헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ἀκρήτουσ χέε λοιβὰσ Αἰσονίδησ, γήθει δὲ σέλασ θηεύμενοσ Ἴδμων πάντοσε λαμπόμενον θυέων ἄπο τοῖό τε λιγνὺν πορφυρέαισ ἑλίκεσσιν ἐναίσιμον ἀίσσουσαν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 8:24)
ἀπειλαὶ δὲ κηρύκων οὐ διέλιπον πάντοσε φοιτώντων, αἰτούντων γῆν καὶ ὕδωρ ὅστισ βούλεται σῶσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 65:14)
τοῦτο μὲν γὰρ εὐώδη διαφερόντωσ φησὶ τὴν νῆσον τῶν ἡδίστων ἐν αὐτῇ καιομένων θυμιαμάτων, τοῦτο δὲ σύσκιον δένδροισ εὐθαλέσι, κύκλῳ δὲ περὶ τὸ σπήλαιον ἄμπελονπεριήκουσαν ὡραίαν, βότρυσι βριθομένην, ἔμπροσθεν δὲ λειμῶνασ ἁπαλοὺσ ἀναμὶξ σελίνων τε καὶ ἑτέρων, ἐν δὲ τῷ μέσῳ κρήνασ τέτταρασ λαμπροῦ καὶ διαφανοῦσ ὕδατοσ πάντοσε ἀπορρέοντοσ, ἅτε οὐκ ὄντοσ ἑτεροκλινοῦσ οὐδὲ ἀνίσου τοῦ χωρίου.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 51:1)
πρόσθε δ’ Ἀλέξανδροσ προί̈ει δολιχόσκιον ἔγχοσ, καὶ βάλεν Ἀτρεί̈δαο κατ’ ἀσπίδα πάντοσε ἴσην, οὐδ’ ἔρρηξεν χαλκόσ, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμὴ ἀσπίδ’ ἐνὶ κρατερῇ·
(호메로스, 일리아스, Book 3 41:4)
ἦ ῥα καὶ ἀμπεπαλὼν προί̈ει δολιχόσκιον ἔγχοσ, καὶ βάλε Πριαμίδαο κατ’ ἀσπίδα πάντοσε ἴσην·
(호메로스, 일리아스, Book 3 42:1)
ἀμφοτέρω δ’ Αἰάντε κελευτιόωντ’ ἐπὶ πύργων πάντοσε φοιτήτην μένοσ ὀτρύνοντεσ Ἀχαιῶν.
(호메로스, 일리아스, Book 12 19:1)
ὅσ ῥα τότ’ Ἀτρεί̈δαο μέσον σάκοσ οὔτασε δουρὶ ἐγγύθεν, οὐδὲ διὰ πρὸ δυνήσατο χαλκὸν ἐλάσσαι ἂψ δ’ ἑτάρων εἰσ ἔθνοσ ἐχάζετο κῆρ’ ἀλεείνων πάντοσε παπταίνων μή τισ χρόα χαλκῷ ἐπαύρῃ.
(호메로스, 일리아스, Book 13 62:2)
ὣσ ἄρα φωνήσασ ἀπέβη ξανθὸσ Μενέλαοσ, πάντοσε παπταίνων ὥσ τ’ αἰετόσ, ὅν ῥά τέ φασιν ὀξύτατον δέρκεσθαι ὑπουρανίων πετεηνῶν, ὅν τε καὶ ὑψόθ’ ἐόντα πόδασ ταχὺσ οὐκ ἔλαθε πτὼξ θάμνῳ ὑπ’ ἀμφικόμῳ κατακείμενοσ, ἀλλά τ’ ἐπ’ αὐτῷ ἔσσυτο, καί τέ μιν ὦκα λαβὼν ἐξείλετο θυμόν.
(호메로스, 일리아스, Book 17 72:1)
ὣσ τότε σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲσ ὄσσε φαεινὼ πάντοσε δινείσθην πολέων κατὰ ἔθνοσ ἑταίρων, εἴ που Νέστοροσ υἱὸν ἔτι ζώοντα ἴδοιτο.
(호메로스, 일리아스, Book 17 72:2)
ποίει δὲ πρώτιστα σάκοσ μέγα τε στιβαρόν τε πάντοσε δαιδάλλων, περὶ δ’ ἄντυγα βάλλε φαεινὴν τρίπλακα μαρμαρέην, ἐκ δ’ ἀργύρεον τελαμῶνα.
(호메로스, 일리아스, Book 18 44:1)
ἀμφὶ δ’ ἄρ’ αἰγείρων ὑδατοτρεφέων ἦν ἄλσοσ, πάντοσε κυκλοτερέσ, κατὰ δὲ ψυχρὸν ῥέεν ὕδωρ ὑψόθεν ἐκ πέτρησ·
(호메로스, 오디세이아, Book 17 31:2)
βῆ δ’ ἴμεν αἰτήσων ἐνδέξια φῶτα ἕκαστον, πάντοσε χεῖρ’ ὀρέγων, ὡσ εἰ πτωχὸσ πάλαι εἰή.
(호메로스, 오디세이아, Book 17 51:6)
τοὶ δ’ ὁμάδησαν μνηστῆρεσ κατὰ δώμαθ’, ὅπωσ ἴδον ἄνδρα πεσόντα, ἐκ δὲ θρόνων ἀνόρουσαν ὀρινθέντεσ κατὰ δῶμα, πάντοσε παπταίνοντεσ ἐϋδμήτουσ ποτὶ τοίχουσ·
(호메로스, 오디세이아, Book 22 2:9)
ὣσ φάτο, τὼ δ’ ἔξω βήτην μεγάροιο κιόντε, ἑζέσθην δ’ ἄρα τώ γε Διὸσ μεγάλου ποτὶ βωμόν, πάντοσε παπταίνοντε, φόνον ποτιδεγμένω αἰεί.
(호메로스, 오디세이아, Book 22 63:1)
ὁ δ’ ὡσ ἅπαξ τῶν ἐν Ἰταλίᾳ πραγμάτων ἐλάβετο, μείζω ἀεὶ προσεπενόει καὶ πάντοσε τῆσ Ῥωμαίων ἀρχῆσ ἔπεμπε χρησμολόγουσ, ταῖσ πόλεσι προλέγων λοιμοὺσ καὶ πυρκαϊὰσ φυλάσσεσθαι καὶ σεισμούσ·
(루키아노스, Alexander, (no name) 36:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION