헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ προσῆν τῷ ὁρ́κῳ ἀρὰ ἰσχυρά.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1152)
ἄξιον δὲ μέμψασθαι τὸν θέντα τὸν νόμον, ὃσ ἐναντία τῷ ὁρ́κῳ τοῦ δήμου καὶ τῆσ βουλῆσ ἐνομοθέτησεν·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 6:1)
οἱ δ’ ὁρ́κῳ εἴξαντεσ ὑπέστρεφον ἂψ ἐπὶ νῆα σώεσθαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 5:20)
εἶτα τῆσ πέμπτησ ἡμέρασ, ἣ τῷ ὁρ́κῳ τελευταία κατὰ τὸν νόμον ἦν, ἀμφὶ δεκάτην ὡρ́αν αὐτοὺσ κατὰ σπουδὴν συναγαγὼν ἔφη τὸν δῆμον ἐσπουδακότα περὶ τὸν νόμον δεδιέναι, μηχανὴν δ’ ὁρᾶν καὶ σόφισμα τοιόνδε·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 4 4:7)
ἑτέρου δὲ ἐγκρατῶσ εἰπόντοσ, ὅτι χρὴ δύο τῶνδε πάντωσ τὸ ἕτερον, ἢ Καίσαρα τύραννον προαποφαίνειν ἢ τούτουσ ἐξ ἐλέου περισῴζειν, τούτου μόνου δεξάμενοι τὸ λεχθὲν οἱ ἕτεροι ᾔτουν σφίσι ψῆφον ἀναδοθῆναι περὶ τοῦ Καίσαροσ ἐπὶ ὁρ́κῳ, καὶ εἰ καθαρῶσ ἐθέλουσι κρῖναι, μηδέν’ αὑτοῖσ ἐπιθεάσαι τὰ ἐξ ἀνάγκησ ἐψηφισμένα ἄρχοντι ἤδη, ὧν οὐδὲν ἑκόντασ οὐδὲ πρὶν ἢ δεῖσαι περὶ σφῶν αὐτῶν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 2:12)
ἐγὼ μὲν γὰρ ὄντασ γε Ῥωμαίουσ οἶμαι πολλάκισ ἀποθανεῖν ἂν ἑλέσθαι μᾶλλον ἢ δουλεύειν ἑκόντασ ἐπὶ ὁρ́κῳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 2:9)
ᾧ τινι ὁρ́κῳ βοηθοῦντεσ οἱ τῶν ὀμωμοκότων ἔκγονοι καὶ τὰσ ἀρὰσ ἀπερύκοντεσ ἀφ’ ἑαυτῶν οὐχ ὑπεμείναμεν ἐσ πολὺ περιιδεῖν ἕνα ἄνδρα, εἰ καὶ φίλοσ ἦν ἡμῖν καὶ χρήσιμοσ, τά τε κοινὰ χρήματα καὶ στρατόπεδα καὶ χειροτονίασ ἀρχῶν ἀπὸ τοῦ δήμου καὶ ἡγεμονίασ ἐθνῶν ἀπὸ τῆσ βουλῆσ ἐσ ἑαυτὸν περιφέροντα καὶ νόμον ἀντὶ τῶν νόμων καὶ κύριον ἀντὶ τοῦ δήμου καὶ αὐτοκράτορα ἀντὶ τῆσ βουλῆσ γιγνόμενον ἐσ ἅπαντα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 3:4)
ἡ μὲν οὖν βουλὴ τοὺσ λαβόντασ ὁτιοῦν ἐκ τῆσ Οὐηιέντησ ἐκέλευσεν ἀποτιμήσασθαι καθ’ αὑτοὺσ καὶ σὺν ὁρ́κῳ τὸ δέκατον εἰσενεγκεῖν, ὑπὸ δὲ εὐσεβείασ οὐκ ὤκνησε καὶ τῆσ γῆσ ἤδη πεπραμένησ, ὡσ λαφύρου, τὸ δέκατον ἀναθεῖναι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6:2)
ὡσ γὰρ ἐξέβην εἰσ τὴν Δῆλον, ἀχθεσθεὶσ τῷ κυβερνήτῃ, ταραχώδει τε ὄντι καὶ ὑπεναντία τοῖσ ἀνέμοισ πλέοντι, καὶ οἱο͂ν ἀροῦντι τὸ πέλαγοσ, εὐθὺσ ὁρ́κῳ καταλαμβάνω ἦ μὴν μήτε ἐκπλεύσεσθαι δυοῖν ἡμερῶν, ἀλλ’ εἰ φίλον αὐτῷ, πλείτω, ἔφην, ἐφ’ αὑτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 9:1)
ἔπειτα δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοῦτο τὸ γράμμα αὐτὸ μὲν καθ’ αὑτὸ οὐκ ἔστι νόμοσ, τὸ οὐδὲ δήσω Ἀθηναίων οὐδένα, ἐν δὲ τῷ ὁρ́κῳ τῷ βουλευτικῷ γέγραπται, ἵνα μὴ συνιστάμενοι οἱ ῥήτορεσ οἱ ἐν τῇ βουλῇ δεσμὸν κατά τινοσ τῶν πολιτῶν λέγοιεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 210:3)
ἀλλὰ τὸν μὲν ἄλλον χρόνον οὗτοι διῆγον οὐκ ὄντεσ τοῦ ἐμοῦ πατρόσ, ὡσ καὶ ὑμῶν οἱ πολλοὶ ἴσασιν, ἐπειδὴ δὲ οὗτοσ αὐξηθεὶσ καὶ μεθ’ αὑτοῦ παρασκευασάμενοσ ἐργαστήριον συκοφαντῶν, ὧν ἡγεμὼν ἦν Μνησικλῆσ καὶ Μενεκλῆσ ἐκεῖνοσ ὁ τὴν Νῖνον ἑλών, μεθ’ ὧν οὗτοσ ἐδικάζετό μου τῷ πατρὶ φάσκων υἱὸσ εἶναι ἐκείνου ‐ συνόδων δὲ γιγνομένων πολλῶν ὑπὲρ τούτων, καὶ τοῦ πατρὸσ οὐκ ἂν φάσκοντοσ πεισθῆναι, ὡσ οὗτοι γεγόνασιν ἐξ αὑτοῦ, τελευτῶσα ἡ Πλαγγών, ὦ ἄνδρεσ δικασταί πάντα γὰρ εἰρήσεται τἀληθῆ πρὸσ ὑμᾶσ, μετὰ τοῦ Μενεκλέουσ ἐνεδρεύσασα τὸν πατέρα μου καὶ ἐξαπατήσασα ὁρ́κῳ, ὃσ μέγιστοσ δοκεῖ καὶ δεινότατοσ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποισ εἶναι, ὡμολόγησεν τριάκοντα μνᾶσ λαβοῦσα τούτουσ μὲν τοῖσ αὑτῆσ ἀδελφοῖσ εἰσποιήσειν υἱεῖσ, αὐτὴ δέ, ἂν πρὸσ τῷ διαιτητῇ προκαλῆται αὐτὴν ὁ πατήρ μου ὀμόσαι ἦ μὴν τοὺσ παῖδασ ἐξ αὑτοῦ γεγονέναι, οὐ δέξεσθαι τὴν πρόκλησιν·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 12:2)
κελεύει γὰρ ὁ νόμοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοὺσ προσήκοντασ ἐπεξιέναι μέχρι ἀνεψιαδῶν καὶ ἐν τῷ ὁρ́κῳ διορίζεται ὅ τι προσήκων ἐστίν, κἂν οἰκέτησ ᾖ, τούτων τὰσ ἐπισκήψεισ εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 92:1)
ὁ δὲ Βροῦτοσ ἐκκλησίαν συναγαγὼν συνεβούλευε τοῖσ δημόταισ ἱερὰν καὶ ἄσυλον ἀποδεῖξαι τὴν ἀρχὴν νόμῳ τε καὶ ὁρ́κῳ βεβαιώσαντασ αὐτῇ τὸ ἀσφαλέσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 89 3:3)
καὶ ἵνα μηδὲ τὸ λοιπὸν τῷ δήμῳ ἐξουσία γένηται καταπαῦσαι τόνδε τὸν νόμον, ἀλλ’ εἰσ ἅπαντα τὸν χρόνον ἀκίνητοσ διαμείνῃ, πάντασ ἐτάχθη Ῥωμαίουσ ὀμόσαι καθ’ ἱερῶν ἦ μὴν χρήσεσθαι τῷ νόμῳ καὶ αὐτοὺσ καὶ ἐγγόνουσ τὸν ἀεὶ χρόνον, ἀρά τε τῷ ὁρ́κῳ προσετέθη, τοῖσ μὲν ἐμπεδοῦσι τοὺσ θεοὺσ τοὺσ οὐρανίουσ ἵλεωσ εἶναι καὶ δαίμονασ τοὺσ καταχθονίουσ, τοῖσ δὲ παραβαίνουσιν ἐναντία καὶ τὰ παρὰ θεῶν γίνεσθαι καὶ τὰ παρὰ δαιμόνων ὡσ ἄγει τῷ μεγίστῳ ἐνόχοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 89 6:1)
ᾐτεῖτο δὲ καὶ τῶν Ἀντωνίῳ συνήθων Ἀλέξανδρον ὡσ μηδὲν ἀνήκεστον παθεῖν, ἀλλὰ τούτου μὲν οὐκ ἔτυχεν ὁρ́κῳ προκατειλημμένου Καίσαροσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 237:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION