- 문장 내 검색

헬라어 문장 내 검색 Language

καί ῥ᾿ ὁ μὲν ἤδη πάμπαν ἐνίπλεον ᾧ ὑπὸ μαζῷ μάργος Ἔρως λαιῆς ὑποϊ´σχανε χειρὸς ἀγοστόν, ὀρθὸς ἐφεστηώς:?
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 3:12)
τὰς δὲ καὶ αὐτὸς ἄναξ κορυφῆς ἔπι λισσάδος ἄκρης ὀρθὸς ἐπὶ στελεῇ τυπίδος βαρὺν ὦμον ἐρείσας Ἥφαιστος θηεῖτο, καὶ αἰγλήεντος ὕπερθεν οὐρανοῦ ἑστηυῖα Διὸς δάμαρ:
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 15:35)
εἶχε δὲ φοινικᾶς βόας, ὧν ἦν βουκόλος Εὐρυτίων, φύλαξ δὲ Ὄρθος ὁ κύων δικέφαλος ἐξ Ἐχίδνης καὶ Τυφῶνος γεγεννημένος.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 10:4)
ἐπεὶ δ εἴληπται ἡ διαλογὴ τῶν ἕξεων καθ ἕκαστα τὰ πάθη, καὶ αἱ ὑπερβολαὶ καὶ ἐλλείψεις, καὶ τῶν ἐναντίων ἕξεων, καθ ἃς ἔχουσι κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον τίς δ ὁ ὀρθὸς λόγος, καὶ πρὸς τίνα δεῖ ὁρ´ον ἀποβλέποντας λέγειν τὸ μέσον, ὕστερον ἐπισκεπτέον, φανερὸν ὅτι πᾶσαι αἱ ἠθικαὶ ἀρεταὶ καὶ κακίαι περὶ ἡδονῶν καὶ λυπῶν ὑπερβολὰς καὶ ἐλλείψεις εἰσί, καὶ ἡδοναὶ καὶ λῦπαι ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἕξεων καὶ παθημάτων γίνονται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 93:1)
τοῦτο δὲ λέγω τὸ ὡς δεῖ, καὶ ἐπὶ τούτων καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων, τὸ ὡς ὁ λόγος ὁ ὀρθός.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 85:1)
καὶ τοὺς μὲν ἐνταῦθα, ὅταν μὲν λογισμὸς μὴ δοκῶν ὀρθὸς εἶναι, τύχη δ αὐτοῦ αἰτία οὖσα, αὐτὴ δ ὀρθὴ οὖσα ἔσωσεν, ἀλλ ἐνίοτε δι ἐπιθυμίαν ἐλογίσατο πάλιν οὕτω καὶ ἠτύχησεν:
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 35:1)
τὸ μὲν οὖν κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον πράττειν κοινὸν καὶ ὑποκείσθω - ῥηθήσεται δ ὕστερον περὶ αὐτοῦ, καὶ τί ἐστιν ὁ ὀρθὸς λόγος, καὶ πῶς ἔχει πρὸς τὰς ἄλλας ἀρετάς.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 13:2)
κοινῇ μὲν οὖν περὶ τῶν ἀρετῶν εἴρηται ἡμῖν τό τε γένος τύπῳ, ὅτι μεσότητές εἰσιν καὶ ὅτι ἕξεις, ὑφ ὧν τε γίνονται, ὅτι τούτων πρακτικαὶ <καὶ> καθ αὑτάς, καὶ ὅτι ἐφ ἡμῖν καὶ ἑκούσιοι, καὶ οὕτως ὡς ἂν ὁ ὀρθὸς λόγος προστάξῃ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 82:2)
ὁ δὲ σώφρων οὐ τοιοῦτος, ἀλλ ὡς ὁ ὀρθὸς λόγος.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 158:1)
ἢ οὐκ ὀρθὸς ὁ διορισμός, ἀλλὰ προσθετέον τῷ βλάπτειν εἰδότα καὶ ὃν καὶ ᾧ καὶ ὣς τὸ παρὰ τὴν ἐκείνου βούλησιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 124:1)
καὶ ἔστιν οὐδὲν ἧττον ὀρθός:
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 144:1)
ἐπεὶ δὲ τυγχάνομεν πρότερον εἰρηκότες ὅτι δεῖ τὸ μέσον αἱρεῖσθαι, μὴ τὴν ὑπερβολὴν μηδὲ τὴν ἔλλειψιν, τὸ δὲ μέσον ἐστὶν ὡς ὁ λόγος ὁ ὀρθὸς λέγει, τοῦτο διέλωμεν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6, book 61)
καὶ γὰρ ἐν ταῖς ἄλλαις ἐπιμελείαις, περὶ ὅσας ἐστὶν ἐπιστήμη, τοῦτ ἀληθὲς μὲν εἰπεῖν, ὅτι οὔτε πλείω οὔτε ἐλάττω δεῖ πονεῖν οὐδὲ ῥᾳθυμεῖν, ἀλλὰ τὰ μέσα καὶ ὡς ὁ ὀρθὸς λόγος:
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 4:2)
διὸ δεῖ καὶ περὶ τὰς τῆς ψυχῆς ἕξεις μὴ μόνον ἀληθῶς εἶναι τοῦτ εἰρημένον, ἀλλὰ καὶ διωρισμένον τίς ἐστιν ὁ ὀρθὸς λόγος καὶ τούτου τίς ὁρ´ος.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 5:1)
ὀρθὸς δ ὁ κατὰ τὴν φρόνησιν.?
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 106:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION