헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅμοιον δὲ καὶ ὅτι ἐν τοῖσ ἱεροῖσ οἱ πτωχοὶ καὶ ᾄδουσι καὶ ὀρχοῦνται, καὶ ὅτι τοῖσ φυγάσιν ἔξεστιν οἰκεῖν ὅπου ἂν θέλωσιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 7:6)
οἱ Φαίακεσ δὲ παρ’ Ὁμήρῳ καὶ ἄνευ σφαίρασ ὀρχοῦνται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 271)
διὰ τοῦτο καὶ ἀστραγαλίζουσιν ἐν ταύτῃ τῇ πολιτείᾳ καὶ ὀρχοῦνται καὶ σφαιρίζουσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 33 2:1)
εἰσὶ δέ τινεσ οἵ φασι τὴν σίκιννιν ποιητικῶσ ὠνομάσθαι ἀπὸ τῆσ κινήσεωσ, ἣν καὶ οἱ σάτυροι ὀρχοῦνται ταχυτάτην οὖσαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 28 2:3)
ἔνοπλοι γὰρ αὐτὴν παῖδεσ ὀρχοῦνται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 28 3:2)
φέρουσιν ὀρχοῦνταί τε τὰ περὶ τὸν Διόνυσον καὶ τοὺσ Ἰνδοὺσ ἔτι τε τὰ περὶ τὸν Πενθέα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 29 3:1)
γυμνοὶ γὰρ ὀρχοῦνται οἱ παῖδεσ πάντεσ, ἐνρύθμουσ φοράσ τινασ ἀποτελοῦντεσ καὶ σχήματά τινα τῶν χειρῶν κατὰ τὸ ἁπαλόν, ὥστ’ ἐμφαίνειν θεωρήματά τινα τῆσ παλαίστρασ καὶ τοῦ παγκρατίου, κινοῦντεσ ἐνρύθμωσ τοὺσ πόδασ, τρόποι δὲ αὐτῆσ οἵ τε ὠσχοφορικοὶ καὶ οἱ βακχικοί, ὥστε καὶ τὴν ὄρχησιν ταύτην εἰσ τὸν Διόνυσον ἀναφέρεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 302)
ὀρχοῦνται δὲ ταύτην παρὰ τῷ Πινδάρῳ οἱ Λάκωνεσ, καὶ ἐστὶν ὑπορχηματικὴ ὄρχησισ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν κῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 30 1:6)
βέλτιστοι δέ εἰσι τῶν τρόπων οἵτινεσ καὶ ὀρχοῦνται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 30 1:7)
ἐπὶ τούτοισ δίκαιον μηδὲ τῆσ Ῥωμαίων ὀρχήσεωσ ἀμνημονεῖν, ἣν οἱ εὐγενέστατοι αὐτῶν τῷ πολεμικωτάτῳ τῶν θεῶν Ἄρει, οἱ Σάλιοι καλούμενοι ἱερωσύνησ δὲ τοῦτο ὄνομα, ὀρχοῦνται, σεμνοτάτην τε ἅμα καὶ ἱερωτάτην.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 20:1)
καὶ ὀρχοῦνταί γε ταῦτα οἱ εὐγενέστατοι καὶ πρωτεύοντεσ ἐν ἑκάστῃ τῶν πόλεων, οὐχ ὅπωσ αἰδούμενοι ἀλλὰ καὶ μέγα φρονοῦντεσ ἐπὶ τῷ πράγματι μᾶλλον ἤπερ ^ ἐπ’ εὐγενείαισ καὶ λειτουργίαισ καὶ ἀξιώμασι προγονικοῖσ.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 79:4)
πάντεσ γὰρ οἵ τε τῶν ἐπῶν ποιηταὶ οἱ ἀγαθοὶ οὐκ ἐκ τέχνησ ἀλλ’ ἔνθεοι ὄντεσ καὶ κατεχόμενοι πάντα ταῦτα τὰ καλὰ λέγουσι ποιήματα, καὶ οἱ μελοποιοὶ οἱ ἀγαθοὶ ὡσαύτωσ, ὥσπερ οἱ κορυβαντιῶντεσ οὐκ ἔμφρονεσ ὄντεσ ὀρχοῦνται, οὕτω καὶ οἱ μελοποιοὶ οὐκ ἔμφρονεσ ὄντεσ τὰ καλὰ μέλη ταῦτα ποιοῦσιν, ἀλλ’ ἐπειδὰν ἐμβῶσιν εἰσ τὴν ἁρμονίαν καὶ εἰσ τὸν ῥυθμόν, βακχεύουσι καὶ κατεχόμενοι, ὥσπερ αἱ βάκχαι ἀρύονται ἐκ τῶν ποταμῶν μέλι καὶ γάλα κατεχόμεναι, ἔμφρονεσ δὲ οὖσαι οὔ, καὶ τῶν μελοποιῶν ἡ ψυχὴ τοῦτο ἐργάζεται, ὅπερ αὐτοὶ λέγουσι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ιὤν 23:3)
καὶ παρὰ πότον ὀρχοῦνται πρὸσ αὐλὸν καὶ σάλπιγγα χορεύοντεσ, ἀλλὰ καὶ ἀναλλόμενοι καὶ ὀκλάζοντεσ·
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 3 14:13)
καὶ σὺ μὲν ἐν πέρδιξιν ἔχεισ νόον οἱ δὲ μύεσ νῦν ὀρχοῦνται, τῆσ σῆσ δραξάμενοι σπατάλησ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 206 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION