헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν γὰρ ἅπαντα ταῦθ’ ἡμῖν ἐστι διακονία καὶ νόμουσ θεῖναι καὶ πολιτείαν καταστῆσαι καὶ στρατοπέδων ἄρξαι καὶ ἀρχὴν ἐπέτειον ἐν πόλει, καὶ προσέτι προβουλεῦσαι, προεδρεῦσαι, πρεσβείαν τελέσασθαι, δικάσαι δίκασ, πανηγύρεισ, ἂν οὕτω τύχῃ, κοσμῆσαι, λέγω συνελὼν ἅπασαν πρᾶξιν καὶ προστασίαν, εἰ διακονίαν καὶ ὑπηρεσίαν χρὴ καλεῖν, οἱο͂ν δὴ καὶ βασιλείαν αὐτὴν καὶ δυναστείαν ἅπασαν, καὶ ἔτι γ’, εἰ βούλει, πρότερον οἰκίασ ἄρχοντα μὴ ἄρχειν μᾶλλον ἢ δουλεύειν, καὶ τὸ τοῦ κωμῳδιοποιοῦ βεβαίωσ καὶ παγίωσ ἔχει ὡσ ἄρ’ εἷσ εἰή τῆσ οἰκίασ δοῦλοσ ὁ δεσπότησ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 37:11)
καὶ εἰ μὲν οὕτωσ, εἰή ἄν τι παγίωσ οὐκ ὄν, καὶ αὕτη βεβαία δόξα, καὶ εἰ τὸ μὴ εἶναι βέβαιόν τι καὶ γνώριμον, γνωριμωτέρα ἂν εἰή ἡ φάσισ ἡ ἀντικειμένη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 106:1)
καὶ γὰρ ἐκεῖνοσ ἔφη πάντων εἶναι χρημάτων μέτρον ἄνθρωπον, οὐδὲν ἕτερον λέγων ἢ τὸ δοκοῦν ἑκάστῳ τοῦτο καὶ εἶναι παγίωσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 73:2)
καὶ οἰόνται, ἴσασι δ’ οὐδέν, καὶ ἀμφιδοξοῦντεσ προστιθέασιν ἀεὶ τὸ ἴσωσ καὶ τάχα, καὶ πάντα λέγουσιν οὕτωσ, παγίωσ δ’ οὐδέν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 13 2:1)
καὶ τἆλλα δὴ οὕτω, σκληρὸν καὶ θερμὸν καὶ πάντα, τὸν αὐτὸν τρόπον ὑποληπτέον, αὐτὸ μὲν καθ’ αὑτὸ μηδὲν εἶναι, ὃ δὴ καὶ τότε ἐλέγομεν, ἐν δὲ τῇ πρὸσ ἄλληλα ὁμιλίᾳ πάντα γίγνεσθαι καὶ παντοῖα ἀπὸ τῆσ κινήσεωσ, ἐπεὶ καὶ τὸ ποιοῦν εἶναί τι καὶ τὸ πάσχον αὐτῶν ἐπὶ ἑνὸσ νοῆσαι, ὥσ φασιν, οὐκ εἶναι παγίωσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 91:1)
οὕτω δὴ τούτων οὐδέποτε τῶν αὐτῶν ἑκάστων φανταζομένων, ποῖον αὐτῶν ὡσ ὂν ὁτιοῦν τοῦτο καὶ οὐκ ἄλλο παγίωσ διισχυριζόμενοσ οὐκ αἰσχυνεῖταί τισ ἑαυτόν;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 203:1)
μηδέν, ἦν δ’ ἐγώ, πω πάνυ παγίωσ αὐτὸ λέγωμεν, ἀλλ’ ἐὰν μὲν ἡμῖν καὶ εἰσ ἕνα ἕκαστον τῶν ἀνθρώπων ἰὸν τὸ εἶδοσ τοῦτο ὁμολογῆται καὶ ἐκεῖ δικαιοσύνη εἶναι, συγχωρησόμεθα ἤδη ‐ τί γὰρ καὶ ἐροῦμεν;
(플라톤, Republic, book 4 347:1)
καὶ γὰρ ταῦτα ἐπαμφοτερίζειν, καὶ οὔτ’ εἶναι οὔτε μὴ εἶναι οὐδὲν αὐτῶν δυνατὸν παγίωσ νοῆσαι, οὔτε ἀμφότερα οὔτε οὐδέτερον.
(플라톤, Republic, book 5 735:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION