헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γάρ πωσ φεύγουσι τὴν αὐγήν· σκότοσ δὲ πρηο̈́νει τουτέοισι τὴν νοῦσον· οὐ δὲ ἐσιδεῖν τι ἢ ἀκοῦσαι τερπνὸν εὔφοροι · κάκοδμοι τὴν ὄσφρησιν, καὶ οὔτε τι εὐῶδεσ αὐτέουσ τέρπει, ἐκτρέπονται δὲ καὶ τὰ κακώδεα · ἄχθονται τῷ βίῳ, θανατῶσι ὥνθρωποι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.16)
"τοῦτο δ’ ἔπρασσον οὐ μόνον τῆσ εὐωδίασ ἀπὸ τοῦ στήθουσ κατὰ φύσιν ἀναφερομένησ ἐπὶ τὴν ὄσφρησιν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ νομίζειν ἐν τῇ καρδίᾳ τὴν ψυχὴν καθιδρῦσθαι, ὡσ Πραξαγόρασ καὶ Φυλότιμοσ οἱ ἰατροὶ παραδεδώκασιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36 1:9)
τὸ μὲν γὰρ ὕδωρ θείου κατακόρου τὴν ὄσφρησιν ἔχει, τὸ δὲ χάσμα βρόμον πολὺν καὶ φοβερὸν ἐξίησι·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 89 5:1)
τῷ μύρῳ τοὺσ πόδασ ἀλειψάμενοσ ἔφη ἀπὸ μὲν τῆσ κεφαλῆσ εἰσ τὸν ἀέρα ἀπιέναι τὸ μύρον, ἀπὸ δὲ τῶν ποδῶν εἰσ τὴν ὄσφρησιν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 20:4)
ἡ μὲν οὖν πρὸσ τὰ εὐώδη καὶ κινοῦντα ταῖσ ἀποφοραῖσ τὴν ὄσφρησιν οἰκείωσ ἡδονὴ πρὸσ τῷ τὸ ὄφελοσ καὶ προῖκα καὶ ἁπλοῦν ἔχειν ἅμα χρείαν τινὰ συμβάλλεται τῇ διαγνώσει τῆσ τροφῆσ.
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 72)
ὥσπερ γὰρ τὸ μύρον ἀεὶ μὲν εὐφραίνει τὴν ὄσφρησιν πρὸσ δὲ τὰ δυσώδη φάρμακόν ἐστιν, οὕτωσ ἡ ἐπίνοια τῶν ἀγαθῶν ἐν τοῖσ κακοῖσ καὶ βοηθήματοσ ἀναγκαίου παρέχεται χρείαν τοῖσ μὴ φεύγουσι τὸ μεμνῆσθαι τῶν χρηστῶν μηδὲ πάντα καὶ πάντωσ μεμφομένοισ τὴν τύχην.
(플루타르코스, Consolatio ad uxorem, section 8 6:1)
ὅσαι δὲ τῶν ἡδονῶν τοὺσ περὶ γαστέρα καὶ αἰδοῖα καὶ γεῦσιν καὶ ὄσφρησιν ἀντιτεταγμένουσ αὐταῖσ καὶ ὅπωσ οὐχ ἁλώσονται προσέχοντασ, ἐκπεριοδεύουσαι περὶ τὰ ὄμματα καὶ τὰ ὦτα λανθάνουσιν ἐνῳκισμέναι καὶ λοχῶσαι, τούτουσ ἐκείνων οὐδὲν ἧττον ἐμπαθεῖσ ὄντασ καὶ ἀκολάστουσ ἀκρατεῖσ ὁμοίωσ οὐ καλοῦμεν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, ὅτι δεῖ μάλιστα τὰσ διὰ κακομουσίασ ἡδονὰσ φυλάττεσθαι, καὶ πῶσ φυλακτέον. 9:7)
"ἰσχυρόταται γάρ εἰσιν, ἅτε δὴ μή, καθάπερ αἱ περὶ γεῦσιν καὶ ἁφὴν καὶ ὄσφρησιν, εἰσ τὸ ἄλογον καὶ φυσικὸν ἀποτελευτῶσαι τῆσ ψυχῆσ, ἀλλὰ τοῦ κρίνοντοσ ἁπτόμεναι καὶ τοῦ φρονοῦντοσ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, ὅτι δεῖ μάλιστα τὰσ διὰ κακομουσίασ ἡδονὰσ φυλάττεσθαι, καὶ πῶσ φυλακτέον. 9:16)
ἢ δεῖ μὴ μόνον ἔχειν ἴχνη τὸν στιβευόμενον τόπον ἀλλὰ κινεῖν τὴν ὄσφρησιν, κινεῖ δὲ λυόμενα καὶ χαλώμενα μαλακῶσ ὑπὸ θερμότητοσ, ἡ δ’ ἄγαν περίψυξισ πηγνύουσα τὰσ ὀσμὰσ οὐκ ἐᾷ ῥεῖν οὐδὲ κινεῖν τὴν αἴσθησιν·
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 25 2:1)
οἱ Στωικοὶ πέντε τὰσ εἰδικὰσ αἰσθήσεισ, ὁρ́ασιν ἀκοὴν ὄσφρησιν γεῦσιν ἁφήν.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 4, Πόσαι εἰσὶν αἱ αἰσθήσεισ. 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION