헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν μὲν οὖν ἀρχὴν τῆσ στρατείασ ταύτησ ὁσίαν καὶ δικαίαν ἀπεφηνάμην εἶναι·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1171)
καὶ πάλιν, οὔτε θεοὺσ οὔτε ὁσίαν ἐποιήσατο ἐμποδὼν τοιούτῳ λόγῳ, οὐδ’ ὤκνησεν, οὐδὲ πρὸσ οὓσ ἔλεγεν αὐτοὺσ ᾐσχύνθη.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 7:3)
καὶ ὑπὲρ μὲν τοῦ ἱερέωσ τοῦ βαρβάρου τὸν θεὸν ἀξιοῦν αἰδεῖσθαι, ὑπὲρ δὲ τῶν ὁμοφύλων τοσούτων τὸ πλῆθοσ μήτε θεοὺσ τοὺσ κοινοὺσ μήτε ὁσίαν μήτε σπονδὰσ ἐθέλειν αἰσχυνθῆναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 4:3)
κἀγὼ νομίσασ πολλὴν ὁσίαν τοῦ πράγματοσ ἐπὶ τὴν χύτραν τῆσ ἀθάρησ ἀνίσταμαι.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:17)
οὔτε δ’ ἰατρὸσ ἐμπείρωσ δύναται θεραπεῦσαι τοὺσ κάμνοντασ, ἂν μὴ τὴν αἰτίαν τοῦ νοσήματοσ κατανοήσῃ, οὔτε δικαστὴσ ὁσίαν θεῖναι τὴν ψῆφον, ἐὰν μὴ τοῖσ τῆσ κρίσεωσ δικαίοισ σαφῶσ ᾖ παρηκολουθηκώσ.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 1:2)
νῦν τοίνυν ὑμᾶσ οὐκ εἰσ Πελοπόννησον δεῖ πρεσβείαν πέμπειν, οὐδ’ ὁδὸν μακρὰν βαδίσαι, οὐδ’ ἐφόδι’ ἀναλίσκειν, ἀλλ’ ἄχρι τοῦ βήματοσ ἐνταυθὶ προσελθόνθ’ ἕκαστον ὑμῶν τὴν ὁσίαν καὶ δικαίαν ψῆφον ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ θέσθαι κατ’ ἀνδρόσ, ὅσ, ὦ γῆ καὶ θεοί, ἐκεῖν’ ἃ διεξῆλθον ἐν ἀρχῇ δεδημηγορηκώσ, τὸν Μαραθῶνα, τὴν Σαλαμῖνα, τὰσ μάχασ, τὰ τρόπαια, ἐξαίφνησ ὡσ ἐπέβη Μακεδονίασ, πάντα τἀναντία τούτοισ, μὴ προγόνων μεμνῆσθαι, μὴ τρόπαια λέγειν, μὴ βοηθεῖν μηδενί, μὴ κοινῇ μετὰ τῶν Ἑλλήνων βουλεύεσθαι, μόνον οὐ καθελεῖν τὰ τείχη.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 400:1)
ὡσ δ’ οὐδὲν ἤνυε τούτοισ, προσελθὼν τοῖσ ἐπ’ ἐκεῖνον ἄγουσι τὴν αἰτίαν τοῦ φόνου, τοῖσ τοῦ τετελευτηκότοσ οἰκείοισ, χρήμαθ’ ὑπισχνεῖτο δώσειν εἰ τοῦ πράγματοσ αἰτιῷντ’ ἐμέ, καὶ οὔτε θεοὺσ οὔθ’ ὁσίαν οὔτ’ ἄλλ’ οὐδὲν ἐποιήσατ’ ἐμποδὼν τοιούτῳ λόγῳ, οὐδ’ ὤκνησεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 136:3)
πάντων οὖν εἵνεκα τῶν εἰρημένων, καὶ μάλιστα τοῦ θεοῦ χάριν περὶ οὗ τὴν ἑορτὴν ἀσεβῶν οὗτοσ ἑάλωκεν, τὴν ὁσίαν καὶ δικαίαν θέμενοι ψῆφον τιμωρήσασθε τοῦτον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 292:1)
ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὴν διοίκησιν ἀναιρεῖ, τήν θ’ ἱερὰν καὶ τὴν ὁσίαν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 148:1)
εἰ δέ τισ ἀγνοήσασ αὐτοὺσ τότε ἀκάκουσ ἡγήσατο καὶ ἀπράγμονασ εἶναι, βούλομαι ὑμῖν περὶ αὐτῶν τὰσ μαρτυρίασ ἀναγνῶναι, ἃσ μεμαρτυρήκασί μοι οἱ ὑπὸ τούτων ἠδικημένοι λόγῳ μὲν γὰρ διηγήσασθαι οὐκ ἂν ἱκανόν μοι γένοιτο τὸ ὕδωρ, ἵν’ ἐκ τούτων ἁπάντων σκεψάμενοι, τῶν τε λεχθέντων καὶ τῶν μαρτυρουμένων, ὁσίαν καὶ δικαίαν ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν τιθῆσθε τὴν ψῆφον.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 104:1)
ἀφέντεσ οὖν τοὺσ ἐλέουσ καὶ τοὺσ φενακισμοὺσ τοὺσ τούτου τὴν ὁσίαν καὶ δικαίαν φέρετε ψῆφον, καὶ σκοπεῖτε τὸ τῇ πατρίδι συμφέρον, μὴ τὸ Δημοσθένει·
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 134:2)
διὸ καὶ σωφρόνων ἐστὶ δικαστῶν, ὦ Ἀθηναῖοι, μήθ’ ὑμῖν αὐτοῖσ ἐναντίαν ἐνεγκεῖν τὴν ψῆφον μήτε πᾶσι τοῖσ ἄλλοισ Ἀθηναίοισ, ἀλλ’ ὁμοθυμαδὸν καταψηφισαμένουσ πάντασ παραδοῦναι τοῖσ ἐπὶ τοῦτο τεταγμένοισ θανάτῳ ζημιῶσαι, καὶ μὴ προέσθαι καὶ μὴ προδοῦναι τὴν ὁσίαν καὶ τὴν εὐόρκον ψῆφον, ἀναμνησθέντασ ὅτι τούτου κατέγνωκεν ἡ βουλὴ δῶρα λαμβάνειν καθ’ ὑμῶν, τούτου κατέγνωκεν ὁ πατὴρ καὶ ζῶν καὶ τελευτήσασ ἀδικεῖν ἑαυτόν, [καὶ] ἵνα τὸ πραότατον εἴπω τῶν ὀνομάτων, τούτου καταχειροτονήσασ ὁ δῆμοσ παραδέδωκεν ὑμῖν τιμωρήσασθαι, οὗτοσ πολλὰ κακὰ διαπεπραγμένοσ ἐπὶ τοιούτοισ εἴληπται πράγμασι νῦν ἀδικῶν, ἐφ’ οἷσ αἰσχρόν ἐστιν ὑμῖν τοῖσ δικάζουσιν ἀτιμώρητον ἐᾶσαι τοῦτον.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 25:1)
ἀίεισ οὐχ ὁσίαν ὕβριν ἐσ τὸν Βρόμιον, τὸν Σεμέλασ, τὸν παρὰ καλλι‐ στεφάνοισ εὐφροσύναισ δαί‐ μονα πρῶτον μακάρων;
(에우리피데스, choral, strophe 12)
Παλλάδοσ ὁσίαν ἥξεισ πόλιν·
(에우리피데스, episode, anapests16)
ἐπεὶ γὰρ ἐξέπνευσεν Ἀγαμέμνων βίον πληγεὶσ θυγατρὸσ τῆσ ἐμῆσ ὑπὲρ κάρα , αἴσχιστον ἔργον ‐ οὐ γὰρ αἰνέσω ποτέ ‐ χρῆν αὐτὸν ἐπιθεῖναι μὲν αἵματοσ δίκην, ὁσίαν διώκοντ’, ἐκβαλεῖν τε δωμάτων μητέρα·
(에우리피데스, episode, iambic 6:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION