헬라어 문장 내 검색 Language

σάνδαλα δ’ αὐτίκα ῥιψὶν ἐπὶ ψαμάθοισ ἁλίῃσιν, ἄφραστ’ ἠδ’ ἀνόητα διέπλεκε, θαυματὰ ἔργα, συμμίσγων μυρίκασ καὶ μυρσινοειδέασ ὄζουσ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 8:7)
εἰ δὲ μή, γίνεται κενὸν καὶ ληρῶδεσ, οἱο͂ν Λικύμνιοσ ποιεῖ ἐν τῇ τέχνῃ, ἐπούρωσιν ὀνομάζων καὶ ἀποπλάνησιν καὶ ὄζουσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 13 5:3)
ὦ Διονύσια, αὗται μὲν ὄζουσ’ ἀμβροσίασ καὶ νέκταροσ καὶ μὴ ’πιτηρεῖν σιτί’ ἡμερῶν τριῶν, κἀν τῷ στόματι λέγουσι, βαῖν’ ὅπῃ θέλεισ.
(아리스토파네스, Acharnians, Prologue 6:26)
ναὶ μὰ τόδε σκῆπτρον, τὸ μὲν οὔ ποτε φύλλα καὶ ὄζουσ φύσει, ἐπεὶ δὴ πρῶτα τομὴν ἐν ὄρεσσι λέλοιπεν, οὐδ’ ἀναθηλήσει·
(호메로스, 일리아스, Book 1 26:8)
δέελον δ’ ἐπὶ σῆμά τ’ ἔθηκε συμμάρψασ δόνακασ μυρίκησ τ’ ἐριθηλέασ ὄζουσ, μὴ λάθοι αὖτισ ἰόντε θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν.
(호메로스, 일리아스, Book 10 53:2)
ὡσ δ’ Εὖρόσ τε Νότοσ τ’ ἐριδαίνετον ἀλλήλοιιν οὔρεοσ ἐν βήσσῃσ βαθέην πελεμιζέμεν ὕλην φηγόν τε μελίην τε τανύφλοιόν τε κράνειαν, αἵ τε πρὸσ ἀλλήλασ ἔβαλον τανυήκεασ ὄζουσ ἠχῇ θεσπεσίῃ, πάταγοσ δέ τε ἀγνυμενάων, ὣσ Τρῶεσ καὶ Ἀχαιοὶ ἐπ’ ἀλλήλοισι θορόντεσ δῄουν, οὐδ’ ἕτεροι μνώοντ’ ὀλοοῖο φόβοιο.
(호메로스, 일리아스, Book 16 65:1)
εἰ γάρ τισ ὄζουσ ὀξυτόμῳ πελέκει ἐξερείψειεν μεγάλασ δρυόσ, αἰσχύνοι δέ οἱ θαητὸν εἶδοσ·
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 81:2)
ἱστορεῖ δὲ καὶ δένδρον ἐν Γαδείροισ ὄζουσ ἔχον καμπτομένουσ εἰσ ἔδαφοσ, πολλάκισ δὲ φύλλα ξιφοειδῆ πηχυαῖα τὸ μῆκοσ, πλάτοσ δὲ τετραδάκτυλα.
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 5 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION