헬라어 문장 내 검색 Language

ὃσ εἰσ τοσοῦτον ἦλθον δυσδαιμονίασ, εἴτε χρὴ εἰπεῖν νεότητί τε καὶ ἀνοίᾳ τῇ ἐμαυτοῦ, εἴτε καὶ δυνάμει τῶν πεισάντων με ἐλθεῖν εἰσ τοιαύτην συμφορὰν τῶν φρενῶν, ὥστ’ ἀνάγκην μοι γενέσθαι δυοῖν κακοῖν τοῖν μεγίστοιν θάτερον ἑλέσθαι, ἢ μὴ βουληθέντι κατειπεῖν τοὺσ ταῦτα ποιήσαντασ οὐ περὶ ἐμοῦ μόνου ὀρρωδεῖν, εἴ τι ἔδει παθεῖν, ἀλλὰ καὶ τὸν πατέρα οὐδὲν ἀδικοῦντα σὺν ἐμαυτῷ ἀποκτεῖναι ‐ ὅπερ ἀνάγκη παθεῖν ἦν αὐτῷ, εἰ ἐγὼ μὴ ἐβουλόμην ταῦτα ποιῆσαι ‐ ἢ κατειπόντι τὰ γεγενημένα αὐτὸν μὲν ἀφεθέντα μὴ τεθνάναι, τοῦ δὲ ἐμαυτοῦ πατρὸσ μὴ φονέα γενέσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 12:1)
πάντωσ δὲ οὐδὲ τὸν Δάρδανον τὸν ἑαυτοῦ πρόγονον οὐδὲν εἶναι χείρω τοῦ Αἰακοῦ τοῦ σοῦ, σέ τε σκήπτεσθαι τὴν μῆνιν, τὸ δ’ ἀληθὲσ αὐτὸν ὀρρωδεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 13:4)
χωρὶσ γὰρ τῶν παραλαμβανομένων εἰσ αὐτὰ ἀκροαμάτων καὶ ἀργυρωμάτων καὶ στρωμνῆσ ἡ λοιπὴ παρασκευὴ καὶ ἡ τῶν δείπνων περιεργία καὶ ὁ τῶν τραπεζοποιῶν καὶ μαγείρων ὄχλοσ τοσοῦτοσ ἦν ὥστε πολλοὺσ ὀρρωδεῖν καὶ βουλομένουσ προσιέναι πρὸσ τὴν διατριβὴν ἀνακόπτεσθαι, καθάπερ εἰσ πολίτευμα πονηρὸν καὶ χορηγιῶν καὶ λειτουργιῶν πλῆρεσ εὐλαβουμένουσ προσάγειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 693)
ὅτι δὲ χρὴ μήτ’ ὀρρωδεῖν ὑμᾶσ τὴν ἐκείνου δύναμιν μήτ’ ἀγεννῶσ ἀντιταχθῆναι πρὸσ αὐτόν, ἀλλὰ καὶ σώμασι καὶ χρήμασι καὶ ναυσὶ καὶ πᾶσιν ὡσ ἁπλῶσ εἰπεῖν ἀφειδῶσ ὁρμῆσαι πρὸσ τὸν πόλεμον, ἐγὼ πειράσομαι διδάσκειν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου 3:1)
καὶ τόδε, ὦ πολῖται, τοῦ μήτ’ ὀρρωδεῖν μήτ’ ἐκτρέπεσθαι τὰ δεινὰ μέγιστον παρακέλευσμα, ὅτι πάντεσ οἱ πρωτεύοντεσ τοῦ βουλευτικοῦ συνεδρίου πάρεισιν, ὥσπερ ὁρᾶτε, κοινὰσ ὑμῖν ποιησόμενοι τὰσ τοῦ πολέμου τύχασ, οἷσ ἀφεῖσθαι στρατείασ ὅ τε χρόνοσ ὁ τῆσ ἡλικίασ ἀποδέδωκε καὶ ὁ νόμοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 9 1:1)
δὲ ταύτην ποιήσωνται Ῥωμαῖοι τοῦ πολέμου τὴν πρόφασιν, μὴ ὀρρωδεῖν, μηδ’ ὡσ ἄμαχόν τινα τὴν ἰσχὺν αὐτῶν καταπεπλῆχθαι, ἀλλὰ μένειν γενναίωσ καὶ ὡσ προσῆκεν Ἕλλησι πολεμεῖν, τῇ τ’ οἰκείᾳ πιστεύοντασ δυνάμει καὶ τῇ παρὰ Σαυνιτῶν ἀφιξομένῃ βοηθείᾳ, ναυτικήν τ’ ἰσχὺν προσληψομένουσ ἔξω τῆσ ἑαυτῶν, ἣν Ταραντῖνοι πέμψουσιν, ἐὰν ἄρα καὶ ταύτησ δέωνται, πολλὴν καὶ ἀγαθήν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 5 8:1)
πρῶτον μὲν γάρ ἀνελὼν δεισιδαιμονίαν ἅπασαν ἐν τῇ πόλει θάπτειν τοὺσ νεκρούσ, καὶ πλησίον ἔχειν τὰ μνήματα τῶν ἱερῶν οὐκ ἐκώλυσε, συντρόφουσ ποιῶν ταῖσ τοιαύταισ ὄψεσι καὶ συνήθεισ τοὺσ νέουσ, ὥστε μὴ ταράττεσθαι μηδ’ ὀρρωδεῖν τὸν θάνατον ὡσ μιαίνοντα τοὺσ ἁψαμένουσ νεκροῦ σώματοσ ἢ διὰ τάφων διελθόντασ.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 27 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION