헬라어 문장 내 검색 Language

Προφάσιεσ δὲ μυρίαι, ψύξιεσ μᾶλλον, ἧσσον ἐκκαύσιεσ, πληγαὶ, ὀστέων ἰχθύων διαπάρσιεσ ἐσ τὰ παρίσθμια, ψυχροποσίαι, μέθαι, πλησμοναὶ, καὶ τὰ ἀπὸ τῆσ ἀναπνοῆσ κακά.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.79)
καὶ γὰρ αὐτὰ ἀπ’ ἐκείνων τὸ πλεῖστον τῆσ κινήσιοσ ἴσχει· ἴσχει δὲ καὶ ἐξ ἑωυτέων καὶ ἔλαττον · τάδε μέντοι ἀκινησίην πάσχει μᾶλλον· σπάνιον δὲ εἴ κοτε ἐξ ἑωυτέων εἰσ ἀναισθησίην τρέποντα ι, δοκεῖ καὶ μὴ εἰσ τὸ πάμπαν· ἢν δὲ ξύνδεσμόσ τισ νεύρων λυθῇ τῶν ἐξ ὀστέων πεφυκότων τινὸσ, καὶ κραινόν των ἐσ ὀστέα, ἢ Ῥαγέντοσ, ἀκρατέα τὰ μέρεα καὶ ἐπισυρόμενα, οὐκ ἀναίσθητα, γίγνεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.118)
Φωνὴ βραγχώδησ· αὐχὴν ὑποσκόλιοσ, Ῥαδινὸσ, οὐκ εὐπαράγωγοσ· ὁκοῖόν τι ξυντετα μένοσ· δάκτυλοι ἰσχνοὶ, τὰ δὲ ἄρθρα παχέα· ὀστέων μούνων ἡ ἰδέη· σμύχονται γὰρ καὶ σάρκεσ· ὄνυχεσ γρυποὶ δακτύλων, αἱ κοιλίαι Ῥυσαὶ καὶ πλατέεσ· ὑπ’ ἀσαρκίασ γὰρ οὔτε τὴν περιταινίην οὔτε τὸ στρογγύλον ἴσχουσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.150)
ὡσ ἐσ τὴν τῶν ὀστέων περιαγωγὴν ὑποχόνδρια λαγαρὰ, ἀνεσπασμένα, ἐπιγάστριον τῇ Ῥάχει προσφυὲσ καὶ λαγών.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.155)
Ξυνὸσ μὲν ἁπάντων τῶν ἄρθρων πόνοσ ἡ ἀρθρῖτισ· ἀλλὰ ποδῶν μὲν ποδάγρην καλέομεν, ἰσχιάδα δὲ ἰσχίων, χειράγρην δὲ χειρῶν· ἤν γε μὲν σχέδιοσ ᾖ ἐπί τινι τῶν προσκαίρων αἰτίων ὁ πόνοσ, ἢ κρύβδην δὲ μελετήσῃ πολλὸν χρόνον ἡ νοῦσοσ, εὖτε ἐπὶ προφάσι σμικρῇ ὁ πόνοσ καὶ ἡ νοῦσοσ ἐξήφθη· ἔστι δὲ ἁπάντων ξυλλήβδην τῶν νεύρων ἡ πάθη, ἢν αὐξηθὲν τὸ κακὸν ἅπασι ἐπιφοιτῇ · ἀρχὴ δὲ νεῦρα τὰ δεσμὰ τῶν ἄρθρων, καὶ ὁκόσα ἐξ ὀστέων πέφυκεκαὶ ἐν ὀστέοισι ἐμφύνει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.303)
πᾶσαν γὰρ ὀστέων ξυμβολὴν νέμεται ἡ νοῦσοσ, ὅκωσ ποδὸσ ἢ χειρὸσ ἄρθρον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.328)
τὴν δὲ ἑτέρην τὴν μεσηγὺ τῶν ὠμοπλατέων ἐρείδειν ἀναίμακτον , σχάζειν τε τὴν ἐπὶ τῆσ κορυφῆσ ἀφειδέωσ ἔσ τε πλήθεοσ ὁλκὴν καὶ ἐσ τὴν τοῦ βάθεοσ ἐντομήν · κεφαλαίην γὰρ τὰ μέχρισ ὀστέων ὀνίνησι ἰήματα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.22)
ἔσ τ’ ἂν ἡ μῆνιγξ τῶν ὀστέων ἀποστῇ, τερέτρῳ χρὴ περικόπτειν τὰ γυμνὰ ἢν ἔτι σμικρὰ ἀντέχῃ μέχρι αὐτομάτου ἀποσπάσιοσ, ὅτε μέλαινά κοτε τουτέων καὶ παχείη εὑρεθῇ ἡ μῆνιγξ· καὶ ἐπὴν ἐσ μύδησιν, ἢ καὶ κάθαρσιν, τοῦ ἰητροῦ εὐτόλμωσ ἀκεομένου, ἐσ ὠτειλὴν ξυμβῇ τὸ τρῶμα, ὥνθρωποσ ἐξῆλθε τῆσ νούσου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.120)
λόγχη τισ ἐμπέπηγέ μοι δι’ ὀστέων ὀδυρτά.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode, antistrophe 1:19)
ἔνθεν ἐκγελᾷ ὀστέων ῥαγέντων φόνοσ, ἵν’·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 72 2:1)
ὑμεῖσ δ’ ’ ὦ λοπαδάγχαι κατὰ τὸν αὐτὸν ποιητὴν Εὔβουλον, λευκῶν ὑπογαστριδίων,’ ἑτέροισ οὐ παραχωροῦντεσ φθέγγεσθε καὶ τὰσ ἡσυχίασ οὐκ ἄγετε ἑώσ ἄν τισ ὑμῖν ὡσ κυνιδίοισ ἄρτων ἢ ὀστέων προσρίψῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 80 2:2)
τὰσ πλευρὰσ οἱο͂́ν περ βατίσ, τὰν δ’ ὀπισθίαν ἔχεισ, Θεάγενεσ, οἱο͂́ν περ βάτοσ, τὰν δὲ κεφαλὰν ὀστέων οἱο͂́ν περ ἔλαφοσ, οὐ βατίσ, τὰν δὲ λαπάραν σκορπίοσ παίσαι θαλάττιοσ τεοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 26 1:2)
καὶ τότ’ ἐγὼ σαρκῶν τ’ ἐνοπὰν ἴδον ἠδ’ ὀστέων στεναγμὸν βαρὺν ἦν διακρῖναι ἰδόντα παῦροσ ἐν καιρῷ χρόνοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10 2:3)
ἡ μὲν οὖν τοιάδε ἀκρόασισ θεωρία τισ οὖσα καὶ πομπὴ παραπλήσιον ἔχει τι ταῖσ ἐπιδείξεσι τῶν καλουμένων ἰατρῶν, οἳ προκαθίζοντεσ ἐν τῷ μέσῳ ξυμβολὰσ ἄρθρων καὶ ὀστέων συνθέσεισ καὶ παραθέσεισ καὶ τοιαῦθ’ ἕτερα ἐπεξίασι, πόρουσ καὶ πνεύματα καὶ διηθήσεισ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 7:1)
τὸ δὲ σῶμα ἰλίγγουσ τε καὶ σπασμοὺσ καὶ ἐπιληψίασ καὶ τἄλλα νοσήματα, ὅσα οὐδὲ τῷ λόγῳ δυνατὸν διελθεῖν, ὡσ ἂν αἵματοσ καὶ πνεύματοσ μεστόν, ἔτι δὲ ἐκ σαρκῶν τε καὶ νεύρων καὶ ὀστέων συγκείμενον, ἐκ μαλακῶν τε καὶ σκληρῶν καὶ ὑγρῶν καὶ ξηρῶν, τῶν ἐναντιωτάτων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 24:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION