헬라어 문장 내 검색 Language

ἦν γὰρ οὐ μόνον ἑνὶ ἀλλὰ πολλοῖσ οὐκ εὐάλωτον, εἶχε δὲ προτομὴν μὲν λέοντοσ, οὐρὰν δὲ δράκοντοσ, τρίτην δὲ κεφαλὴν μέσην αἰγόσ, δι’ ἧσ πῦρ ἀνίει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 3 1:6)
εἶχε δὲ οὗτοσ τρεῖσ μὲν κυνῶν κεφαλάσ, τὴν δὲ οὐρὰν δράκοντοσ, κατὰ δὲ τοῦ νώτου παντοίων εἶχεν ὄφεων κεφαλάσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 12:2)
ὁ δὲ εὑρὼν αὐτὸν ἐπὶ ταῖσ πύλαισ τοῦ Ἀχέροντοσ, τῷ τε θώρακι συμπεφραγμένοσ καὶ τῇ λεοντῇ συσκεπασθείσ, περιβαλὼν τῇ κεφαλῇ τὰσ χεῖρασ οὐκ ἀνῆκε κρατῶν καὶ ἄγχων τὸ θηρίον, ἑώσ ἔπεισε, καίπερ δακνόμενοσ ὑπὸ τοῦ κατὰ τὴν οὐρὰν δράκοντοσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 12:15)
ἔπεμψε γὰρ Ἥρα Σφίγγα, ἣ μητρὸσ μὲν Ἐχίδνησ ἦν πατρὸσ δὲ Τυφῶνοσ, εἶχε δὲ πρόσωπον μὲν γυναικόσ, στῆθοσ δὲ καὶ βάσιν καὶ οὐρὰν λέοντοσ καὶ πτέρυγασ ὄρνιθοσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 8:3)
"ἐσελθέτωσαν ἐσ τὸ χωρίον οἱ περὶ οὐρὰν λοχαγοί.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 4 3:6)
ἔπειτα ἄνεμον τηρήσαντεσ ὡσ ἐπὶ τὸ χῶμα ἐπιφέροντα ἐξάψαντεσ τριήρεσι τὴν ναῦν κατ̓ οὐρὰν εἷλκον.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 19 3:1)
πρῶτα μὲν δὴ μακραὶ ἔστων ἀπὸ κεφαλῆσ ἐπ̓ οὐράν·
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 4 2:1)
τὸ γὰρ τοῦ ἵππου μῆκοσ ἀπὸ κεφαλῆσ ἐπ̓ οὐρὰν ἐκπίμπλησι τοῦ τετραγώνου ὅ τι περ ἐσ βάθοσ τῷ ἀριθμῷ ἐνδέον·
(아리아노스, chapter 16 17:2)
̓θακαῖν ταῖν πλευραῖν, ἐσ τὸ κατ̓ οὐρὰν τοῦ ἵππου ὡσ ἔνι μάλιστα εὐθὺ ἐσ τοὐπίσω ἀκοντίσαι, καὶ τοῦτο δράσαντα ὀξέωσ αὖ ἐπιστρέψαντα κατὰ νώτου βαλεῖν τὸ ὅπλον, ὅτι τὰ γυμνὰ οὕτω γε παραδίδοται τοῖσ πολεμίοισ, εἰ ἄνευ προβολῆσ ἐπιστρέψειεν.
(아리아노스, chapter 37 6:3)
καὶ ταῦτ’ εἰπὼν οὐρὰν ὑπίλασ ὑπὸ λεοντόπουν βάσιν, ὑπεξῆλθεν τοῦ συμποσίου ὑπνηλὸσ κάρτα γενόμενοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce 2:3)
"φασὶ δ’ αὐτοὺσ ἁλίσκεσθαι σύνδυο καὶ φαίνεσθαι τὸν ἕτερον ἐπὶ τοῦ ἑτέρου κατ’ οὐρὰν ἑπόμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 152)
ὠνόμασται γὰρ καὶ οὗτοσ ἀπὸ τοῦ σείειν συνεχῶσ τὴν οὐράν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 27 3:5)
πῶσ δὲ οὐ τὸν ταῶ μᾶλλον ὁρῶντα θαυμάζει, καλὸν οὕτω καὶ ποικίλον, ἔτι δὲ αὐτὸν ἐπαιρόμενον καὶ ἐπιδεικνύντα τὸ κάλλοσ τῶν πτερῶν, ὅταν ἁβρύνηται πρὸσ τὴν θήλειαν, ἀνακλάσασ τὴν οὐρὰν καὶ περιστήσασ αὑτῷ πανταχόθεν ὥσπερ εὐειδὲσ ἄντρον ἤ τινα γραφῇ μιμηθέντα οὐρανὸν ποικίλον ἄστροισ, σύν γε τῷ λοιπῷ σώματι θαυμαστόν, ἐγγύτατα χρυσοῦ κυάνῳ κεκραμένου, καὶ δὴ ἐν ἄκροισ τοῖσ πτεροῖσ οἱο͂ν ὀφθαλμῶν ἐνόντων ἤ τινων δακτυλίων τό τε σχῆμα καὶ κατὰ τὴν ἄλλην ὁμοιότητα;
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 2:1)
ὁμοίωσ δὲ καὶ τὴν οὐρὰν μακρὰν ἔχουσαι τὴν τοῦ θηρίου φύσιν ἀποτυποῦνται.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 51 1:4)
διὸ καὶ καταπλαγέντεσ ἔθεσαν ἐπὶ τὴν γῆν τὸν ὄφιν, καὶ τοὺσ περὶ τὴν οὐρὰν τόπουσ κατακεντοῦντεσ ἀντιπεριέσπων τοῦ θηρίου τὸν ἀπὸ τῶν ὀδόντων σπαραγμὸν ἐπὶ τὴν αἴσθησιν τῶν ἀλγούντων μερῶν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 37 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION