헬라어 문장 내 검색 Language

ταύτασ Ἀριστοτέλησ ἱστορεῖ τὰ μὲν βράγχια ἔχειν καλυπτά, εἶναι καρχαρόδοντασ καὶ τῶν συναγελαζομένων καὶ σαρκοφάγων χολήν τε ἔχειν ἰσομήκη τῷ ἐντέρῳ καὶ σπλῆνα ὁμοίωσ, λέγεται δὲ ὡσ θηρευθεῖσαι προσανάλλονται καὶ ἀποτρώγουσαι τὴν ὁρμιὰν ἐκφεύγουσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 62)
καὶ μάλα, ἤνπερ ἡ ἱέρειά μοι ἐθελήσῃ πρὸσ ὀλίγον χρῆσαι τὴν ὁρμιὰν ἐκείνην καὶ τὸ ἄγκιστρον, ὅπερ ὁ ἁλιεὺσ ἀνέθηκεν ὁ ἐκ Πειραιῶσ.
(루키아노스, Piscator, (no name) 47:5)
ἐμβάντων δὲ πολλῶν εἰσ τὰσ ἁλιάδασ καὶ τοῦ Ἀντωνίου τὴν ὁρμιὰν καθέντοσ, ἐκέλευσέ τινα τῶν αὑτῆσ ὑποφθάσαντα καὶ προσνηξάμενον τῷ ἀγκίστρῳ περιπεῖραι Ποντικὸν τάριχοσ.
(플루타르코스, Antony, chapter 29 4:1)
τό γε τὴν ὁρμιὰν δεξόμενον.
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 12 5:1)
Ἀριστοτέλησ δέ φησι μηδὲν ἐν τούτοισ λέγεσθαι σοφὸν ἢ περιττὸν ἀλλὰ τῷ ὄντι κεράτιον περιτίθεσθαι πρὸ τοῦ ἀγκίστρου περὶ τὴν ὁρμιάν, ἐπεὶ πρὸσ ἄλλο ἐρχόμενοι διεσθίουσι.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 24 11:4)
σκάρου μὲν γὰρ ἄγκιστρον καταπιόντοσ, οἱ παρόντεσ σκάροι προσαλλόμενοι τὴν ὁρμιὰν ἀποτρώγουσιν οὗτοι δὲ καὶ τοῖσ εἰσ κύρτον ἐμπεσοῦσι τὰσ οὐρὰσ παραδόντεσ ἔξωθεν ἕλκουσι δάκνοντασ προθύμωσ καὶ συνεξάγουσιν.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 25 1:1)
καὶ διὰ τοὔργον αὐτῷ γέγονε τοὔνομα ᾧ σοφίσματι καὶ τὴν σηπίαν χρῆσθαί φησιν ὁ Ἀριστοτέλησ καθίησι γὰρ ὥσπερ ὁρμιὰν ἀπὸ τοῦ τραχήλου πλεκτάνην, μηκύνεσθαί τε πόρρω χαλώσησ καὶ πάλιν συντρέχειν εἰσ ἑαυτὴν ἀναλαμβανούσησ ῥᾷστα πεφυκυῖαν.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 27 6:3)
διὰ τί τῶν ἀρρένων ἵππων μᾶλλον ἢ τῶν θηλειῶν τὰσ τρίχασ εἰσ τὴν ὁρμιὰν λαμβάνουσι;
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 171)

SEARCH

MENU NAVIGATION