헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τέθραμμαι μὲν ἐκ παιδὸσ καὶ μειρακίου παρ’ ὑμῖν, οὐκ ἀφανεῖσ δὲ διατριβὰσ διατρίβω, ἀλλ’ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ μεθ’ ὑμῶν ὁρῶμαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1214)
ὦ πόποι, ἦ μέγα θαῦμα τόδ’ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 24:1)
ὕπτια δ’ ἐστὶ τὰ συντασσόμενα τῷ παθητικῷ μορίῳ, οἱο͂ν Ἀκούομαι, Ὁρῶμαι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 64:6)
ὢ πόποι ἦ μέγα θαῦμα τόδ’ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι δεινόν, ὃ οὔ ποτ’ ἔγωγε τελευτήσεσθαι ἔφασκον, Τρῶασ ἐφ’ ἡμετέρασ ἰέναι νέασ, οἳ τὸ πάροσ περ φυζακινῇσ ἐλάφοισιν ἐοίκεσαν, αἵ τε καθ’ ὕλην θώων παρδαλίων τε λύκων τ’ ἠί̈α πέλονται αὔτωσ ἠλάσκουσαι ἀνάλκιδεσ, οὐδ’ ἔπι χάρμη·
(호메로스, 일리아스, Book 13 12:12)
ὢ πόποι ἦ μέγα θαῦμα τόδ’ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι, οἱο͂ν δ’ αὖτ’ ἐξαῦτισ ἀνέστη κῆρασ ἀλύξασ Ἕκτωρ·
(호메로스, 일리아스, Book 15 30:4)
ὢ πόποι ἦ μέγα θαῦμα τόδ’ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι·
(호메로스, 일리아스, Book 20 31:4)
ὢ πόποι ἦ μέγα θαῦμα τόδ’ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι·
(호메로스, 일리아스, Book 21 4:12)
ὢ πόποι ἦ φίλον ἄνδρα διωκόμενον περὶ τεῖχοσ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι·
(호메로스, 일리아스, Book 22 12:20)
"ὦ πάτερ, ἦ μέγα θαῦμα τόδ’ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι.
(호메로스, 오디세이아, Book 19 8:1)
εἴσῃ γάρ, εἰ ὁρῶμαι μόνον ἢ καὶ τὸ κάειν τότε μοι πρόσεστιν.
(루키아노스, Dialogi Marini, menelaus and proteus, chapter 2 1:3)
εἰ δ’ οὖν θεούσ, μήτοι τόν γε μέγιστον τῶν θεῶν τολμῆσαι οὕτωσ ἀνομοίωσ μιμήσασθαι, ὥστεὢ πόποι, φάναι, ἦ φίλον ἄνδρα διωκόμενον περὶ ἄστυὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι, ἐμὸν δ’ ὀλοφύρεται ἦτορ·
(플라톤, Republic, book 3 46:1)
ᾗ τοῦ νοσοῦντοσ ἀνομοιότατον αὑτῷ γίνεται τὸ πρόσωπον, οὕτωσ ὁρῶν ὑπ’ ὀργῆσ ἐξισταμένουσ μάλιστα καὶ μεταβάλλοντασ ὄψιν χρόαν βάδισμα φωνήν, οἱο͂ν εἰκόνα τοῦ πάθουσ ἀπεματτόμην ἐμαυτῷ, πάνυ δυσχεραίνων εἰ φοβερὸσ οὕτωσ καὶ παρακεκινηκὼσ ὁρῶμαί ποτε τοῖσ φίλοισ καὶ τῇ γυναικὶ καὶ τοῖσ θυγατρίοισ, οὐ μόνον ἰδεῖν ἄγριοσ καὶ ἀσυνήθησ ἀλλὰ καὶ φωνὴν ἀπηνῆ καὶ τραχεῖαν ἀφιείσ, ὥσπερ ἑτέροισ τῶν συνήθων ἐνετύγχανον, οὐκ ἦθοσ οὐ μορφὴν οὐ λόγου χάριν οὐ τὸ πιθανὸν καὶ προσηνὲσ ἐν ὁμιλίᾳ δυναμένοισ ὑπ’ ὀργῆσ διαφυλάττειν .
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 6 1:1)
ὁρῶμαί ποτε τοῖσ φίλοισ καὶ τῇ γυναικὶ καὶ τοῖσ θυγατρίοισ, οὐ μόνον ἰδεῖν ἄγριοσ καὶ ἀσυνήθησ ἀλλὰ καὶ φωνὴν ἀπηνῆ καὶ τραχεῖαν ἀφιείσ·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 6 3:2)
ἀρχαῖα τὰ Λαβδακιδᾶν οἴκων ὁρῶμαι πήματα φθιτῶν ἐπὶ πήμασι πίπτοντ’, οὐδ’ ἀπαλλάσσει γενεὰν γένοσ, ἀλλ’ ἐρείπει θεῶν τισ, οὐδ’ ἔχει λύσιν.
(소포클레스, Antigone, choral, antistrophe 11)
εἰσ Ἑρμαφρόδιτον ἐν λουτρῷ ἱστάμενον ἀνδράσιν Ἑρμῆσ εἰμι, γυναιξὶ δὲ Κύπρισ ὁρῶμαι ἀμφοτέρων δὲ φέρω σύμβολά μοι τοκέων.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 7831)

SEARCH

MENU NAVIGATION