헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

διδόντασ δὲ καὶ πειθομένουσ ἀναγκαίωσ τοιοῦτον γενέσθαι τὸν Περικλέα, ποῦ τῶν βλασφημιῶν τούτων εἰκὸσ ἀξιοῦν, ὡσ διάκονοσ ἀντὶ προστάτου καὶ τῶν ὀψοποιῶν οὐδὲν ἦν βελτίων οὐδ’ ἐπιτηδειότεροσ χρῆσθαι πόλει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 7:2)
σὺ δὲ τὸν τούτων ἡγούμενον καὶ τὸν ἅπασι τοῖσ Ἕλλησι τῶν ἀναγκαιοτάτων ἅμα καὶ τῶν καλλίστων κατάρξαντα, σωτηρίασ, ἐλευθερίασ, εὐκλείασ, οὐκ ᾐσχύνθησ τιθεὶσ μετὰ τῶν ὀψοποιῶν, καὶ τοῖσ ἐσχάτοισ ὀνείδεσι δουλείασ εἰ μὴ περιβαλεῖσ, οὐκ ἀρκεῖν ἀξιῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 59:3)
καὶ μὴν εἰ μηδὲν βελτίουσ ἐποίουν, ἔσωζον δὲ, ἰατρῶν ἓν τοῦτό γ’ ἐποίουν, οὐκ ὀψοποιῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 85:2)
οὐδὲ τοὺσ μὲν ὑπὲρ μιᾶσ γυναικὸσ ὑβρισθείσησ ἀγανακτήσαντασ ἀνδρῶν ἀγαθῶν λογισμῷ χρῆσθαι φήσομεν, τοὺσ δ’ ἁπάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ προστάντασ, ἡνίχ’ ὑπὲρ παίδων ὁμοῦ καὶ γυναικῶν καὶ ἱερῶν καὶ τάφων καὶ πάντων τῶν ὄντων ἐκινδύνευον, τούτουσ μετὰ τῶν ὀψοποιῶν καταλέξομεν, πρὸσ τοὺσ ἡμιθέουσ ἀφέντεσ κρίνειν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 150:3)
εἰ γὰρ ἑκάστῳ τοῦτ’ ἐν τῇ ψυχῇ παρασταίη καὶ τοῦτο πάντεσ πεισθεῖεν, μὴ ὅτι Μιλτιάδησ καὶ Θεμιστοκλῆσ καὶ Περικλῆσ καὶ Κίμων καίπερ κεφάλαιον τῶν Ἀθηναίων, οὐδὲν τῶν ὀψοποιῶν οὐδὲ τῶν σιτοποιῶν ἄρα βελτίουσ ἦσαν, ἀλλὰ κἀγώ τινασ ἐν τοῖσ οἰκέταισ κέκτημαι τοιούτουσ τὴν φύσιν, οἳ τὸν αὐτὸν τρόπον θεραπεύουσιν ἐμὲ ὅνπερ ἐκεῖνοι τὸν δῆμον τῶν Ἀθηναίων ἐθεράπευον, τοσοῦτον τούτων διαφέροντεσ, ὅτι πολλοὺσ ἀνθ’ ἑνὸσ δεσπότασ ἐκέκτηντο, εἰ ταύτην ἔχοιεν κατ’ ἐκείνων τὴν δόξαν καὶ μὴ λογίσαιντο ὅτι λόγοσ ἄλλωσ ταῦτ’ ἦν καὶ πρὸσ τὸ παρὸν φιλονεικία τισ καὶ ὑπερβολὴ, σχολῇ γ’ ἂν ἄλλουσ τινὰσ αἰδεσθεῖεν, ἢ τιμῆσ τινοσ ἀξιώσαιεν δημοσίᾳ διὰ τούτουσ, οἷσ αὐτοῖσ οὐδ’ ὁτιοῦν αἰδοῦσ ὠφείλετο ὡσ ἐκ τοῦ λόγου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 189:9)
ηὔξηται δὲ καὶ ἡ τῶν ὀψοποιῶν περιεργία καὶ ἡ τῶν μυρεψῶν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 32 1:6)
"εἰ δέ τισ τῶν ὀψοποιῶν ἢ μαγείρων ’ἴδιον εὑρ́οι βρῶμα καὶ περιττόν, ἐξουσίαν μὴ εἶναι χρήσασθαι τούτῳ ἕτερον πρὸ ἐνιαυτοῦ ἀλλ’ αὐτῷ τῷ εὑρόντι, τὸν χρόνον τοῦτον ὅπωσ ὁ πρῶτοσ εὑρὼν καὶ τὴν ἐργασίαν ἔχῃ, πρὸσ τὸ τοὺσ ἄλλουσ φιλοπονοῦντασ αὑτοὺσ ὑπερβάλλεσθαι τοῖσ τοιούτοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:2)
μάλ’ εὐφυὴσ ἄνθρωποσ, ἐπὶ τραγῳδίαν ὡρ́μηκε νῦν καὶ τῶν μὲν ὑποκριτῶν πολὺ κράτιστόσ ἐστιν ὀψοποιόσ, ὡσ δοκεῖ τοῖσ χρωμένοισ, τῶν δ’ ὀψοποιῶν ὑποκριτήσ κάκιστόσ ἐστι τοῖσ θεωμένοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 57 3:4)
καὶ οὔτε πλείονα τῶν δεόντων προσοίσῃ οὔτε ὀψοποιῶν δεηθήσῃ ποτῷ τε τῷ παραπεσόντι ἀρκεσθήσῃ.
(에픽테토스, Works, gnomologium epicteteum e( stobaei libris 3-4) 17:2)
τὴν κυνα δὲ παρεισπεσοῦσαν τόν τε ἀλλᾶντα ὅλον καταφαγεῖν, περὶ τἆλλα τῶν ὀψοποιῶν ἐχόντων, καὶ τοῦ πλακοῦντοσ τὸ ἥμισυ·
(루키아노스, Saturnalia, letter 1 5:2)
ἢ οὐ δοκεῖ δεήσειν παιδαγωγῶν, τιτθῶν, τροφῶν, κομμωτριῶν, κουρέων, καὶ αὖ ὀψοποιῶν τε καὶ μαγείρων;
(플라톤, Republic, book 2 219:2)
διηγεῖτο γοῦν ἡμῶν τῷ πάππῳ Λαμπρίᾳ Φιλώτασ ὁ Ἀμφισσεὺσ ἰατρὸσ εἶναι μὲν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ τότε, μανθάνων τὴν τέχνην, γενόμενοσ δέ τινι τῶν βασιλικῶν ὀψοποιῶν συνήθησ ἀναπεισθῆναι νέοσ ὢν ὑπ’ αὐτοῦ τὴν πολυτέλειαν καὶ τὴν παρασκευὴν τοῦ δείπνου θεάσασθαι.
(플루타르코스, Antony, chapter 28 2:3)
ἰδίαν εἶναι φωνὴν ὥσπερ τινὸσ ζῴου τῆσ φιλίασ, τὸ δ’ ἀπαρρησίαστον ἄφιλον καὶ ἀγεννέσ, οὐδὲ ταύτην ἀμίμητον ἀπολέλοιπεν, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ δεινοὶ τῶν ὀψοποιῶν τοῖσ πικροῖσ χυμοῖσ καὶ αὐστηροῖσ ἡδύσμασι χρῶνται, τῶν γλυκέων ἀφαιροῦντεσ τὸ πλήσμιον, οὕτωσ οἱ κόλακεσ;
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 5 6:1)
ταυτὶ μὲν οὖν ἐρεῖ τισ οὐδὲ τῶν σοφωτάτων, τῶν ὀψοποιῶν, ὧν χάριν δοκῶ μόνοσ εἶναι τοσαύτησ ἡγεμὼν πανδαισίασ.
(작자 미상, Greek Anthology, book 4, chapter 3 6:1)
πλείω μέν γε τῶν ὀψοποιῶν συμμιγνύων πολυτελέστερα ποιεῖ·
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 14 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION