλλέγει περὶ αὐτῶν τούτων ἐπαγγελλόμενοσ παιδεύειν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 64:2)
ἐοίκέ γε μὴν καὶ τὰ περὶ κοίτην καὶ τὴν καθ’ ἡμέραν δίαιταν ἱκανὸσ εἶναι παιδεύειν Ὅμηροσ ἡρωικήν τινα καὶ βασιλικὴν τῷ ὄντι παίδευσιν, ὡσ μαθόντα παρ’ ἐκείνου Λυκοῦργον νομοθετῆσαι τοῖσ Σπαρτιάταισ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 54:2)
ἃ δὲ ἔστι παῤ αὐτῶν, ἔχειν, εὐταξίᾳ τῶν ἄλλων δήμων διαφέροντασ, αἰδοῖ, τῷ πείθεσθαι τοῖσ ἀγαθοῖσ ἀνδράσι, φιλεργίᾳ, σωφροσύνῃ τῇ περὶ τὸν καθ̓ ἡμέραν βίον, τῷ μήτε τῶν σωμάτων ἀμελεῖν μήτε τῆσ ψυχῆσ, καθ̓ ὅσον ἑκάστῳ σχολὴν δίδωσι τὰ αὑτοῦ πράγματα, τῷ προθύμωσ ἐκτρέφειν τέκνα καὶ παιδεύειν, τῷ παρέχειν Ἑλληνικὴν τῷ ὄντι καὶ ἀθόρυβον καὶ καθεστῶσαν τὴν πόλιν καὶ τὸ δριμὺ καὶ τὸ ἀνδρεῖον τῆσ φύσεωσ καὶ τὴν σύνεσιν ἐπὶ τὰ μείζω καὶ καλλίω τρέπειν, διχοφροσύνησ δὲ καὶ ταραχῆσ καὶ τοῦ προσκρούειν ἀλλήλοισ ὡσ οἱο͂́ν τε ἀπέχεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΦΙΛΟΦΡΟΝΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΣΗΓΟΥΜΕΝΗΝ ΑΥΤΩΙ ΤΙΜΑΣ. 19:1)
πόσῳ δὴ κρείττουσ ὑμεῖσ οἱ παραδιδόντεσ αὑτοὺσ καὶ παιδεύειν κελεύοντεσ τῶν εἰ καί τισ παῤ αὑτοῦ πρόθυμοσ ἦν τοῦτο ποιεῖν ἀγανακτούντων καὶ οὐ μόνον οὐ τιμώντων, ἀλλὰ καὶ ἀποκτεινάντων τὸν ἐπιμελούμενον .
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΔΙΟΔΩΡΟΝ. 15:1)
καὶ μὴν ὥσπερ Ὅμηροσ διά τε μύθων καὶ ἱστορίασ ἐπεχείρησε τοὺσ ἀνθρώπουσ παιδεύειν, σφόδρα ἐργώδεισ ὄντασ παιδευθῆναι, καὶ Σωκράτησ πολλάκισ ἐχρῆτο τῷ τοιούτῳ, ποτὲ μὲν σπουδάζειν ὁμολογῶν, ποτὲ δὲ παίζειν προσποιούμενοσ, τούτου ἕνεκεν ἀνθρώπουσ ὠφέλει·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 17:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION