헬라어 문장 내 검색 Language

"ὑπὸ μὲν οὖν τὴν ἰατρικὴν ἡ ὀψοποιικὴ ὑποδέδυκε καὶ προσποιεῖται τὰ βέλτιστα σιτία τῷ σώματι εἰδέναι, ὥστ’ εἰ δέοι ἐν παισὶ διαγωνίζεσθαι ὀψοποιόν τε καὶ ἰατρὸν ἢ ἐν ἀνδράσιν οὕτωσ ἀνοήτοισ ὥσπερ οἱ παῖδεσ, πότεροσ ἐπαί̈ει περὶ τῶν χρηστῶν σιτίων καὶ πονηρῶν, ὁ ἰατρὸσ ἢ ὁ ὀψοποιὸσ, λιμῷ ἂν ἀποθανεῖν τὸν ἰατρόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:45)
ἔπειτα τὸν μὲν ἰατρὸν φῂσ λιμῷ ἂν ἀποθανεῖν, εἰ πρὸσ τὸν ὀψοποιὸν ἀγωνίζοιτο ἐν παισὶν ἢ τοιούτοισ ἀνθρώποισ, οἳ μὴ δύνανται γνῶναι τἀληθέσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 82:7)
οὐχ ὡσ κατὰ Μίθαικον τὸν ὀψοποιὸν καὶ Θεαρίωνα τὸν ἀρτοποιὸν τὴν φύσιν γενομένων, ἀλλ’ ὡσ χαλεπὸν τοῖσ ἄλλοισ καὶ εἰπεῖν πρεπόντωσ περὶ αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 85:2)
περιγενομένων γὰρ τῇ πόλει χρημάτων συχνῶν ἀπὸ τῶν ἔργων τῶν ἀργυρείων, καὶ ταῦτα μελλόντων εἰκῆ νέμεσθαι, μόνοσ τῶν πάντων ἐτόλμησεν ἀντειπεῖν, οὐ διακόνου πρᾶγμα πράττων, οὐδ’ ὑπηρετοῦντοσ ταῖσ ἐπιθυμίαισ, οὐδ’ ἀποπιμπλάντοσ τὰσ ἡδονὰσ, ἀλλὰ μᾶλλον, ὥσ γέ μοι φαίνεται, συμβούλου καὶ διδασκάλου, καὶ τὸ μὲν ἥδιστον ἑκόντοσ ὑπερβαίνοντοσ, τὸ δὲ βέλτιστον προορωμένου καὶ πράττοντοσ, κἂν δέῃ λυπῆσαι, καὶ τὸν ἰατρὸν, ἀλλ’ οὐ τὸν ὀψοποιὸν μιμουμένου, μᾶλλον δὲ καὶ τὸν γυμναστὴν, ὡσ ἂν σὺ φαίησ, εἴπερ πρὸ τοῦ κινδύνου καὶ τῶν δυσχερῶν ἔπραττε τὸ συμφέρον καὶ ὅπωσ μὴ ὑποδώσει τοῖσ Ἕλλησι τὰ πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 72:6)
τὸν ὀψοποιὸν σκευάσαι χρηστῶσ μόνον δεῖ τοὔψον, ὁ ἄλλο δ’ οὐδέν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 23 1:5)
τελώνην δὲ ἵππον ἢ συκοφάντην βάτραχον ἢ σοφιστὴν κολοιὸν ἢ ὀψοποιὸν κώνωπα ἢ κίναιδον ἀλεκτρυόνα καὶ τἆλλα ὅσα ὑμεῖσ ἐπιτηδεύετε, οὐκ ἂν ἴδοισ ἐν ἐκείνοισ.
(루키아노스, Gallus, (no name) 27:3)
τούτων, σιτοποιὸν ἢ ὀψοποιὸν ἢ ὑφάντην ἢ σκυτοτόμον ἢ σκυτοδεψόν, οὐδὲν θαυμαστόν ἐστιν ὄντα τοιοῦτον δόξαι καὶ αὑτῷ καὶ τοῖσ ἄλλοισ θεραπευτὴν εἶναι σώματοσ, παντὶ τῷ μὴ εἰδότι ὅτι ἔστιν τισ παρὰ ταύτασ ἁπάσασ τέχνη γυμναστική τε καὶ ἰατρική, ἣ δὴ τῷ ὄντι γε ἐστὶν σώματοσ θεραπεία, ἥνπερ καὶ προσήκει τούτων ἄρχειν πασῶν τῶν τεχνῶν καὶ χρῆσθαι τοῖσ τούτων ἔργοισ διὰ τὸ εἰδέναι ὅτι χρηστὸν καὶ πονηρὸν τῶν σιτίων ἢ ποτῶν ἐστιν εἰσ ἀρετὴν σώματοσ, τὰσ δ’ ἄλλασ πάσασ ταύτασ ἀγνοεῖν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 431:1)
τὸν δὲ ὀψοποιὸν γελάσαι καὶ εἰπεῖν ὅτι πολλοὶ μὲν οὐκ εἰσὶν οἱ δειπνοῦντεσ, ἀλλὰ περὶ δώδεκα·
(플루타르코스, Antony, chapter 28 3:2)
ὀργιλώτατοσ γὰρ ὁ φιλάργυροσ πρὸσ τὸν οἰκονόμον, ὁ γαστρίμαργοσ πρὸσ τὸν ὀψοποιόν, ὁ ζηλότυποσ πρὸσ τὸ γύναιον, ὁ κενόδοξοσ κακῶσ ἀκούσασ·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 8 3:2)
ὀργιλώτατοσ γὰρ ὁ φιλάργυροσ πρὸσ τὸν οἰκονόμον, ὁ γαστρίμαργοσ πρὸσ τὸν ὀψοποιὸν ὁ ζηλότυποσ πρὸσ τὸ γύναιον ὁ κενόδοξοσ κακῶσ ἀκούσασ·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 8 7:1)
οἱ δὲ Μῆδοι ὅσον χρόνον σχολὴν πρὸ δείπνου ἦγεν ὁ Κυαξάρησ ᾖσαν πρὸσ αὐτόν, οἱ μὲν καὶ αὐτοὶ καθ’ ἑαυτούσ, οἱ δὲ πλεῖστοι ὑπὸ Κύρου ἐγκέλευστοι, δῶρα ἄγοντεσ, ὁ μέν τισ οἰνοχόον καλόν, ὁ δ’ ὀψοποιὸν ἀγαθόν, ὁ δ’ ἀρτοποιόν, ὁ δὲ μουσουργόν, ὁ δ’ ἐκπώματα, ὁ δ’ ἐσθῆτα καλήν·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ε, chapter 5 46:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION