헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ ὀρθῆσ ἡμῖν τῆσ πατρίδοσ οὔσησ, καὶ τῶν πολιτῶν κοινῇ μηδὲν ἀτυχούντων, συνῇδον μετὰ τῶν ἄλλων πρέσβεων τὸν παιᾶνα, ἡνίκα ὁ θεὸσ μὲν ἐτιμᾶτο, Ἀθηναῖοι δὲ μηδὲν ἠδόξουν, εὐσέβουν, ἀλλ’ οὐκ ἠδίκουν, καὶ δικαίωσ ἂν σῳζοίμην.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1633)
τὸ δὲ καὶ ἀπὸ ὀρθῆσ πτώσεωσ ἄρχεσθαι ἀφελῆ ποιεῖ τὸν λόγον καὶ τὸ κατὰ κόμματα λύειν τὰ νοήματα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 9:1)
οὕτω καὶ Πίνδαροσ τῆσ ὀρθῆσ μουσικῆσ ἐραστήσ ἐστι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 181:1)
ἔτι δὲ εἰ πρότερα τὰ μέρη τοῦ ὅλου, τῆσ δὲ ὀρθῆσ ἡ ὀξεῖα μέροσ καὶ ὁ δάκτυλοσ τοῦ ζῴου, πρότερον ἂν εἰή ἡ ὀξεῖα τῆσ ὀρθῆσ καὶ ὁ δάκτυλοσ τοῦ ἀνθρώπου.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 137:2)
ὁ δὲ τῆσ ὀρθῆσ λόγοσ οὐ διαιρεῖται εἰσ ὀξείασ λόγον, ἀλλ’ <ὁ> τῆσ ὀξείασ εἰσ ὀρθήν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 152:1)
"ἐλάττων" γὰρ "ὀρθῆσ" ἡ ὀξεῖα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 152:3)
εἰ μὲν γάρ ἐστι καὶ ἡ ψυχὴ ζῷον ἢ ἔμψυχον, ἢ ἕκαστον ἡ ἑκάστου, καὶ κύκλοσ τὸ κύκλῳ εἶναι, καὶ ὀρθὴ τὸ ὀρθῇ εἶναι καὶ ἡ οὐσία ἡ τῆσ ὀρθῆσ, τὶ μὲν καὶ τινὸσ φατέον ὕστερον, οἱο͂ν τῶν ἐν τῷ λόγῳ καὶ τινὸσ ὀρθῆσ καὶ γὰρ ἡ μετὰ τῆσ ὕλησ, ἡ χαλκῆ ὀρθή, καὶ ἡ ἐν ταῖσ γραμμαῖσ ταῖσ καθ’ ἕκαστα, ἡ δ’ ἄνευ ὕλησ τῶν μὲν ἐν τῷ λόγῳ ὑστέρα τῶν δ’ ἐν τῷ καθ’ ἕκαστα μορίων προτέρα, ἁπλῶσ δ’ οὐ φατέον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 164:2)
ἐκ νέου δ’ ἀγωγῆσ ὀρθῆσ τυχεῖν πρὸσ ἀρετὴν χαλεπὸν μὴ ὑπὸ τοιούτοισ τραφέντα νόμοισ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 133:5)
οὐχ ἱκανὸν δ’ ἴσωσ νέουσ ὄντασ τροφῆσ καὶ ἐπιμελείασ τυχεῖν ὀρθῆσ, ἀλλ’ ἐπιεδὴ καὶ ἀνδρωθέντασ δεῖ ἐπιτηδεύειν αὐτὰ καὶ ἐθίζεσθαι, καὶ περὶ ταῦτα δεοίμεθ’ ἂν νόμων, καὶ ὅλωσ δὴ περὶ πάντα τὸν βίον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 137:1)
καὶ περὶ τοῦ Κύρου οὖν ὁ μὲν λέγει ὡσ ἐκ πρώτησ ἡλικίασ ἐπεπαίδευτο πάντα τὰ πάτρια, ὁ δὲ Πλάτων ὥσπερ ἐναντιούμενοσ ἐν τρίτῳ Νόμων φησί ’ μαντεύομαι δὲ περὶ Κύρου τὰ μὲν ἄλλα στρατηγὸν αὐτὸν ἀγαθὸν εἶναι καὶ φιλόπονον,2 παιδείασ δ’ ὀρθῆσ οὐδὲ ἧφθαι τὸ παράπαν, οἰκονομίᾳ δ’ οὐδ’ ᾑτινιοῦν προσεσχηκέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 112 2:3)
νῦν δ’ ἐκστὰσ τῆσ ὀρθῆσ καὶ δικαίασ ὁδοῦ καὶ φυγὼν τοὺσ παρ’ αὐτὰ τὰ πράγματ’ ἐλέγχουσ, τοσούτοισ ὕστερον χρόνοισ αἰτίασ καὶ σκώμματα καὶ λοιδορίασ συμφορήσασ ὑποκρίνεται·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 22:1)
ἐγὼ δέ σοι λέγω, ὅτι τῶν πολιτευομένων παρὰ τοῖσ Ἕλλησι διαφθαρέντων ἁπάντων, ἀρξαμένων ἀπὸ σοῦ, πρότερον μὲν ὑπὸ Φιλίππου, νῦν δ’ ὑπ’ Ἀλεξάνδρου, ἔμ’ οὔτε καιρὸσ οὔτε φιλανθρωπία λόγων οὔτ’ ἐπαγγελιῶν μέγεθοσ οὔτ’ ἐλπὶσ οὔτε φόβοσ οὔτ’ ἄλλ’ οὐδὲν ἐπῆρεν οὐδὲ προηγάγετο ὧν ἔκρινα δικαίων καὶ συμφερόντων τῇ πατρίδι οὐδὲν προδοῦναι, οὐδ’, ὅσα συμβεβούλευκα πώποτε τουτοισί, ὁμοίωσ ὑμῖν ὥσπερ ἂν τρυτάνη ῥέπων ἐπὶ τὸ λῆμμα συμβεβούλευκα, ἀλλ’ ἀπ’ ὀρθῆσ καὶ δικαίασ καὶ ἀδιαφθόρου τῆσ ψυχῆσ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 420:3)
ἐγὼ γάρ, ἴστω Ζεὺσ ὁ πάνθ’ ὁρῶν ἀεί,οὔτ’ ἂν σιωπήσαιμι τὴν ἄτην ὁρῶνστείχουσαν ἀστοῖσ ἀντὶ τῆσ σωτηρίασ,οὔτ’ ἂν φίλον ποτ’ ἄνδρα δυσμενῆ χθονὸσθείμην ἐμαυτῷ, τοῦτο γιγνώσκων ὅτιἥδ’ ἐστὶν ἡ σῴζουσα, καὶ ταύτησ ἔπιπλέοντεσ ὀρθῆσ τοὺσ φίλουσ ποιούμεθα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 324:7)
ἐκ δὲ τῶν ἄλλων πανταχοῦ πασῶν σχεδὸν ἁπλῶσ ἡμαρτημένων τε καὶ φαύλων πρὸσ τὴν ἄκραν εὐθύτητα τοῦ θείου καὶ μακαρίου νόμου καὶ τῆσ ὀρθῆσ διοικήσεωσ, ὅμωσ δὲ πρὸσ τὸ παρὸν εὐπορήσομεν παράδειγμα τῆσ ἐπιεικέστερον ἐχούσησ πρὸσ τὴν παντελῶσ διεφθαρμένην, ὡσ ἐν πᾶσι νοσοῦσι τόν γ̓ ἐλαφρότατα διάγοντα τῷ κάκιστα διακειμένῳ παραβάλλοντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 41:2)
οὔκουν δυνατόσ ἐστιν εὐδαιμονεῖν, ὥσπερ οὐδ̓ εὐπλοῆσαι δύναταί τισ οὐκ εἰδὼσ ἔνθα πλεῖ, μάτην ἐν τῷ πελάγει φερόμενοσ, νῦν μὲν ὀρθῆσ πλεούσησ τῆσ νεώσ, ἂν οὕτω τύχῃ, νῦν δὲ ἀποκλινούσησ, καὶ νῦν μὲν οὐρίου φερομένου τοῦ πνεύματοσ, πάλιν δὲ ἐναντίου.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION